Και συγκεκριμένα, από τη μια πλευρά είναι οι γιατροί «έμποροι» με τα φακελάκια και τις υπερτιμολογήσεις και από την άλλη οι γιατροί ήρωες που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη καθημερινά, εντός και εκτός καθήκοντος.
Χτες το μεσημέρι λοιπόν, είδαμε με τα μάτια μας να ανασύρουν από τη θάλασσα λιπόθυμο (σχεδόν νεκρό) έναν πολύ ηλικιωμένο άνθρωπο. Ο άνθρωπος ήταν ουσιαστικά νεκρός τη στιγμή που τον έβγαλαν στη στεριά.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ένας γιατρός που βρισκόταν ανάμεσα στους λουόμενους, έτρεξε αμέσως στον ηλικιωμένο και του παρείχε βοήθεια, προσπαθώντας επί μισή ώρα (και ίσως περισσότερο) να τον επαναφέρει στη ζωή με τεχνητές αναπνοές. Εν τέλει, ο ηλικιωμένος επανήλθε και διεκομίσθη στο νοσοκομείο για περισσότερες εξετάσεις.
Είναι συγκλονηστικό ως απλός θεατής να βλέπεις έναν άνθρωπο (πόσω μάλλον εκτός καθήκοντος) να δίνει αγώνα με αυταπάρνηση για να σώσει έναν άνθρωπο, για να τον φέρει πίσω στη ζωή.
Τα παραδείγματα αυτά στέκουν φωτεινό παράδειγμα της ουσίας του ιατρικού επαγγέλματος ως λειτούργημα και δίνουν ελπίδα στους νέους επιστήμονες του μέλλοντος.
Για την ιστορία και επειδή αξίζει πραγματικά να αναφερθεί, το όνομα του γιατρού είναι Παναγιώτης Μυλωνάς.
Ευχαριστώ
Με εκτίμηση
Ε.Κατσαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου