Η μείωση ανέρχεται σε 3,5% σε σύγκριση με το 2016 και είναι η μεγαλύτερη που
καταγράφηκε από το 2013 - Πενταπλάσια από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες - Μάστιγα η κυριαρχία των ελαστικών μορφών εργασίας
Tη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη είχαν οι μισθοί των ελλήνων εργαζόμενων το 2017 σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) η οποία επικεντρώνεται στην ανισότητα των αμοιβών ανδρών- γυναικών . Η μείωση ανέρχεται σε 3,5% σε σύγκριση με το 2016 και είναι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε από το 2013.
Αλλά και ολόκληρη η προηγούμενη εικοσαετία , ακόμα και πριν από την κρίση, οι μισθοί μόνο ανιούσα πορεία δε σημείωναν. Το διάστημα 2000-2017 οι μισθοί μειώνονταν 3,5% τον χρόνο κατά μέσο όρο.
Η μάστιγα που οδηγεί στην συρρίκνωση των πραγματικών μισθών είναι η κυριαρχία των ελαστικών μορφών εργασίας.
Μειώσεις μισθών βεβαίως σημειώθηκαν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είτε δοκιμάστηκαν από τα μνημόνια είτε όχι. Ωστόσο οι απώλειες είναι συγκριτικά πολλαπλάσιες στην χώρα μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε :
-ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής των πραγματικών (δηλαδή όταν υπολογίζεται η επίπτωση του πληθωρισμού) μισθών στην Ελλάδα είναι σχεδόν πέντε φορές χειρότερος από της Ιταλίας (-0,6%).
-Στη Βρετανία , ο πραγματικός μισθός τους μειωνόταν 0,5% κατά μέσον όρο τον χρόνο. Στην Ισπανία ο μέσος πραγματικός μισθός μειωνόταν τη δεκαετία 2008-2017 κατά 0,3% τον χρόνο.
-Στην Κύπρο αυξήθηκε οριακά μόλις κατά 0,2% τον χρόνο.
-Στην Ιρλανδία καταγράφεται επίσης οριακή αύξηση 0,3% και στην Πορτογαλία αύξηση 0,4%.
Σύμφωνα με τη μελέτη οι μισθοί έμειναν παγωμένοι το 2017 στην Ευρώπη ενώ είχαν αυξηθεί κατά 1,3% το 2016 και κατά 1,6% το 2015. Η αρνητική εξέλιξη αποδίδεται από το ILO στην επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των πραγματικών μισθών σε Γερμανία (0,9%) και σε Γαλλία (0,1%) και στη συρρίκνωση των μισθών σε Ιταλία (-1,2%) και Ισπανία (-1,8%).
Οσο για την εξέλιξη των αμοιβών σε παγκόσμια κλίμακα , η αύξηση βαίνει μειούμενη αφού το 2017 αυξήθηκαν μόλις 1,8% από 2,4% που είχαν αυξηθεί τον προηγούμενο έτος. Όπως επισημαίνεται τα μεγέθη θα ήταν ακόμα πιο δυσοίωνη αν δεν συνυπολογιζόταν οι αυξήσεις της Κίνας που σημειώνει εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Στις οικονομίες της Ομάδας των 20 πιο ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών (G20) οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν με ρυθμό μόλις 0,4% το 2017, ενώ είχαν αυξηθεί κατά 0,9% το 2016 και κατά 1,7% το 2017. Στις ΗΠΑ ο ρυθμός μεταβολής των πραγματικών μισθών είχε αυξηθεί κατά 2,2% το 2015 και στη συνέχεια επιβραδύνθηκε σημαντικά στο 0,7% το 2016 και το 2017. Για το σύνολο του G20 οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν κατά 2,1% το 2017 από 2,7% το 2016. Λαμβάνοντας υπόψη την ανάκαμψη του ΑΕΠ και τη σταδιακή υποχώρηση της ανεργίας σε αρκετές χώρες τα προηγούμενα έτη, ο αργός ρυθμός αύξησης των πραγματικών μισθών στις ανεπτυγμένες οικονομίες το 2017 παραμένει μυστήριο, σύμφωνα με τον ILO. Οι οικονομολόγοι του οργανισμού αναφέρουν ως πιθανές αιτίες τον αργό ρυθμό αύξησης της παραγωγικότητας αλλά και την αποσύνδεσή της, σε κάποιο βαθμό, από τους μισθούς, την ένταση του ανταγωνισμού, τον περιορισμό της διαπραγματευτικής ισχύος των εργαζομένων και την αποτυχία των στατιστικών υπηρεσιών να συλλάβουν την ανεργία στην πλήρη έκτασή της.
Η ανισότητα των αμοιβών ανδρών – γυναικών
Στην έκθεσή του το ILO δίνει έμφαση στο πρόβλημα της ανισότητας των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων ανέρχεται παγκοσμίως στο 20%. Στις πλούσιες χώρες το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι μεγαλύτερο για τους υψηλόμισθους, ενώ στις χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα το χάσμα είναι μεγαλύτερο για τους πιο χαμηλόμισθους εργαζομένους. Στην Ελλάδα το χάσμα στις αμοιβές (μέσο ωρομίσθιο) ανδρών και γυναικών ανέρχεται (μέσος όρος) στο 12,5% εις βάρος των γυναικών, στην Κύπρο στο 12,6%, στη Γερμανία στο 21,5%, στην Εσθονία στο 23,8% και στη Σλοβενία στο 4,5%.
καταγράφηκε από το 2013 - Πενταπλάσια από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες - Μάστιγα η κυριαρχία των ελαστικών μορφών εργασίας
Tη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη είχαν οι μισθοί των ελλήνων εργαζόμενων το 2017 σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) η οποία επικεντρώνεται στην ανισότητα των αμοιβών ανδρών- γυναικών . Η μείωση ανέρχεται σε 3,5% σε σύγκριση με το 2016 και είναι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε από το 2013.
Αλλά και ολόκληρη η προηγούμενη εικοσαετία , ακόμα και πριν από την κρίση, οι μισθοί μόνο ανιούσα πορεία δε σημείωναν. Το διάστημα 2000-2017 οι μισθοί μειώνονταν 3,5% τον χρόνο κατά μέσο όρο.
Η μάστιγα που οδηγεί στην συρρίκνωση των πραγματικών μισθών είναι η κυριαρχία των ελαστικών μορφών εργασίας.
Μειώσεις μισθών βεβαίως σημειώθηκαν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είτε δοκιμάστηκαν από τα μνημόνια είτε όχι. Ωστόσο οι απώλειες είναι συγκριτικά πολλαπλάσιες στην χώρα μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε :
-ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής των πραγματικών (δηλαδή όταν υπολογίζεται η επίπτωση του πληθωρισμού) μισθών στην Ελλάδα είναι σχεδόν πέντε φορές χειρότερος από της Ιταλίας (-0,6%).
-Στη Βρετανία , ο πραγματικός μισθός τους μειωνόταν 0,5% κατά μέσον όρο τον χρόνο. Στην Ισπανία ο μέσος πραγματικός μισθός μειωνόταν τη δεκαετία 2008-2017 κατά 0,3% τον χρόνο.
-Στην Κύπρο αυξήθηκε οριακά μόλις κατά 0,2% τον χρόνο.
-Στην Ιρλανδία καταγράφεται επίσης οριακή αύξηση 0,3% και στην Πορτογαλία αύξηση 0,4%.
Σύμφωνα με τη μελέτη οι μισθοί έμειναν παγωμένοι το 2017 στην Ευρώπη ενώ είχαν αυξηθεί κατά 1,3% το 2016 και κατά 1,6% το 2015. Η αρνητική εξέλιξη αποδίδεται από το ILO στην επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των πραγματικών μισθών σε Γερμανία (0,9%) και σε Γαλλία (0,1%) και στη συρρίκνωση των μισθών σε Ιταλία (-1,2%) και Ισπανία (-1,8%).
Οσο για την εξέλιξη των αμοιβών σε παγκόσμια κλίμακα , η αύξηση βαίνει μειούμενη αφού το 2017 αυξήθηκαν μόλις 1,8% από 2,4% που είχαν αυξηθεί τον προηγούμενο έτος. Όπως επισημαίνεται τα μεγέθη θα ήταν ακόμα πιο δυσοίωνη αν δεν συνυπολογιζόταν οι αυξήσεις της Κίνας που σημειώνει εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Στις οικονομίες της Ομάδας των 20 πιο ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών (G20) οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν με ρυθμό μόλις 0,4% το 2017, ενώ είχαν αυξηθεί κατά 0,9% το 2016 και κατά 1,7% το 2017. Στις ΗΠΑ ο ρυθμός μεταβολής των πραγματικών μισθών είχε αυξηθεί κατά 2,2% το 2015 και στη συνέχεια επιβραδύνθηκε σημαντικά στο 0,7% το 2016 και το 2017. Για το σύνολο του G20 οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν κατά 2,1% το 2017 από 2,7% το 2016. Λαμβάνοντας υπόψη την ανάκαμψη του ΑΕΠ και τη σταδιακή υποχώρηση της ανεργίας σε αρκετές χώρες τα προηγούμενα έτη, ο αργός ρυθμός αύξησης των πραγματικών μισθών στις ανεπτυγμένες οικονομίες το 2017 παραμένει μυστήριο, σύμφωνα με τον ILO. Οι οικονομολόγοι του οργανισμού αναφέρουν ως πιθανές αιτίες τον αργό ρυθμό αύξησης της παραγωγικότητας αλλά και την αποσύνδεσή της, σε κάποιο βαθμό, από τους μισθούς, την ένταση του ανταγωνισμού, τον περιορισμό της διαπραγματευτικής ισχύος των εργαζομένων και την αποτυχία των στατιστικών υπηρεσιών να συλλάβουν την ανεργία στην πλήρη έκτασή της.
Η ανισότητα των αμοιβών ανδρών – γυναικών
Στην έκθεσή του το ILO δίνει έμφαση στο πρόβλημα της ανισότητας των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων ανέρχεται παγκοσμίως στο 20%. Στις πλούσιες χώρες το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι μεγαλύτερο για τους υψηλόμισθους, ενώ στις χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα το χάσμα είναι μεγαλύτερο για τους πιο χαμηλόμισθους εργαζομένους. Στην Ελλάδα το χάσμα στις αμοιβές (μέσο ωρομίσθιο) ανδρών και γυναικών ανέρχεται (μέσος όρος) στο 12,5% εις βάρος των γυναικών, στην Κύπρο στο 12,6%, στη Γερμανία στο 21,5%, στην Εσθονία στο 23,8% και στη Σλοβενία στο 4,5%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου