Την Πέμπτη, 22 Νοεμβρίου, το βράδυ μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Την Παρασκευή το πρωί, 23 Νοεμβρίου 2012, ο κοινός μας φίλος Γιάννης, με πήρε στο τηλέφωνο να μου πει, ότι ο φίλος μας Δημήτρης, «ταξίδεψε» για τον
κόσμο της σιωπής.
κόσμο της σιωπής.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, σε συνόδεψα μαζί με τους συγγενείς σου και άλλους φίλους που είχες αποκτήσει στη πολύχρονη παραμονή και υπηρεσία σου στην πόλη, στην τελευταία σου κατοικία στο κοιμητήριο της Αρτέμιδος. Ο πόνος για το ξαφνικό και απροσδόκητο «ταξίδι» σου ήταν ζωγραφισμένος στα πρόσωπα όλων.
Πάντα διάβαζες τη στήλη μου. Γι αυτό, επειδή ξέρω ότι θα συνεχίσεις να τη διαβάζεις, σε πληροφορώ, ότι τη στιγμή που σε αγκάλιαζε η γη της Αρτέμιδος, ο φθινοπωρινός μουντός ουρανός, συμμετέχοντας στο πένθος όλων μας, έστειλε λίγες φευγαλέες ψιχάλες βροχής για να ενωθούν με τα δάκρυα συγγενών και φίλων σου.
Καλό ταξίδι φίλε Δημήτρη και να είσαι σίγουρος ότι δεν θα σε ξεχάσουμε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου