«Γαλλική Επανάσταση» από τις σέξι 50άρες

Η απάντηση των καλλίγραμμων ηθοποιών και μοντέλων στην ατάκα «Το κορμί μιας 50άρας δεν είναι διόλου εκπληκτικό» - Ποιος είναι ο Γιάν Μουά

Απτό δείγμα του πώς λειτουργεί ο κόσμος την εποχή της κατά #MeToo γυναικείας ευθιξίας είναι η υπόθεση Γιαν Μουά και το περίφημο Fiftygate. Οι δηλώσεις περί των ερωτικών προτιμήσεων αυτού του ελάσσονος Γάλλου συγγραφέως, τηλεπαρουσιαστή, αρθρογράφου, σκηνοθέτη κ.ά., διάσημου στην πατρίδα του αλλά παντελώς αγνώστου έξω από αυτήν, προκάλεσαν θυελλώδη ντόρο παγκοσμίως. Κατηγορήθηκε για θρασύτατη, προκλητική απρέπεια εις βάρος των γυναικών που έχουν πατήσει τα 50, για σεξισμό, ρατσισμό και πολυάριθμα ακόμη αμαρτήματα.

Μετά την έκρηξη των αντιδράσεων και το κύμα κατακραυγής χρειάστηκαν ελάχιστες ώρες, αν όχι λεπτά, για να μάθουμε τα πάντα γύρω από τον Μουά. Όπως ότι καταρχάς και ο ίδιος είναι 50αρης, ότι είναι σχεδόν παθολογικά άστατος στην ερωτική του συμπεριφορά, ότι τρέφει απαρέσκεια για τη λευκή γυναικεία επιδερμίδα, ότι ως παιδί υπήρξε θύμα οικογενειακής βίας, καθώς οι γονείς του τον έδερναν με ηλεκτρικά καλώδια και ενίοτε τον εξανάγκαζαν να τρώει τα ίδια του τα κόπρανα.

Εν προκειμένω, πάντως, το ασυγχώρητο ατόπημα του Μουά ήταν ότι τόλμησε να εξομολογηθεί ότι δεν έλκεται ερωτικά από γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών. Τάδε έφη ο Μουά σε de profundis συνέντευξή του ως πολυπράγμων διανοούμενος και λογοτέχνης - μολονότι έχει δημιουργήσει τη δική του παράδοση σε εμπρηστικά σχόλια επί παντός του επιστητού.

Στην πλούσια και βραβευμένη εργογραφία του ξεχωρίζει το μεγαλόπνοο μυθιστόρημα «Partouz» (η μετάφραση περιττεύει), εκδοθέν το 2004. Σε αυτό ο Μουά προτείνει μια πρωτότυπη ερμηνεία των πολύνεκρων επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, υπό το πρίσμα ενός αχαλίνωτου σεξουαλικού οργίου ή μιας παρατεταμένης αυνανιστικής πρακτικής, εφόσον το δεύτερο μέρος του φέρει τον τίτλο «Masturbator». Η κριτική έχει καταχωρίσει το «Partouz» στο ασυνήθιστο είδος της ιστορικής πορνογραφίας. Αυτός λοιπόν ο Γιάν Μουά προέβη σε μία εφ’ όλης της ύλης και εκ βαθέων εξομολόγηση, ξεσηκώνοντας μιντιακό κυκλώνα, τρομακτικά δυσανάλογο σε σχέση με την αφορμή του.

Αναζητώντας μια ελληνική αντιστοιχία, τα σχόλια του Μουά θα μπορούσαν να συγκριθούν με την περιβόητη «μισή Αθήνα» που κατά τα λεγόμενά του είχε περιποιηθεί ερωτικώς ο Πέτρος Τατσόπουλος. Ακόμη πιο ακριβής όμως θα ήταν η σύγκριση του Γιαν Μουά με τον Θεσσαλονικέα δικηγόρο που τον Ιούνιο του 2017 υπέστη πάνδημο (συμβολικό) κανιβαλισμό από έξαλλες Ελληνίδες, τις οποίες υποτίθεται πως είχε προσβάλει θανάσιμα. Είχε τολμήσει να εκφράσει μέσω Facebook τις απόψεις του για το ποια πρέπει και ποια όχι να φορά «σκαφτό» μπικίνι στην παραλία.

Ωστόσο, παρά την τερατώδη διόγκωση που προσέλαβε εν ριπή οφθαλμού το θέμα, ο Μουά άθελά του επανέφερε στο προσκήνιο ένα ζήτημα πραγματικά σοβαρό. Επί της ουσίας ένα ταμπού: τον ερωτικό βίο των γυναικών που περνούν στη φάση της ωριμότητας και την περί αυτού κατεστημένη κοινωνική διπροσωπία, στο πλαίσιο της οποίας μια γυναίκα μέσης ηλικίας θεωρείται ότι κάνει κάτι αφύσικο, ανήθικο, καταγέλαστο κ.ο.κ. επειδή διατηρείται ερωτικά ενεργή. Αντιθέτως, όμως, ένας συνομήλικός της άνδρας περιβάλλεται με σεβασμό ή και θαυμασμό για την ίδια ακριβώς στάση και την απόφαση να μην «κλείσω ως αρσενικό».

Με δυο λόγια, εξαιτίας του Μουά ετέθη ξανά σε δημόσιο διάλογο και ηθικό προβληματισμό το ερώτημα αν οι κυρίες άνω των 50 ετών μπορούν να είναι αξιοπόθητες και αξιέραστες ή θα πρέπει υποχρεωτικά να αποσύρονται από την ενεργό ερωτική/σεξουαλική ζωή. Αν οι 50άρες έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στο παιχνίδι της προσέλκυσης ερωτικού συντρόφου ή επειδή ένας κάποιος monsieur Moix τις αποκάλεσε «πολύ γριές για τα γούστα μου», «αόρατες» κ.λπ. εκείνες θα πρέπει να περιοριστούν στη διαχείριση των ορμονικών διαφοροποιήσεων και των παρενεργειών που μοιραία υφίστανται λόγω της εμμηνόπαυσης. Κι αν δεν συμβιβάζονται με τον προκατασκευασμένο από τις κυρίαρχες προκαταλήψεις ρόλο και τη σεξουαλική συνταξιοδότηση, γιατί άραγε οι άνω των 50 θα πρέπει να στιγματίζονται χωρίς ελαφρυντικά ως τεκνατζούδες, cougar και γεροντομπεμπέκες; Γιατί θα πρέπει να γίνονται περίγελος και να υπόκεινται σε ταπεινωτικούς παραλληλισμούς με σιτεμένα πουλερικά και τα συναφή;

Είναι προφανές ότι τουλάχιστον η δυτικού τύπου κοινωνία δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι να κάνει με τη θηλυκότητα των 50+. Πάντως, υπό την επήρεια του κινήματος #MeToo ο Γιαν Μουά λιντσαρίστηκε εικονικά μεν αλλά δημόσια, ως ένοχος εσχάτης προσβολής του γυναικείου φύλου «μιας κάποιας ηλικίας» αλλά όχι μόνο. Και αυτό ήταν αναμενόμενο, εφόσον στο υστερικό ξεχείλωμά του το #MeToo βλέπει παντού τριγύρω και καταγγέλλει αδιακρίτως κρούσματα σεξουαλικής παρενόχλησης, κατάχρησης ανδρικής εξουσίας εις βάρος ανυπεράσπιστων γυναικών κ.ο.κ. Είναι όμως πολύ πιθανό ότι υπό άλλες συνθήκες τα σχόλια του Μουά θα περνούσαν σχετικώς απαρατήρητα και δεν θα ερέθιζαν τις σύγχρονες αμαζόνες που του αντεπιτέθηκαν ομαδόν και με μανία. Αλλες με χλεύη και απαξιωτικά σχόλια για την ηλικία και το μέγεθος του αναπαραγωγικού του μορίου, άλλες με την επίδειξη των γυμνών μαστών ή των οπισθίων τους, όπως έκανε μια πρώην ερωμένη του, η δημοσιογράφος Κολόμπ Σνικ, που δημοσίευσε αποκαλυπτική της φωτογραφία με λεζάντα-καρφί προς τον Μουά «Ιδού οι γλουτοί μιας γυναίκας ηλικίας 52 ετών. Είσαι ηλίθιος, δεν ξέρεις τι χάνεις». Ακολούθως όμως η Σνικ απέσυρε τη συγκεκριμένη εικόνα από το Διαδίκτυο.

Μέχρι και η Βαλερί Τριερβελέρ, η πάλαι ποτέ πρώτη κυρία των Ηλυσίων Πεδίων, η πρώην σύντροφος του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ, δέχτηκε να γίνει γυμνόστηθο σκίτσο για το εξώφυλλο του περιοδικού «Charlie Hebdo». Σε αυτό η Τριερβελέρ, 54 ετών σήμερα, απεικονίστηκε σαν ακτιβίστρια των Femen, με υβριστικά συνθήματα κατά του ρατσιστή Μουά γραμμένα από άκρη σε άκρη στο στήθος της.

Οι 50άρες και οι 25άρες

Πολλές από τις αμαζόνες που σέλωσαν τα άλογά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εντός και εκτός Γαλλίας, ορισμένες από όσες ζώστηκαν σταυρωτά τα αντισοβινιστικά φισεκλίκια, βγήκαν στο κυνήγι του Γιάν Μουά χρεώνοντάς του προσχεδιασμένη υστεροβουλία. Οτι δηλαδή προκάλεσε επίτηδες θερμό επικοινωνιακό επεισόδιο μόνο και μόνο για να διαφημίσει το καινούριο του βιβλίο. Η νουβέλα «Rompre» («Το να χωρίζεις»), το 16ο κατά σειρά σύγγραμμα του Μουά , κυκλοφόρησε στις 2 Ιανουαρίου και, χωρίς καμία αμφιβολία, η ανορθόδοξη πλην δωρεάν προβολή που προέκυψε ως επακόλουθο των απαξιωτικών του σχολίων για τις 50άρες, δεν μπορεί παρά να ωφελήσει την εμπορική επιτυχία του. Ιδιαίτερα, δε, καθώς η κυκλοφορία του βιβλίου συνέπεσε με το γεγονός της χρονιάς για τα γαλλικά γράμματα, την έκδοση του ήδη πολυσυζητημένου μυθιστορήματος του Μισέλ Ουελμπέκ «Σεροτονίνη». Αν ο Ουελμπέκ θεωρείται το τρομερό παιδί της γαλλικής λογοτεχνίας, ο Μουά -απροσδόκητα και πρόσκαιρα- ίσως σφετερίζεται τμήμα της δόξας του. Στο «Rompre» απεικονίζει τον εαυτό του ως έναν κατά συρροήν εραστή, με πολύ άσχημα παιδικά χρόνια. Ούτως ή άλλως, ο Μουά θεωρεί πως ως παιδί έζησε μια αληθινή κόλαση, εμπειρίες τραυματικές που εξακολουθούν να τον στοιχειώνουν και να καθορίζουν τη συμπεριφορά του. «Δεν μπορώ να τα βρω με τον εαυτό μου. Κάθε φορά που η κατάσταση με μια γυναίκα χαλάει, αναγκάζω τη σύντροφό μου να με εγκαταλείψει και εύχομαι τον θάνατο των γονέων μου. Αυτούς κατηγορώ πάντα για την αποτυχία κάθε σχέσης μου», γράφει χαρακτηριστικά ο Μουά για το προσωπικό του δράμα.

Κάπως έτσι τα ΜΜΕ ανά τον κόσμο, ανακαλύπτοντας το ένα μετά το άλλο το «σκάνδαλο Μουά», γέμισαν με φωτογραφίες, αφενός εκλεκτών δειγμάτων της κατηγορίας «σέξι σταρ άνω των 50 που ρίχνουν νοκ άουτ 25άρες» και αφετέρου του ίδιου του Γιάν Μουά σαν να ήταν φυγάς κακοποιός, επικηρυγμένος έναντι αμοιβής στην Αγρια Δύση. Οπότε, έστω και από σπόντα, ευκαιρίας δοθείσης το κοινό επιδόθηκε σε οφθαλμόλουτρο, με την αφρόκρεμα των 50+ καλλονών να παρελαύνει θριαμβευτικά στη διαδικτυακή πασαρέλα: Μόνικα Μπελούτσι (54 ετών), Λιζ Χάρλεϊ (53), Πάμελα Αντερσον (51), Σίντι Κρόφορντ (52), Τζούλια Ρόμπερτς (51), αλλά και Ντέμι Μουρ (55), Ελ ΜακΦέρσον (54), Κιμ Κατράλ (62), Σάρον Στόουν (60) κ.ά. Απασες ακαταμάχητα γοητευτικές σε πείσμα της ηλικίας, δικαιολογούν απολύτως τον τίτλο της σεξοβόμβας που επαξίως είχαν κατακτήσει προ 2-3 δεκαετιών. Παρομοίως, στα καθ’ ημάς, ως εν δυνάμει πειρασμοί για τον Μουά ο οποίος «δεν ξέρει τι χάνει» όπως του φωνάζουν εκδικητικά οι 50αρες, παρατέθηκαν από ελληνικά ΜΜΕ αισθησιακές πόζες της Βίκυς Κουλιανού (51), της Καίτης Γαρμπή (57), της Αννας Βίσση (61), ακόμη και της Ελένης Μενεγάκη (49) ή της Δήμητρας Ματσούκα (44) ασχέτως αν κάποιες εξ αυτών στην πράξη απέχουν από το όριο των 50 ετών που ο Γιάν Μουά θεωρεί ως απαράβατη κόκκινη γραμμή για τις ερωτικές του προτιμήσεις.





Εμπρησμός στο «Marie Claire»

Σε ό,τι αφορά στον ανεμοστρόβιλο Μουά, ομολογουμένως η γυναικεία ευθιξία δεν είναι καθόλου αβάσιμη. Στο σχετικό απόσπασμα της συνέντευξής του στο γαλλικό «Marie Claire» (αδελφό του γυναικείου περιοδικού που κυκλοφορεί μηνιαίως μαζί με το «ΘΕΜΑ»), ο Γιάν Μουά είπε κατά λέξη ότι «δεν πέφτω ξερός απαραιτήτως με μια νεαρή γυναίκα. Για εμένα η νιότη δεν αποτελεί κριτήριο. Για παράδειγμα, συνάντησα κατά τύχη τη Φανί Αρντάν στο σπίτι του Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Δεν ξέρω πόσων ετών είναι, αλλά ήταν απίθανα όμορφη (σ.σ.: Η Αρντάν, μία από τις πιο διάσημες Γαλλίδες ηθοποιούς, είναι σήμερα 69 ετών). Αλλά ας μην τα παραλέμε, δεν είναι δυνατόν να ερωτευτώ μια γυναίκα 50 ετών. Λέω την αλήθεια. Εγώ ο ίδιος είμαι τώρα στα 50 μου και το θεωρώ αδύνατον να κάνω δεσμό με μια 50άρα. Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι. Οι 50άρες μού πέφτουν υπερβολικά μεγάλες. Οταν θα έχω φτάσει εγώ στα 60, θα μπορέσω να ερωτευτώ μια 50άρα και τότε θα μου φαίνεται νέα. Δεν είναι ότι τώρα νιώθω αποστροφή για τις 50άρες, απλώς δεν με ενδιαφέρουν. Είναι αόρατες για μένα. Προτιμώ το κορμί μιας νέας, αυτό είναι όλο. Τελεία και παύλα. Δεν μπορώ να πω ψέματα, το κορμί μιας 25χρονης είναι κάτι το εκπληκτικό. Ομως το κορμί μιας 50άρας δεν είναι διόλου εκπληκτικό. Εντούτοις δεν είμαι μια παθολογική περίπτωση, σαν όλους αυτούς τους τύπους που δεν μπορούν να ερωτευτούν παρά μόνο 25άρες. Εγώ μπορώ να κάνω σχέση με 40άρα».

Η δημοσιογράφος επιμένει. Ρωτά τον Μουά «όπως έχετε γράψει, είστε εξαρτημένος από τη γυναικεία εξωτερική εμφάνιση. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τύπος γυναίκας που σας ελκύει περισσότερο;». Και ο συγγραφέας απαντά με ειλικρίνεια, μολονότι δείχνει να έχει απόλυτη επίγνωση των συνεπειών όσων δηλώνει: «Εγώ πηγαίνω μόνο με Ασιάτισσες, ειδικά Κορεάτισσες, Κινέζες και Γιαπωνέζες. Αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο καυχιέμαι, προσπαθώ να είμαι ευθύς και φιλαλήθης. Πολλοί ίσως δεν θα τολμούσαν να παραδεχτούν δημόσια κάτι τέτοιο, διότι θα τους κατηγορούσαν για ρατσισμό. Μπορεί να ακουστεί κακό ή υποτιμητικό για τις γυναίκες με τις οποίες βγαίνω, αλλά η ασιατική φυλή έχει πλούσια κάλλη, είναι γενναιόδωρη και αστείρευτη. Και δεν ντρέπομαι καθόλου που το λέω. Δεν κοιτάζω καν οπουδήποτε αλλού. Οπότε, η κατάστασή μου είναι σοβαρή».

WHO IS WHO:

Ο «άθλιος κύριος Μουά»τον μαστίγωναν οι γονείς του και έγινε μισογύνης

Ο Μουά συνηθίζει να χρησιμοποιεί τμήματα της βιογραφίας του ως πρώτη ύλη για τα μυθιστορήματά του. Εκτός από το τελευταίο του βιβλίο, την ίδια τακτική είχε ακολουθήσει και στο «Πάνθεον» του 2007, όταν ανάμειξε τραυματικά περιστατικά της ζωής του με διηγήσεις για τον βίο του Φρανσουά Μιτεράν. Προτού σκηνοθετήσει κινηματογραφικές ταινίες, προτού αρχίσει να αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες, κυρίως όμως προτού γίνει πασίγνωστος στη Γαλλία ως παρουσιαστής βραδινών talk shows, ο Μουά ήταν απλώς ένας φέρελπις συγγραφέας. Ηδη από το 1996 είχε κερδίσει το σπουδαίο Βραβείο Γκονκούρ στην κατηγορία του πρωτοεμφανιζόμενου λογοτέχνη, για το βιβλίο «Πανηγυρισμοί ως τον ουρανό». Ακολούθησαν και άλλες διακρίσεις και η υποδοχή των συγγραμμάτων του ήταν πάντα θετική, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ένας από τους υποστηρικτές του ήταν ο διεθνούς φήμης διανοούμενος και συγγραφέας Μπερνάρ-Ανρί Λεβί. Αυτός θεωρείται ότι ανακάλυψε και προώθησε τον Μουά, αφού όμως προηγουμένως τον υπέβαλε σε μια σκληρή τριπλή δοκιμασία: Το 1994, όταν επικοινώνησε με τον Λεβί για να διαβάσει κείμενά του, ο «μετρ» ζήτησε από τον φιλόδοξο νεαρό να γράψει μια πραγματεία για τον φασισμό, μία για τον Ιταλό μάγο του κινηματογράφου Φεντερίκο Φελίνι και άλλη μία για το φιλμ «Germinal» του Κλοντ Μπερί. Η απόδοση του νεαρού ενθουσίασε τον Λεβί, ο οποίος αποφάνθηκε ότι αξίζει να πάρει υπό τη σκέπη του τον Μουά.


Ούτε τα επιτυχημένα -πλην πάντα αιρετικά- βιβλία του, ούτε και η επίκληση των μαρτυρικών παιδικών του χρόνων -με πρωτόγνωρα βασανιστήρια, τις λεπτομέρειες των οποίων «γλεντάει» το Διαδίκτυο- αρκούν για να δοθεί το ακαταλόγιστο στον Γιαν Μουά

Σε ό,τι αφορά την παιδεία του, ο Μουά σπούδασε ταυτόχρονα Θετικές Επιστήμες στο Παρίσι και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ρεν. Σε αυτή την πόλη της Καμπανίας, περί τα 130 χλμ. μακριά από τη γαλλική πρωτεύουσα, ο Γιαν είχε τελειώσει το κολέγιο - αν και η γενέτειρά του είναι η Νεβέρ, πολύ πιο μακριά από το Παρίσι και προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο πατέρας του Γιαν ήταν φυσικοθεραπευτής-μασέρ και η μητέρα του γραμματέας. Οι δυο τους ήταν τόσο κακοί και βίαιοι γονείς ώστε είχαν τρομοκρατήσει ακόμη και τους δασκάλους του Γιαν στο σχολείο, τους γυμναστές στο κολυμβητήριο κ.λπ. Ολοι αυτοί έβλεπαν τα σημάδια της άγριας κακοποίησης, τους μώλωπες και τις πληγές από το μαστίγωμα με τα σύρματα στο σώμα του μικρού Γιαν. Κανείς όμως δεν επενέβη, αφήνοντας τα τραύματα ανοιχτά για την υπόλοιπη ζωή του - και κυρίως τα ψυχικά. Βεβαίως, η επίκληση των μαρτυρικών παιδικών του χρόνων δεν αρκεί για να του παράσχει άφεση αμαρτιών, να του επιδικάσει το ακαταλόγιστο. Από την άλλη, όμως, είναι άραγε βέβαιο ότι η «σταύρωση», η εκτέλεση διά ιντερνετικού λιθοβολισμού ατόμων με τις απόψεις του Μουά προσφέρει λύση; Μάλλον όχι. Η άνιση και άδικη μεταχείριση των μεσήλικων γυναικών, οι εξευτελιστικές προκαταλήψεις που αποκλείουν τις 50+ από το δικαίωμά στο σεξ και τον έρωτα συνθέτουν ένα πρόβλημα πολύ πιο ευρύ και βαθύ. Διότι, αν μη τι άλλο, απαράδεκτα, εξοργιστικά ή όχι, τα ερωτικά γούστα του Γιαν Μουά αποκαλύφθηκαν δημόσια από τον ίδιο - και μάλιστα σε μια χώρα όπου ο 41 ετών πρόεδρος της Δημοκρατίας (Εμανουέλ Μακρόν) είναι παντρεμένος και ευτυχής με την 65χρονη Μπριζίτ. Οσοι όμως ενστερνίζονται ανυπερθέτως τις απόψεις του Μουά για τις 50άρες, στην απέραντη πλειονότητά τους παραμένουν σιωπηλοί. Αμέτοχοι στην τιμωρία, αλλά συμμέτοχοι στην πράξη.

