Στις 13 Απριλίου 2003, στα Τέμπη σημειώνεται μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στους ελληνικούς δρόμους, καθώς νταλίκα με ξυλεία-νοβοπάν «θερίζει» πούλμαν με μαθητές της πρώτης λυκείου. «Στα Τέμπη όλοι… Σκοτώθηκαν παιδάκια, μικροί μαθητές…»! Η μαγκωμένη φωνή στα δημοσιογραφικά γραφεία έσκισε σαν «μαχαίρι» την ατμόσφαιρα. Άπαντες σίγησαν στο άκουσμα αυτής της τραγικής είδησης. Φορτηγό που μετέφερε ξύλα είχε πέσει πάνω σε πούλμαν με μικρούς μαθητές. Δεκάδες νεκροί ήταν η εκτίμηση από την πρώτη στιγμή. 13 Απριλίου 2003, ώρα 19:30, αλλά στην ουσία ήταν… ώρα μηδέν. Ο χρόνος είχε σταματήσει, ο κόσμος είχε «παγώσει».
Το χρονικό
Το πούλμαν με 49 μαθητές της πρώτης λυκείου επέστρεφε από εκδρομή που είχαν πάει τα παιδιά στην Αθήνα και γυρνούσαν στο Μακροχώρι Ημαθίας. Την ώρα που βρισκόταν στα Τέμπη, στην κοιλάδα αυτών είχε εισέλθει μια νταλίκα με ρυμουλκούμενη καρότσα, η οποία μετέφερε φύλλα ξυλείας- νοβοπάν. Στη στροφή ο οδηγός της νταλίκας χάνει τον έλεγχο, βγαίνει από την πορεία του και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το πούλμαν που μετέφερε τους μικρούς μαθητές. Τα ξύλα-νοβοπάν φεύγουν από τη θέση τους και σκίζουν την αριστερή πλευρά του πούλμαν, αλλά και… τους μικρούς μαθητές. Η τραγωδία είναι ανείπωτη, αλλά δεν σταματά εκεί.
Τρία ΙΧ αυτοκίνητα που ακολουθούν συγκρούονται με τα συντρίμμια και τυλίγονται αμέσως στις φλόγες.
Ο τραγικός απολογισμός
Δύο ώρες χρειάστηκαν τα σωστικά συνεργεία, πυροσβεστικής και ΕΚΑΒ για να ανασύρουν ζωντανούς αλλά και νεκρούς μαθητές. Στις 02:00 τα ξημερώματα γνωστοποιήθηκε επίσημα ο τραγικός απολογισμός: 21 νεκροί μαθητές και 20 τραυματίες εκ των οποίων οι εννιά σε σοβαρή κατάσταση.
Η σύλληψη και τα αίτια
Την επόμενη μέρα η αστυνομία προχωρά στη σύλληψη του οδηγού της νταλίκας που μετέφερε τα ξύλα-νοβοπάν. Η νταλίκα, όπως φάνηκε από το πόρισμα, ήταν σε κακή κατάσταση, το φορτίο που μετέφερε ήταν υπέρβαρο, τα ελαστικά φθαρμένα και η ταχύτητα μεγαλύτερη από το επιτρεπόμενο όριο. Ο οδηγός μάλιστα οδηγούσε έξι ώρες χωρίς διακοπή και ήταν… καινούριος.
Είχε πει τότε, πως «αισθάνομαι συντριβή γι’ αυτό που συνέβη και θα προτιμούσα να είχα σκοτωθεί και εγώ για να μη ζήσω αυτή την τραγωδία», ενώ για το φορτίο και την υπέρβαρη ξυλεία, είχε αναφέρει: «Στην έξοδο από το εργοστάσιο ζύγισα πάλι τη φορτωμένη νταλίκα και διαπίστωσα κατά την οδήγηση ότι ήταν υπέρβαρο το φορτίο μου κατά δύο ή τρεις τόνους. Ακόμη και αν ήξερα ότι ήταν υπέρβαρο κατά τη φόρτωση, δεν θα αρνιόμουν να εκτελέσω το δρομολόγιο μήπως με διώξουν από τη δουλειά, γιατί ήμουν και καινούργιος. Πιστεύω ότι, αν δεν ήταν υπέρβαρο το φορτίο μου και το ύψος μεγάλο, δεν θα έχανα τον έλεγχο του αυτοκινήτου».
Δεκαπέντε χρόνια κάθειρξη
Τον Οκτώβριο του 2008 έγινε το δικαστήριο και ο οδηγός νταλίκας καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη. Οι ιδιοκτήτες της σε 14 και 11 χρόνια, ενώ ποινές επιβλήθηκαν και στους υπεύθυνους του εργοστασίου στον Έβρο. Η εταιρεία επίσης κατέβαλε το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όμως…
Όπως είχε δηλώσει πολύ εύστοχα ο αντιδήμαρχος Βέροιας, «παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω».
«Με ευθύνη της πολιτείας και στον βωμό του κέρδους»
Κατά την εγκαινίαση των σηραγγών στα Τέμπη, σε ένα σημείο όπου έχουν συμβεί δεκάδες τραγικά δυστυχήματα και ο δρόμος έχει ποτίσει με αίμα, η πρώτη σήραγγα έχει ονομαστεί σε «Μαθητών Μακροχωρίου Ημαθίας», ενώ στο σημείο του δυστυχήματος έχει τοποθετηθεί μια μαρμάρινη πλάκα που αναγράφει: «Στο σημείο αυτό, με ευθύνη της πολιτείας και στον βωμό του κέρδους, θυσιάστηκαν οι 21 μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου