Παρόλο που δούλευε εντατικά και λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων η Τζόρτζι Ρόουι κατάφερε να σημειώσει παγκόσμιο ρεκόρ στον ημιμαραθώνιο κλειστής κωπηλασίας
Η Τζόρτζι Ρόουι μπορεί να άρχισε να ασχολείται με το άθλημα από σπόντα, όμως έχει εξελιχθεί σε άσο στο μανίκι της ομοσπονδίας κωπηλασίας της Αυστραλίας για τους Ολυμπιακούς.
Η 27χρονη αθλήτρια προέρχεται από οικογένεια ναυταθλητών όμως όχι στην κωπηλασία, αλλά στο κανόε-καγιάκ. Η θεία της έχει συμμετάσχει 2 φορές σε Ολυμπιακούς στο κανόε και ο θείος της ασχολούταν με το καγιάκ.
Και η ίδια όμως έκανε το συγκεκριμένο άθλημα σε όλη της την παιδική ηλικία και στη συνέχεια ασχολήθηκε και με το σερφ, ένα λογικό επακόλουθο με δεδομένο ότι έχει μεγαλώσει δίπλα στον ωκεανό, σε παραλιακή πόλη λίγο πάνω από το Σίδνεϊ.
Μία φίλη της πρότεινε μία μέρα τυχαία να δοκιμάσει την κωπηλασία, από εκεί ανακάλυψε την κλειστή κωπηλασία και από εκεί άνοιξαν οι πόρτες της εθνικής ομάδας και του Τόκιο, μέσα σε λίγα μόλις χρόνια.
Συγκεκριμένα οι εθνικοί προπονητές την ανακάλυψαν στο εθνικό πρωτάθλημα κλειστής κωπηλασίας το Νοέμβριο του 2016 και απευθείας ήρθαν σε επαφή μαζί της. Τέσσερις μήνες μετά, το Φεβρουάριο του 2017 κανόνισαν να πάει στη Βοστόνη των ΗΠΑ για το CRASH-B Sprints, που λειτουργεί σαν παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστής κωπηλασίας.
Εκεί, σε απόσταση 2000μ βγήκε δεύτερη, πίσω μόνο από την Ουκρανή Ολένα Μπούριακ, την τότε παγκόσμια ρεκορντγούμαν. Η εμφάνιση αυτή οδήγησε σε μία πρόταση να ασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα κάτι που εν τέλει αποφάσισε να κάνει με στόχο το Τόκιο. Το 2018 ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το όνομά της στην εθνική ομάδα, μία ιιαίτερη στιγμή για την ίδια.
Τα τελευταία δύο χρόνια όμως δεν έχουν υπάρξει εύκολα για εκείνη. Προσπαθεί να ισορροπήσει τις προπονήσεις της με την καριέρα της ως νοσοκόμα σε κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων, ένα αντικείμενο που σπούδασε και αγαπάει πολύ. Το δύσκολο πρόγραμμα όμως δεν την εμπόδισε από το να σημειώσει τα πρώτα της παγκόσμια ρεκόρ.
Το Νοέμβριο του 2019 σημείωσε στα 5χλμ κλειστής κωπηλασίας χρόνο 16:54.2 και μέσα στον προηγούμενο μήνα κυνήγησε και κατέρριψε στο πολιτειακό πρωτάθλημα και το παγκόσμιο ρεκόρ στον ημιμαραθώνιο κλειστής κωπηλασίας με χρόνο 1:19:28.4 (το προηγούμενο ήταν της Αμερικανίδας χρυσής Ολυμπιονίκη Έσθερ Λόγκφρεν με 1:20:08 από το 2015).
Αυτό το κατάφερε σε μία περίεργη περίοδο μάλιστα, αφού λόγω της πανδημίας είχε σταματήσει τις προπονήσεις κωπηλασίας και δούλευε ως νοσοκόμα 3-4 φορές την εβδομάδα.
Η ανακοίνωση της αναβολήςτων Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο ήταν για εκείνη απογοητευτική αλλά και ανακουφιστική ταυτόχρονα, ενω την αντιμετωπίζει ως μία ευκαιρία για να γίνει ακόμα πιο δυνατή. Με την εξέλιξη που έχει δείξει η Ρόουι είναι σίγουρα μία από τις αθλήτριες που θα πρέπει να προσέξουμε στο Τόκιο όπουυ θα διεκδικήσει μετάλλιο από την πρώτη της κιόλας παρουσία.
Η Τζόρτζι Ρόουι μπορεί να άρχισε να ασχολείται με το άθλημα από σπόντα, όμως έχει εξελιχθεί σε άσο στο μανίκι της ομοσπονδίας κωπηλασίας της Αυστραλίας για τους Ολυμπιακούς.
Η 27χρονη αθλήτρια προέρχεται από οικογένεια ναυταθλητών όμως όχι στην κωπηλασία, αλλά στο κανόε-καγιάκ. Η θεία της έχει συμμετάσχει 2 φορές σε Ολυμπιακούς στο κανόε και ο θείος της ασχολούταν με το καγιάκ.
Και η ίδια όμως έκανε το συγκεκριμένο άθλημα σε όλη της την παιδική ηλικία και στη συνέχεια ασχολήθηκε και με το σερφ, ένα λογικό επακόλουθο με δεδομένο ότι έχει μεγαλώσει δίπλα στον ωκεανό, σε παραλιακή πόλη λίγο πάνω από το Σίδνεϊ.
Μία φίλη της πρότεινε μία μέρα τυχαία να δοκιμάσει την κωπηλασία, από εκεί ανακάλυψε την κλειστή κωπηλασία και από εκεί άνοιξαν οι πόρτες της εθνικής ομάδας και του Τόκιο, μέσα σε λίγα μόλις χρόνια.
Συγκεκριμένα οι εθνικοί προπονητές την ανακάλυψαν στο εθνικό πρωτάθλημα κλειστής κωπηλασίας το Νοέμβριο του 2016 και απευθείας ήρθαν σε επαφή μαζί της. Τέσσερις μήνες μετά, το Φεβρουάριο του 2017 κανόνισαν να πάει στη Βοστόνη των ΗΠΑ για το CRASH-B Sprints, που λειτουργεί σαν παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστής κωπηλασίας.
Εκεί, σε απόσταση 2000μ βγήκε δεύτερη, πίσω μόνο από την Ουκρανή Ολένα Μπούριακ, την τότε παγκόσμια ρεκορντγούμαν. Η εμφάνιση αυτή οδήγησε σε μία πρόταση να ασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα κάτι που εν τέλει αποφάσισε να κάνει με στόχο το Τόκιο. Το 2018 ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το όνομά της στην εθνική ομάδα, μία ιιαίτερη στιγμή για την ίδια.
Τα τελευταία δύο χρόνια όμως δεν έχουν υπάρξει εύκολα για εκείνη. Προσπαθεί να ισορροπήσει τις προπονήσεις της με την καριέρα της ως νοσοκόμα σε κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων, ένα αντικείμενο που σπούδασε και αγαπάει πολύ. Το δύσκολο πρόγραμμα όμως δεν την εμπόδισε από το να σημειώσει τα πρώτα της παγκόσμια ρεκόρ.
Το Νοέμβριο του 2019 σημείωσε στα 5χλμ κλειστής κωπηλασίας χρόνο 16:54.2 και μέσα στον προηγούμενο μήνα κυνήγησε και κατέρριψε στο πολιτειακό πρωτάθλημα και το παγκόσμιο ρεκόρ στον ημιμαραθώνιο κλειστής κωπηλασίας με χρόνο 1:19:28.4 (το προηγούμενο ήταν της Αμερικανίδας χρυσής Ολυμπιονίκη Έσθερ Λόγκφρεν με 1:20:08 από το 2015).
Αυτό το κατάφερε σε μία περίεργη περίοδο μάλιστα, αφού λόγω της πανδημίας είχε σταματήσει τις προπονήσεις κωπηλασίας και δούλευε ως νοσοκόμα 3-4 φορές την εβδομάδα.
Η ανακοίνωση της αναβολήςτων Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο ήταν για εκείνη απογοητευτική αλλά και ανακουφιστική ταυτόχρονα, ενω την αντιμετωπίζει ως μία ευκαιρία για να γίνει ακόμα πιο δυνατή. Με την εξέλιξη που έχει δείξει η Ρόουι είναι σίγουρα μία από τις αθλήτριες που θα πρέπει να προσέξουμε στο Τόκιο όπουυ θα διεκδικήσει μετάλλιο από την πρώτη της κιόλας παρουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου