Οργανισμός Παιδείας Πολιτισμού και Περιβάλλοντος “ο Ξενοφών” του Δήμου Σπάτων, Αρτέμιδος - αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο

Την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012 στις 19:30, στο Μουσείο Οίνου ο Οργανισμός Παιδείας Πολιτισμού και Περιβάλλοντος “ο Ξενοφών” του Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδος πραγματοποίησε το έβδομο ποιητικό αναλόγιο το αφιερωμένο στον ποιητή, πεζογράφο και μεταφραστή Γιάννη Ρίτσο.

Την εκδήλωση άνοιξε η πρόεδρος του Οργανισμού κυρία Μάρκου Παναγιώτα όπου είπε:

“ Με τη ζωή και το έργο του, ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, αυτός ο γιος αρχοντικής άλλοτε οικογένειας, διατηρώντας από τα ερείπιά της ό,τι πιο θετικό υπάρχει στην έννοια της ψυχικής “αρχοντιάς”, έγινε σύμβολο του πικραμένου ανθρώπου και του βασανισμένου Έλληνα, που διαπερνά με την ανάτασή του την προσωπική δυστυχία για ν' αναδυθεί σε μαχόμενο πνευματικό ηγέτη της πατρίδας του-και του κόσμου.

Φύση αυθεντικά ποιητική, ρομαντικός, συμβολιστής, επικός, λυρικός και τραγικός, ικανός να υπερβαίνει τον λυρισμό και την τραγικότητα των πραγμάτων, να γεφυρώνει το μυθικό και το ιστορικό παρελθόν με το παρόν και με το μέλλον του κόσμου και του ανθρώπου, απλός, ανυπότακτος σε ότι θεωρούσε αδικία, βαρβαρότητα ή ευτέλεια, ασυμβίβαστος σε ότι ήταν το όραμά του και το κοινωνικό πιστεύω του, πνεύμα άγρυπνο και πολυδιάστατο, ασυνήθιστα δημιουργικό και στις πιο σκληρές ώρες της ζωής του, ατομικότητα που είχε την προσφορά ως λόγο ύπαρξης: όλα αυτά σε μια σπάνια σύνθεση, που συγκροτούσε την προσωπικότητά του. Η αναφορά “ποιητής της Ρωμιοσύνης”, πέρα από τη θεματική εμβέλεια της συγκεκριμένης ποιητικής σύνθεσης, επιβεβαιώνει ότι ο Ρίτσος υπήρξε πραγματικά, ουσιαστικά, ποιητής ολόκληρου του

έθνους – όπως ήταν και οικουμενικός και παγκόσμιος, τιμημένος με πλήθος ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις. Ποιοτικά, αισθητικά, το έργο του μπορεί να οριστεί με μια πολύ γενική διατύπωση: ο Ρίτσος αισθανόταν την ψυχή και το πνεύμα του να μη χωρούν σε μερικά βιβλία που ν' αποτελούν ένα συμπαγές και άψογο κομψοτέχνημα, ένα “θαύμα”, που θα διεκδικούσε την απόλυτη κατάφαση της κριτικής. Δεν του ήταν δυνατό να κλειστεί σε μια περιορισμένη θεματική που θα την έκανε παραμυθένιο βασίλειό του ή γυάλινο πύργο του. Βίωνε και κατόπτευε τη ζωή και τα εγκόσμια στο σύνολό τους, στην καθολικότητά τους. Ελκυόταν από την ανάγκη να πει παρών σε όλα, να μιλήσει για όλα, με ψίθυρο ή κραυγή ή αποκαλυπτική φωνή ή και μεγαληγορία, υπακούοντας στις ασίγαστες εσωτερικές δονήσεις του. Βιαζόταν, θα έλεγε κανείς, να προλάβει, προσπαθούσε να “διαστέλλει” αδιάκοπα τη ζωή του για να επαρκέσει, να συμπεριλάβει το μεγαλύτερο κατά το δυνατό μερίδιο του ανθρώπινου χρόνου που του ανήκε. Ο άνθρωπος αυτός, ο ηρωικός και νηφάλιος, ο οραματιστής κι οργισμένος, ο τραγικός και τρυφερός, ο οικουμενικός και ριζοσπάστης, έδωσε, φεύγοντας, ένα ακόμα δείγμα της μεγαλοσύνης του, μιαν ακόμη διαβεβαίωση πως ότι είπε, ότι έκανε, ήταν προσφορά. Δεν μας ζήτησε τίποτα, μας πρόσφερε ότι είχε. Τα πάντα. Έφυγε με την παραγγελιά να ταφεί εκεί κάτω, στη γενέτειρά του γη, στη Μονοβάσια του, το μόνο που είχε δικό του. ”

Για τον ποιητή μέσα από την διάσταση της εγγύτερης σχέσης, μίλησε η κόρη του, κα Ρίτσου Έρη, συγγραφέας.

Την απαγγελία έκανε ο ηθοποιός κύριος Καταλειφός Δημήτρης.

Παρέστησαν οι αντιδήμαρχοι Σπάτων- Αρτέμιδος κ.κ. Μαργέτης Αθανάσιος και Πουλάκης Πέτρος, η Δημοτική Σύμβουλος κα Μαργέτη Αφροδίτη, η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Σπάτων κα Μπάτα Σοφία και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Γυναικών Σπάτων, από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Παιδείας Πολιτισμού και Περιβάλλοντος “ο Ξενοφών” του Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδος ο κος Αρμύρος Σπύρος.

Συγκίνησε η κα Ρίτσου Έρη με την ομιλία της, αναφερόμενη στις μνήμες της για τον πατέρα της.

Συγκλονιστική η απαγγελία του κυρίου Καταλειφού Δημήτρη.

Ήταν μια ακόμη υπέροχη βραδιά.