«Δεν είμαι ομοφυλόφιλος»

Οι διευκρινιστικές δηλώσεις που έκανε ο Μουά μετά τις πρώτες φραστικές βόμβες που εξαπέλυσε έριξαν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά. Σε συνέντευξή του στους βρετανικούς «Times» είπε ότι «οι λευκές Δυτικές γυναίκες με κουράζουν, με εξαντλούν. Με ανατριχιάζουν, δεν τις αντέχω». Και πρόσθεσε ότι «δεν επικρίνω την πνευματική και επαγγελματική τους κατάρτιση ή τον ρόλο τους ως μητέρες. Λέω ότι στις στενές επαφές μιας σχέσης οι λευκές γυναίκες δεν μου προσφέρουν τίποτα. Εχω πάψει να βγαίνω μαζί τους εδώ και πολύ καιρό».


«Με κουράζουν οι λευκές Δυτικές γυναίκες, με ανατριχιάζουν, δεν τις αντέχω», δηλώνει στους βρετανικούς «Times» ποζάροντας παράλληλα με μία από τις δεκάδες 20άρες και 25άρες Ασιάτισσες με τις οποίες κυκλοφορεί

Ενα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Μουά, όπως φαίνεται, είναι το να ανοίγει διαρκώς καινούρια μέτωπα. «Αν ήμουν ομοφυλόφιλος, θα ζητούσα συγγνώμη επειδή μου αρέσουν οι άντρες; Οχι βέβαια», είπε στη διάρκεια τηλεοπτικής του εμφάνισης, στο πλαίσιο δευτερολογίας για τις απόψεις του σχετικά με τις 50άρες. Τόνισε, όμως, ότι «φυσικά και έχω πρόβλημα. Κατά βάθος είμαι ένας έφηβος, ένα παιδί. Δεν είναι μόνο ότι εγώ δεν βρίσκω ελκυστικές τις γυναίκες στα 50 τους. Η αλήθεια είναι πως οι 50άρες δεν γυρίζουν καν να με κοιτάξουν, τους είμαι εντελώς αδιάφορος. Εχουν πολύ καλύτερα πράγματα να κάνουν από το να νταντεύουν έναν νευρωτικό σαν κι εμένα, κάποιον που δεν κάνει τίποτε άλλο όλη την ημέρα από το να διαβάζει και να γράφει. Που δεν ασχολείται παρά με πράγματα τα οποία μόνο παιδιά ξετρελαίνουν. Δεν είναι καθόλου εύκολο για μια γυναίκα να μείνει στο πλευρό μου. Είμαι ένα συναισθηματικό ναυάγιο και κάθε χωρισμός με θλίβει χειρότερα και από την απώλεια ενός δικού μου προσώπου». Χωρίς καμία αμφιβολία, βάσει όσων ο ίδιος μοιράζεται δημοσίως, παρατηρείται σύγχυση στον περίπλοκο ψυχισμό του Γιάν Μουά. Βεβαίως, οι γυναίκες που εθίγησαν από το «φτύσιμο» δεν δείχνουν καμία κατανόηση και δεν πείθονται ότι είναι ειλικρινείς οι αυτομαστιγώσεις του. Εστω και αν γνωρίζουν το βασανισμένο ιστορικό του.


Βασίλης Τσακίρογλου
Μίνα Αγγελίνη