Πολλές συζητήσεις και προβληματισμό μεταξύ των πιστών στον ακριτικό Εβρο έχει προκαλέσει το κήρυγμα του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμου την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Ενα κήρυγμα για το μεταναστευτικό, που “μπορεί (αν αξιοποιηθεί σωστά) να φέρει καλά αποτελέσματα”. Μιλώντας για τους “χιλιάδες αλλοεθνείς που έρχονται και θα μείνουν εδώ” και “θα αγκαλιάσουμε” ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, μεταξύ άλλων, σημείωσε: “Θα πάρουν για νύμφες και γαμπρούς, τα παιδιά μας· θα μας κάνουν υπερήφανους όταν φέρουν έπαθλα και πρωτιές (όπως ὁ Αντετοκούμπο), θα εργάζονται και με τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία μας θα εξασφαλίζονται οι δικές μας συντάξεις. Θα μεγαλώσουν οι πόλεις μας, θα κατοικηθούν τὰ ἔρημα χωριά μας και θα γεμίσουν παιδικές φωνές οι χορταριασμένες αυλές των σχολείων μας”.
Οπως αναφέρει ο ιεράρχης, “στη βόρεια Ελλάδα οι βαλκανικοί λαοί θὰ βγουν στην «Ασπρη θαλασσα» εκπληρώνοντας έτσι ειρηνικά τον παλαιό τους πόθο... Μικρά και μεγάλα νησιά του Αιγαίου θα πλημμυρίσουν από γειτονικούς μέχρι απώτατους τουρίστες που θα απολαμβάνουν το εύκρατο κλίμα μας στηρίζοντας, βεβαίως, τις τοπικές οικονομίες. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, η εγκαταλελειμμένη σήμερα χέρσα γη, θα καλλιεργείται από νιόφερτους γεωργούς που θα αξιοποιούν τα εύφορα χώματα μας και ζώα, βοοειδή και αιγοπρόβατα, θα καταναλώνουν το θαλερό χορτάρι της υπαίθρου μας που σήμερα το καίει ανεκμετάλλευτο ο ήλιος”.
Η αναπόφευκτη αλλαγή της ανθρωπογεωργαφίας της πατρίδας μας απαιτεί, κατά τον μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, τη διατήρηση της δογματικής μας γνησιότητας και της εθνικής μας ταυτότητας με τον ίδιο να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον μεγάλο αριθμό εκτρώσεων στην χώρα μας κάθε χρόνο λέγοντας: “Την άδεια Χώρα μας θα 'ρθοῦν να την γεμίσουν άλλοι, επειδή η Ιστορία δεν αφήνει κενά, ούτε κάνει χατήρια σε κανέναν”.
Ολόκληρο το κήρυγμα του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμου έχει ως εξής:
“Μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεὸς καὶ πρὶν τέσσερεις ἡμέρες γιορτάσαμε τὰ Χριστούγεννα, γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ στὴ ζωή μας. Λέω «μᾶς ἀξίωσε», ἐπειδὴ εἶναι τιμὴ καὶ ἀξία γιὰ τὸν ἄνθρωπο νὰ γιορτάζει την ἐκ παρθένου γέννηση τοῦ Θεοῦ, ὡς ἀνθρώπου. Εἶναι βεβαίως, ἐξίσου τιμητικὸ γιὰ μᾶς, τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες, «ἡ προσφορὰ τῆς γιορτῆς σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα», ἀφοῦ στὴν γλῶσσα μας περιγράφτηκαν τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ καὶ συντάχθηκαν σὲ θεολογικὰ κείμενα καὶ ὕμνους, καὶ ἀπὸ τὴν γλῶσσα μας μεταφράστηκαν καὶ μεταφράζονται ἀκόμα, σὲ ὅλους τοὺς ἄλλους χριστιανικοὺς λαούς.
Ὅμως, τί θὰ γίνει μ’ ἐμᾶς, τοὺς Ἕλληνες; ποιὸ θὰ εἶναι τὸ μέλλον μας στὸν παγκόσμιο χάρτη; Τὸ βλέπουμε ὅλοι, ὅτι ἡ ὁμοιογένεια τῆς Πατρίδος μας χάνεται μὲ τοὺς χιλιάδες ἀλλοεθνεῖς ποὺ ἔρχονται καὶ θὰ μείνουν ἐδῶ. Σᾶς ὁμιλῶ γιὰ τὸ μεταναστευτικὸ γεγονός, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτραπεῖ, εἶναι παγκόσμιο. Ἔχει δίκαιες αἰτίες καὶ μπορεῖ (ἂν ἀξιοποιηθεῖ σωστά) νὰ φέρει καλὰ ἀποτελέσματα. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ θὰ μείνουν καὶ θὰ ριζώσουν ἐδῶ, τὰ παιδιά τους θὰ νιώθουν τὴν γῆ μας Πατρίδα τους (ὅπως ριζώσαμε κι ἐμεῖς σὲ τοσες ἄλλες Πατρίδες τῆς γῆς). Θὰ τοὺς ἀγκαλιάσουμε, ὅπως ἀγκαλιάσαμε τοὺς ὁμογενεῖς ἀπὸ τὴν πρώην Σοβιετικὴ Ἕνωση, τοὺς ἀλβανοὺς καὶ τόσους ἄλλους. Θὰ πάρουν γιὰ νύμφες καὶ γαμπρούς, τὰ παιδιά μας· θὰ μᾶς κάνουν ὑπερήφανους ὅταν φέρουν ἔπαθλα καὶ πρωτειὲς (ὅπως ὁ Ἀντετοκούμπο), θὰ ἐργάζονται καὶ μὲ τὶς εἰσφορές τους στὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα μας θὰ ἐξασφαλίζονται οἱ δικές μας συντάξεις. Θὰ μεγαλώσουν οἱ πόλεις μας, θὰ κατοικηθοῦν τὰ ἔρημα χωριά μας καὶ θὰ γεμίσουν παιδικὲς φωνὲς οἱ χορταριασμένες αὐλὲς τῶν σχολείων μας.
Στὴ βόρεια Ἑλλάδα οἱ βαλκανικοὶ λαοὶ θὰ βγοῦν στὴν «Ἄσπρη θαλασσα» ἐκπληρώνοντας ἔτσι εἰρηνικὰ τὸν παλαιό τους πόθο. Ἡ κατάργηση τῶν συνόρων (ὡς εὐρωπαϊκὸ κεκτημένο) καὶ τὸ ἑλληνικὸ ὄνειρο (ὁ χαλαρὸς τρόπος τῆς ζωῆς μας) θὰ βοηθήσει στὴν γρήγορη ὁλοκλήρωση τῆς ὑφισταμένης πιὰ παγκοσμιοποίησης στὴν περιοχή μας. Μικρὰ καὶ μεγάλα νησιὰ τοῦ Αἰγαίου θὰ πλημμυρίσουν ἀπὸ γειτονικοὺς μέχρι ἀπώτατους τουρίστες ποὺ θὰ ἀπολαμβάνουν τὸ εὔκρατο κλῖμα μας στηρίζοντας, βεβαίως, τὶς τοπικὲς οἰκονομίες. Στὴν ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα, ἡ ἐγκαταλελειμμένη σήμερα χέρσα γῆ, θὰ καλλιεργεῖται ἀπὸ νιόφερτους γεωργοὺς ποὺ θὰ ἀξιοποιοῦν τὰ εὔφορα χώματά μας καὶ ζῶα, βοοειδὴ καὶ αἰγοπρόβατα, θὰ καταναλώνουν τὸ θαλερὸ χορτάρι τῆς ὑπαίθρου μας ποὺ σήμερα τὸ καίει ἀνεκμετάλλευτο ὁ ἥλιος.
Αὐτὴ ἡ ἀλλαγὴ στὴν ἀνθρωπογεωγραφία τῆς Πατρίδος μας, φυσικὸ εἶναι, νὰ φέρει ἀλλαγὴ καὶ στὴν πολιτισμικὴ εἰκόνα της. Τὰ μαθήματα στὰ σχολεῖα (κυρίως τῆς Ἱστορίας καὶ τῶν Θρησκευτικῶν), οἱ ἐθνικὲς γιορτὲς καὶ παρελάσεις, οἱ ἐθνικὲς ἀργίες καὶ τὰ σύμβολα, τὰ συνταγματικῶς κατοχυρωμένα, τὰ ἐργασιακῶς δεδομένα καὶ τὰ δημοσιονομικῶς κεκτημένα θὰ τροποποιηθοῦν, ἀπὸ πολὺ μέχρι καὶ ἄρδην. Αὐτὲς οἱ ἀλλαγὲς θὰ εἰσχωροῦν ἀργά, διάσπαρτα, ἀλλὰ μὲ σταθερὴ ροὴ μέσα σὲ κάθε κοινωνικὴ διαστρωμάτωση τῆς ἑλληνικῆς ζωῆς μας, γι’ αὐτὸ καὶ θὰ «χωνεύονται» εὔκολα. Θὰ γίνονται ἀβίαστα ἀποδεκτὲς ἀπὸ ὅλους μας, ὡς κατανοητὲς καὶ φυσιολογικές.
Οἱ μετακινήσεις τῶν πληθυσμῶν πάντοτε ἔφερναν σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν, ἐπειδὴ ἡ ραχοκοκκαλιὰ κάθε πολιτισμοῦ εἶναι ἡ θρησκεία του. Ἐπειδή, ὅμως, ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι θρησκεία, γι’ αὐτὸ εἶναι ἀδήριτη ἀνάγκη νὰ διατηρήσουμε οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι (τελείως ἀνόθευτη) τὴν δογματική μας γνησιότητα καὶ (ὅσο γίνεται περισσότερο) τὴν ἐθνική μας ταυτότητα. Ὅσοι θὰ ‘ρθοῦν στὴν Πατρίδα μας πρέπει νὰ βροῦν ἕνα φιλόξενο καὶ συγχρόνως δυναμικὸ πολιτισμικὸ περιβάλλον: τὴν ἱστορικὰ παραδοσιακὴ ἑλληνικὴ ἀρχοντιὰ σμιλεμένη ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη χριστιανική μας πίστη.
Νὰ μᾶς βροῦν στέρεους στὴν Πίστη μας, ὄχι χλιαρούς· νὰ μᾶς βροῦν ἀκλόνητους στὴν Παράδοσή μας, ὄχι «καλάμια ποὺ τὰ δέρνει ὁ ἄνεμος»· νὰ μᾶς βροῦν «μεγαλέμπορους» τῶν ἑλληνικῶν ἀξιῶν μας, ὄχι «ψιλικατζῆδες». Χρειάζεται ἀποφασιστικότητα, ὄχι κοινωνικὴ δειλία, ὄχι πνευματικὴ καχεκτικότητα! Γονεῖς, δάσκαλοι, κληρικοί, πολιτικοί, στρατιωτικοί, δικαστικοί, χειρώνακτες, ὑπάλληλοι, τεχνοκράτες, ἐπιστήμονες, ἑρευνητές, ἐπενδυτὲς καὶ ἐπιχειρηματίες, ἄνδρες καὶ γυναῖκες νὰ πάρουμε στὰ σοβαρὰ τὸν ἱστορικό μας ρόλο.
Μέχρι πρόσφατα, ἡ Ἱστορία ἔχει καταπιεῖ πολλοὺς λαούς ποὺ ἀδράνησαν μπροστὰ σὲ νέες προκλήσεις καὶ δυναμικότερες τακτικές. Ὅσοι θὰ ρθοῦν στὴν Πατρίδα μας, ἂν μᾶς βροῦν σκυμμένους, θὰ μᾶς προσπεράσουν. Ἂν μᾶς βροῦν συνειδητοποιημένους καὶ ὄρθιους, θὰ σταθοῦν μπροστά μας. Θὰ σεβαστοῦν τὴν πνευματική μας παράδοση καὶ δίπλα μας, ἂς ἀναπτύξουν καὶ τὴν δική τους. Ὅμως· προσέξτε παρακαλῶ! εἶπα: «δίπλα μας», ὄχι «ἐπάνω» μας. Νὰ χτίσουν τὰ ἱερά τους, νὰ ἐμφανίσουν τὰ ἔθιμά τους, νὰ ἀναρτήσουν τὰ σύμβολά τους καὶ νὰ γιορτάσουν τὶς γιορτές τους, ἐπειδὴ ἡ ἑλληνικὴ δυναμικὴ ψυχὴ καὶ ἡ Ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πνευματικότητα, δὲν ἔχουν νὰ φοβηθοῦν τίποτε ἀπολύτως. Ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχουν!
Ἦταν κι ἄλλες φορὲς στὴν ἱστορία μας ποὺ ζυμωθήκαμε μὲ ξένους καὶ «προχωρήσαμε» μαζί τους σὲ κάτι ἀνώτερο. Ἐδῶ, σὰν καὶ νὰ σᾶς ἀκούω κάποιους νὰ μοῦ λέτε: -Δὲν γίνεται νὰ ἀποφύγουμε ὅλη αὐτὴν τὴν δοκιμασία; -Λυπᾶμαι, ποὺ τὸ ὁμολογῶ, ἀλλὰ εἶναι ἀργὰ πλέον! Λυπᾶμαι ποὺ θὰ σᾶς στενοχωρήσω, ὅμως, σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τέσσερεις ἡμέρες μετὰ τὰ Χριστούγεννα, μνημονεύει τὴν σφαγὴ τῶν νηπίων ποὺ διέταξε ἐκεῖνος ὁ κακοῦργος Ἡρώδης. Ἂς μὴν ξεχνᾶμε κι ἐμεῖς ὅτι 250.000 μὲ 300.000 ἑλληνόπουλα σφαγιάζονται κάθε χρόνο μὲ ἔκτρωση. Ἤδη ἀπὸ τὸ 2017 οἱ γεννήσεις στὴν Πατρίδα μας εἶναι λιγότερες ἀπὸ τοὺς θανάτους. Αὐτὸς ὁ δείκτης δὲν ἀνατρέπεται πιά.
Τὴν ἄδεια Χώρα μας θὰ ρθοῦν νὰ τὴν γεμίσουν ἄλλοι, ἐπειδὴ ἡ Ἱστορία δὲν ἀφήνει κενά, οὔτε κάνει χατήρια σὲ κανέναν. Μόνο ἡ μετάνοια γιὰ τὸ ἐθνικό μας ἔγκλημα θὰ μποροῦσε νὰ ἕλξει τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅμως θὰ ὑπάρξει; Ἡ ὑποκρισία βασιλεύει: ἂν μιὰ μάννα πετάξει τὸ παιδί της σὲ κάδο ἀπορριμμάτων ἢ ἂν κάποιο βρέφος χρειάζεται μετακομιδὴ στὸ Ἐξωτερικὸ γιὰ σπάνια θεραπεία, τότε ξεσηκώνεται τὸ πανελλήνιο! Ἂν τὸ ἴδιο παιδί, λίγες μερες νωρίτερα σφαγιάζονταν σὲ ἰατρεῖο, δὲν θὰ τὸ νοιάζονταν κανείς. Ἂν ἦταν σκυλάκι, ὅμως, θὰ τὸ προστάτευαν οἱ νόμοι!
Εἶναι ἐντολὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας νὰ κρούσουμε σήμερα τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου. Ἂν σταματήσουμε οἱ Ἕλληνες νὰ αὐτοκτονοῦμε ἐθνικά, τότε θὰ συνεχίσουμε νὰ ὑπάρχουμε. Ἂν σταματήσουμε τὴν ἁμαρτία αὐτή, τότε θὰ μποροῦμε νὰ ἐλπίσουμε στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλιῶς, ἂς ἓτοιμαστοῦμε νὰ δοῦμε τὴν Χώρα μας σταυροδρόμι ὅπου θὰ κονταροχτυπιοῦνται λαοὶ καὶ πολιτισμοί, μέχρις ὅτου ἐπικρατήσει ὁ ἰσχυρότερος. Λύσεις ὑπάρχουν, ἀρκεῖ νὰ τὶς ἀποφασίσουμε ὡς Χριστιανοί, ὡς Ἕλληνες, ὡς ἄνθρωποι.
Ὁ Μητροπολίτης σας
† Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου