![](https://www.marieclaire.gr/wp-content/uploads/2023/01/concentration_camp-1024x812.jpg)
Η συγγραφέας έγραψε:
«1944, Άουσβιτς.
»Η Βάσω Σταματίου, φοιτήτρια από τη Θεσσαλονίκη, συνελήφθη και στάλθηκε στο στρατόπεδο κατά λάθος -δεν ήταν Εβραία.
»Σε μια χειρονομία “αβροσύνης” από μια γυναίκα φρουρό, σπάζουν τα γυαλιά της.
»Τη στέλνουν στην αποθήκη να βρει καινούρια:
»”Τρόμαξα από αυτό που είδα. Ένα ολόκληρο βουνό από γυαλιά. Ένας ολόκληρος κρυστάλλινος πύργος που άστραφτε στο φως του ήλιου, μπλε, πορτοκαλιές, πράσινες χρυσές ανταύγειες. […] Δεν τόλμαγα να τ’ αγγίξω. Ανατρίχιαζα στη σκέψη ότι, πίσω από κάθε φακό, τα τρομαγμένα μάτια των ανθρώπων είχαν δει το φρικτό απροσδόκητο τέλος τους.
«Δεν τόλμαγα να τ’ αγγίξω. Ανατρίχιαζα στη σκέψη ότι, πίσω από κάθε φακό, τα τρομαγμένα μάτια των ανθρώπων είχαν δει το φρικτό απροσδόκητο τέλος τους».
[…]
»Τα άγγιξα γονατιστή κι όπως τράβηξα ένα, οι σκελετοί με τις ταρταρούγες μετακινήθηκαν, κάνοντας έναν ξερό απόκοσμο θόρυβο. Ένα σταμάτησε μπροστά στα γόνατά μου. Κάποια Σάρρα θέλει να ξαναδεί τον κόσμο μέσα απ’ τα μάτια μου, σκέφτηκα”».
Δείτε την ανάρτηση:
Annita Panaretouτην Παρασκευή
1944, Άουσβιτς.
Η Βάσω Σταματίου, φοιτήτρια από τη Θεσσαλονίκη, συνελήφθη και στάλθηκε στο στρατόπεδο κατά λάθος -δεν ήταν Εβραία.
Σε μια χειρονομία "αβροσύνης" από μια γυναίκα φρουρό, σπάζουν τα γυαλιά της.
Τη στέλνουν στην αποθήκη να βρει καινούρια:
«Τρόμαξα από αυτό που είδα. Ένα ολόκληρο βουνό από γυαλιά. Ένας ολόκληρος κρυστάλλινος πύργος που άστραφτε στο φως του ήλιου, μπλε, πορτοκαλιές, πράσινες χρυσές ανταύγειες. […] Δεν τόλμαγα να τ’ αγγίξω. Ανατρίχιαζα στη σκέψη ... Δείτε περισσότερα
61 3 4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου