Ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Αζούμα Μακότο θέλει κάτι να μας πει για τον κύκλο της ζωής.
Η παρουσία των λουλουδιών στην τέχνη και κυρίως στη ζωγραφική είναι μια από τις βεβαιότητες αυτού του κόσμου. Εν αντιθέσει με τα ψάρια (προσφιλή στους Ιάπωνες
καλλιτέχνες), τους σκύλους (οι Εγγλέζοι τούς αφιερώνουν ολόκληρα κεφάλαια στην δική τους ιστορία της τέχνης) και άλλα θαυμαστά όντα του βουνού και του λόγγου τα οποία έχουν λίγους θαυμαστές, τα λουλούδια απολαμβάνουν καθολικού θαυμασμού από καλλιτέχνες και φιλότεχνους από την εποχή ακόμη που έχουμε τα πρώτα δείγματα καλλιτεχνίας.
Οι λόγοι είναι κυρίως δύο, που όμως καταλήγουν σε έναν και μοναδικό. Ο πρώτος είναι η αδιαμφισβήτητη αισθητική αξία των λουλουδιών. Ο δεύτερος είναι η βραχύτητα της ζωής τους. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά μαζί τα καθιστούν σύμβολα θνητότητας αφού πρεσβεύουν με τον πιο εκφραστικό τρόπο την οργιαστική ομορφιά της ζωής και το αναπότρεπτο του θανάτου – ως Memento Mori περιγράφεται το πράγμα στα λατινικά.
Οι Ιάπωνες είναι από ιδιοσυγκρασία και από πεποίθηση ο λαός εκείνος που απέδωσε στα λουλούδια συμβολική σημασία όσο κανείς άλλος. Και, παρά το γεγονός ότι η γιαπωνέζικη κουλτούρα και τα καλλιτεχνικά ήθη άλλαξαν τις δεκαετίες μετά τον πόλεμο, η εμμονή αυτή εξακολουθεί να κυριεύει τους ντόπιους αρτίστες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Αζούμα Μακότο. Αφού πρώτα έστειλε δέντρα στο διάστημα –για την ακρίβεια στα όρια της γήινης ατμόσφαιρας- στο πλαίσιο ενός project στο οποίο έβαλαν το χεράκι τους διεθνείς οργανισμοί και επιστημονικά κέντρα, μια παραβολή για το περιβάλλον και τη γη ως τροφοδότρια θεά, τώρα τοποθετεί τα λουλούδια του αγρού σε παγοκυψέλες για να γίνουν παγάκια.
Φυσικά, τα παγάκια αυτά είναι μεγαλούτσικα ώστε να χωράνε τις συνθέσεις του καλλιτέχνη-ανθοδέτη οι οποίες μοιάζουν παράδοξα ζωντανές στην παγωμένη επιθανάτια κλίνη τους. Στόχος του Αζούμα Μακότο είναι να μπει σφήνα (disrupt) στη φυσιολογική διαδικασία της φθοράς και του θανάτου αναδεικνύοντας ένα τρίτο στάδιο στο οποίο όλες οι φυσιολογικές λειτουργίες έχουν ανασταλεί όμως η μορφή των λουλουδιών διατηρείται με τη βοήθεια εξωτερικών παραγόντων.
Το project ονομάστηκε In Bloom Project #02 και παρουσιάζεται τώρα στην γκαλερί Exobiotanica στο Τόκιο.
Ένα από τα ευρήματα της παραπάνω παρουσίασης είναι και το σταδιακό λιώσιμο των πάγων και η συνακόλουθη αποσύνθεση των λουλουδιών.
καλλιτέχνες), τους σκύλους (οι Εγγλέζοι τούς αφιερώνουν ολόκληρα κεφάλαια στην δική τους ιστορία της τέχνης) και άλλα θαυμαστά όντα του βουνού και του λόγγου τα οποία έχουν λίγους θαυμαστές, τα λουλούδια απολαμβάνουν καθολικού θαυμασμού από καλλιτέχνες και φιλότεχνους από την εποχή ακόμη που έχουμε τα πρώτα δείγματα καλλιτεχνίας.
Οι λόγοι είναι κυρίως δύο, που όμως καταλήγουν σε έναν και μοναδικό. Ο πρώτος είναι η αδιαμφισβήτητη αισθητική αξία των λουλουδιών. Ο δεύτερος είναι η βραχύτητα της ζωής τους. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά μαζί τα καθιστούν σύμβολα θνητότητας αφού πρεσβεύουν με τον πιο εκφραστικό τρόπο την οργιαστική ομορφιά της ζωής και το αναπότρεπτο του θανάτου – ως Memento Mori περιγράφεται το πράγμα στα λατινικά.
Οι Ιάπωνες είναι από ιδιοσυγκρασία και από πεποίθηση ο λαός εκείνος που απέδωσε στα λουλούδια συμβολική σημασία όσο κανείς άλλος. Και, παρά το γεγονός ότι η γιαπωνέζικη κουλτούρα και τα καλλιτεχνικά ήθη άλλαξαν τις δεκαετίες μετά τον πόλεμο, η εμμονή αυτή εξακολουθεί να κυριεύει τους ντόπιους αρτίστες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Αζούμα Μακότο. Αφού πρώτα έστειλε δέντρα στο διάστημα –για την ακρίβεια στα όρια της γήινης ατμόσφαιρας- στο πλαίσιο ενός project στο οποίο έβαλαν το χεράκι τους διεθνείς οργανισμοί και επιστημονικά κέντρα, μια παραβολή για το περιβάλλον και τη γη ως τροφοδότρια θεά, τώρα τοποθετεί τα λουλούδια του αγρού σε παγοκυψέλες για να γίνουν παγάκια.
Φυσικά, τα παγάκια αυτά είναι μεγαλούτσικα ώστε να χωράνε τις συνθέσεις του καλλιτέχνη-ανθοδέτη οι οποίες μοιάζουν παράδοξα ζωντανές στην παγωμένη επιθανάτια κλίνη τους. Στόχος του Αζούμα Μακότο είναι να μπει σφήνα (disrupt) στη φυσιολογική διαδικασία της φθοράς και του θανάτου αναδεικνύοντας ένα τρίτο στάδιο στο οποίο όλες οι φυσιολογικές λειτουργίες έχουν ανασταλεί όμως η μορφή των λουλουδιών διατηρείται με τη βοήθεια εξωτερικών παραγόντων.
Το project ονομάστηκε In Bloom Project #02 και παρουσιάζεται τώρα στην γκαλερί Exobiotanica στο Τόκιο.
Ένα από τα ευρήματα της παραπάνω παρουσίασης είναι και το σταδιακό λιώσιμο των πάγων και η συνακόλουθη αποσύνθεση των λουλουδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου