Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τίποτα δεν έδειχνε να απειλεί τη δουλειά της Tracey: επιδείκνυε ένα αψεγάδιαστο βιογραφικό ως κοινωνική λειτουργός. Όταν όμως έκλεισε τα πενήντα και άρχισαν να την κυριεύουν τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, όπως εξάψεις, έντονη κόπωση και άγχος, κατέληξε να απολυθεί, χωρίς ίχνος κατανόησης από τον εργοδότη της, σύμφωνα με τη μαρτυρία που έδωσε στο βρετανικό Marie Claire.Και η περίπτωση της Tracey δεν φαίνεται να είναι μοναδική. Για την ακρίβεια, υπάρχουν τόσο πολλές γυναίκες που έζησαν το ίδιο, ώστε έχει ξεκινήσει η διαδικτυακή καμπάνια #StopThePause, με σκοπό να σταματήσουν να χάνουν τη δουλειά τους άξιες επαγγελματίες εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών που υφίστανται με το πέρασμα του χρόνου. Σύμφωνα μάλιστα με βρετανικά στοιχεία, ο αριθμός αυτών των γυναικών έχει τετραπλασιαστεί μέσα στα τελευταία τρία χρόνια. Όπως πιστεύει η Dee Murray, ιδρύτρια της ομάδας ειδικών για την εμμηνόπαυση Menopause Experts Group, αυτό συμβαίνει γιατί οι γυναίκες ενθαρρύνονται πλέον να μιλούν ανοιχτά, εκφράζοντας τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους – κι αυτό αφορά φυσικά και το χώρο εργασίας.
Διαβάστε τη μαρτυρία της Tracey:
«Το 2018 με απέλυσαν από κοινωνική λειτουργό. Υπέφερα από συμπτώματα που συνδέονταν με την περιεμμηνόπαυση, τα οποία ήταν εξαντλητικά, αλλά οι εργοδότες μου τα θεώρησαν μια όχι αρκετά καλή δικαιολογία.
»Έναν χρόνο νωρίτερα, είχα ενημερώσει τον προϊστάμενό μου ότι αντιμετώπιζα προβλήματα. Κανένας δεν μου είχε πει ότι η εμμηνόπαυση δεν είναι μόνο εξάψεις και δυσκολία συγκέντρωσης. Το άγχος που ένιωθα με παρέλυε. Πονούσα, είχα ταχυπαλμίες που κρατούσαν ώρες και ένιωθα απίστευτη κόπωση.
«Κανένας δεν μου είχε πει ότι η εμμηνόπαυση δεν είναι μόνο εξάψεις και δυσκολία συγκέντρωσης. Το άγχος που ένιωθα με παρέλυε. Πονούσα, είχα ταχυπαλμίες που κρατούσαν ώρες και ένιωθα απίστευτη κόπωση».
»Δεν μπορούσα να φάω. Έχασα κιλά. Όταν πήγα στο γιατρό, μου συνταγογράφησε αντικαταθλιπτικά, που έκαναν τα πράγματα χειρότερα. Δεν πήγα ποτέ σε καρδιολόγο – αλλά κανένας δεν μου μίλησε για την εμμηνόπαυση.
»Ο εργοδότης μου μού είπε να πάρω το χρόνο που χρειαζόμουν, αλλά σύντομα μού ζήτησε να βελτιώσω την απόδοσή μου. Ήταν μια ακόμα δοκιμασία για εμένα. Δεν υπήρχε συμπόνοια ούτε κατανόηση.
»Του είπα πολλές φορές ότι δεν τα έβγαζα πέρα και ότι οι πειθαρχικές διαδικασίες επιδείνωναν τα συμπτώματά μου. Ο προϊστάμενός μου ήξερε πόσο ευάλωτη ήμουν και, κατά τη γνώμη μου, το χρησιμοποίησε προς όφελός του. Οι εργοδότες μου γνώριζαν για την εμμηνόπαυση αλλά επέλεξαν να την αγνοήσουν, πιέζοντάς με ακόμα περισσότερο.
»Είχε περάσει περίπου ένας χρόνος όταν συνειδητοποίησα, αφού είχα κάνει τη δική μου έρευνα, ότι έφταιγε η εμμηνόπαυση. Ήταν μια μεγάλη ανακούφιση: Νόμιζα ότι έχανα τα λογικά μου.
»Εκείνη την περίοδο, συνέχισα να έχω συναντήσεις στη δουλειά που υποτίθεται θα με έκαναν να πειθαρχήσω και σε μία από αυτές μού ανακοίνωσαν την απόλυσή μου.
«Εκείνη την περίοδο, συνέχισα να έχω συναντήσεις στη δουλειά που υποτίθεται θα με έκαναν να πειθαρχήσω και σε μία από αυτές μού ανακοίνωσαν την απόλυσή μου».
»Ήμουν απόλυτα σοκαρισμένη. Ένιωθα λες και ήμουν εγκληματίας. Βγήκα από τη συνάντηση και πήγα στο κρεβάτι μου. Δεν σηκώθηκα για εβδομάδες.
»Μετά άρχισα να θυμώνω. Ένιωσα ότι ήταν πολύ άδικος ο τρόπος με τον οποίο με είχαν αντιμετωπίσει. Με τιμωρούσαν για προβλήματα που σχετίζονται με μια γυναικεία μετάβαση. Σκέφτηκα επίσης ότι αυτό θα είχε επιπλοκές και σε άλλες γυναίκες στην ίδια φάση.
»Αποφάσισα να τους πάω σε δίκη. Πλήρωσα 12.000 λίρες αλλά δεν είχα ελπίδα. Ο δικαστής, ένας 60χρονος άντρας, απέρριψε εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην εμμηνόπαυση. Δεν την κατανοούσε και ήταν μη αρμόζον για εκείνον να αποφασίσει σύμφωνα με ένα ιατρικό θέμα καθώς δεν είναι γιατρός.
«Ο δικαστής, ένας 60χρονος άντρας, απέρριψε εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην εμμηνόπαυση. Δεν την κατανοούσε και ήταν μη αρμόζον για εκείνον να αποφασίσει σύμφωνα με ένα ιατρικό θέμα καθώς δεν είναι γιατρός».
»Οι εργοδότες μου δεν εμφανίστηκαν στην ακρόαση και οι ισχυρισμοί τους δεν μπόρεσαν να αμφισβητηθούν. Το μόνο που είδε ο δικαστής ήταν ότι είχα μείνει πίσω στη δουλειά μου και τους υπερασπίστηκε, υποστηρίζοντας τη συμπεριφορά τους. Τώρα έχουν το ελεύθερο να αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο και άλλες γυναίκες στην ίδια θέση. Νιώθω σαν να τιμωρήθηκα δυο φορές.
»Δεν ξέρω τι θα κάνω από εδώ και πέρα. Υποβάλλομαι σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης και πηγαίνει καλά. Αν ένιωθα τόσο καλά ενώ είχα δουλειά, ποτέ δεν θα τους άφηνα να τη γλιτώσουν με ό,τι έκαναν.
»Πρέπει να υπάρχει περισσότερη κατανόηση και μεγαλύτερη συμπερίληψη απέναντι στις γυναίκες στο χώρο εργασίας».
Δείτε μια ανάρτηση σχετικά με τη διαδικτυακή εκστρατεία κατά των απολύσεων λόγω εμμηνόπαυσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου