Η ψωρίαση είναι μια συχνή, χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που προσβάλλει συνολικά
περίπου το 1-2% του πληθυσμού Η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως προσβάλλει άτομα μεταξύ 17-30 ετών. Στο 25% των περιπτώσεων η νόσος ξεκινά στις ηλικίες κάτω των 16 ετών, στο 10% κάτω των 10 ετών, ενώ στο 2% των περιπτώσεων η νόσος εμφανίζεται πριν την ηλικία των δύο ετών.
Λόγω γενετικής -κατά βάση- προδιάθεσης (κληρονομικότητας) το αμυντικό σύστημα του οργανισμού είναι «λανθασμένα» ενεργοποιημένο, με αποτέλεσμα τα κύτταρα του δέρματος να ωριμάζουν και να πολλαπλασιάζονται πιο γρήγορα και κατόπιν να συσσωρεύονται στα ανώτερα στρώματά του, δημιουργώντας τις ψωριασικές πλάκες και τοπική φλεγμονή.
Αν ο ένας γονιός πάσχει από ψωρίαση, η πιθανότητα να προσβληθεί και το παιδί είναι 10%, ενώ αν πάσχουν και οι δύο η πιθανότητα αγγίζει το 50%. Για να εκδηλωθεί η νόσος πυροδοτείται από ορισμένους παράγοντες, όπως στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις (π.χ αμυγδαλίτιδα), στρες, τραυματισμούς, φάρμακα κ.ά.
Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις. Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορες μορφές και σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Οι πιο συνηθισμένες μορφές εμφάνισης της νόσου:
Κατά πλάκας: Κόκκινες πλάκες που καλύπτονται από λέπια και εντοπίζονται κυρίως στα χέρια στους αγκώνες, στα γόνατα, στο τριχωτό της κεφαλής και στο πρόσωπο.
Σταγονοειδής: Μικροσκοπικά κόκκινα σημάδια (σαν σταγόνες) που εντοπίζονται συνήθως στον κορμό και σπανιότερα στο πρόσωπο.
Οκτώ αλήθειες για την ψωρίαση
1. Δεν είναι μεταδοτική
2. Οι βλάβες της νόσου δεν εξελίσσονται σε καρκίνο
3. Μέχρι σήμερα δεν υφίσταται ειδική δίαιτα με θετική επίδραση στη νόσο
4. Η κακή ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς επηρεάζει τη νόσο
5. Η ψωρίαση δεν επηρεάζει τη σεξουαλική δραστηριότητα, τη γονιμότητα και την εγκυμοσύνη (χρειάζεται προσοχή κατά τη χρήση φαρμάκων)
6. Πρέπει να αποφεύγονται οι τραυματισμοί του δέρματος
7. Η παχυσαρκία, το κάπνισμα και το αλκοόλ είναι δυνατόν να επιβαρύνουν τη νόσο
8. Η νόσος πλέον μπορεί να ελεγχθεί
Θεραπεία
Η θεραπεία στοχεύει στην επιβράδυνση του πολλαπλασιασμού των κυττάρων και την ελάττωση της φλεγμονής και μπορεί να είναι τοπική, από του στόματος, ή συνδυασμός αυτών, ανάλογα με την περίπτωση. Οι τοπικές θεραπείες περιλαμβάνουν κυρίως τα κορτικοειδή (στα παιδιά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί είναι δυνατόν να προκαλέσουν παρενέργειες), τη συνθετική βιταμίνη D, την πίσσα και την ανθραλίνη. Οι από του στόματος θεραπείες περιλαμβάνουν κυρίως την μεθοτρεξάτη, την κυκλοσπορίνη, τα ρετινοειδή (δεν χρησιμοποιούνται στα παιδιά γιατί προκαλούν προβλήματα στην ανάπτυξη και στις εγκύους διότι είναι τερατογόνα) και από τους νεότερους ενέσιμους βιολογικούς παράγοντες (Ανταλημουμάμπη, Ετερνασέπτη, Ινφλιξιμάμπη και Ουστεκιμάμπη). Οι βιολογικοί παράγοντες αποτελούν, υπό προϋποθέσεις, ένα σπουδαίο βήμα στη θεραπεία της επίμονης αυτής νόσου. Τα φωτόλουτρα (με το φυσικό φως του ήλιου ή με υπεριώδη ακτινοβολία), μόνα τους ή σε συνδυασμό με από του στόματος φάρμακα, συμβάλουν σημαντικά στην αντιμετώπιση της νόσου.
Τα σημάδια στη ψυχή
Η ψωρίαση δεν έχει μόνο αισθητικές αλλά και ψυχικές επιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ σημαντικές και δεν θα πρέπει να αγνοούνται. Μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το πώς οι ασθενείς βλέπουν και αντιμετωπίζουν τον έξω κόσμο, τις δραστηριότητες, τις σχέσεις τους καθώς και τα ενδιαφέροντα που αναπτύσσουν. Κάποιοι ασθενείς δεν αντιδρούν ιδιαίτερα, όμως υπάρχουν ασθενείς που νιώθουν ντροπή, θυμό ή λύπη. Το άγχος για πιθανή απόρριψη από άτομα του φιλικού και επαγγελματικού τους περιβάλλοντος είναι ένα συχνό φαινόμενο.
Το Δερματολογικό Τμήμα του ΥΓΕΙΑ, με εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, διαρκή επιστημονική ενημέρωση και σύγχρονο εξοπλισμό καλύπτει όλο το φάσμα των δερματολογικών παθήσεων.
περίπου το 1-2% του πληθυσμού Η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως προσβάλλει άτομα μεταξύ 17-30 ετών. Στο 25% των περιπτώσεων η νόσος ξεκινά στις ηλικίες κάτω των 16 ετών, στο 10% κάτω των 10 ετών, ενώ στο 2% των περιπτώσεων η νόσος εμφανίζεται πριν την ηλικία των δύο ετών.
Λόγω γενετικής -κατά βάση- προδιάθεσης (κληρονομικότητας) το αμυντικό σύστημα του οργανισμού είναι «λανθασμένα» ενεργοποιημένο, με αποτέλεσμα τα κύτταρα του δέρματος να ωριμάζουν και να πολλαπλασιάζονται πιο γρήγορα και κατόπιν να συσσωρεύονται στα ανώτερα στρώματά του, δημιουργώντας τις ψωριασικές πλάκες και τοπική φλεγμονή.
Αν ο ένας γονιός πάσχει από ψωρίαση, η πιθανότητα να προσβληθεί και το παιδί είναι 10%, ενώ αν πάσχουν και οι δύο η πιθανότητα αγγίζει το 50%. Για να εκδηλωθεί η νόσος πυροδοτείται από ορισμένους παράγοντες, όπως στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις (π.χ αμυγδαλίτιδα), στρες, τραυματισμούς, φάρμακα κ.ά.
Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις. Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορες μορφές και σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Οι πιο συνηθισμένες μορφές εμφάνισης της νόσου:
Κατά πλάκας: Κόκκινες πλάκες που καλύπτονται από λέπια και εντοπίζονται κυρίως στα χέρια στους αγκώνες, στα γόνατα, στο τριχωτό της κεφαλής και στο πρόσωπο.
Σταγονοειδής: Μικροσκοπικά κόκκινα σημάδια (σαν σταγόνες) που εντοπίζονται συνήθως στον κορμό και σπανιότερα στο πρόσωπο.
Οκτώ αλήθειες για την ψωρίαση
1. Δεν είναι μεταδοτική
2. Οι βλάβες της νόσου δεν εξελίσσονται σε καρκίνο
3. Μέχρι σήμερα δεν υφίσταται ειδική δίαιτα με θετική επίδραση στη νόσο
4. Η κακή ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς επηρεάζει τη νόσο
5. Η ψωρίαση δεν επηρεάζει τη σεξουαλική δραστηριότητα, τη γονιμότητα και την εγκυμοσύνη (χρειάζεται προσοχή κατά τη χρήση φαρμάκων)
6. Πρέπει να αποφεύγονται οι τραυματισμοί του δέρματος
7. Η παχυσαρκία, το κάπνισμα και το αλκοόλ είναι δυνατόν να επιβαρύνουν τη νόσο
8. Η νόσος πλέον μπορεί να ελεγχθεί
Θεραπεία
Η θεραπεία στοχεύει στην επιβράδυνση του πολλαπλασιασμού των κυττάρων και την ελάττωση της φλεγμονής και μπορεί να είναι τοπική, από του στόματος, ή συνδυασμός αυτών, ανάλογα με την περίπτωση. Οι τοπικές θεραπείες περιλαμβάνουν κυρίως τα κορτικοειδή (στα παιδιά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί είναι δυνατόν να προκαλέσουν παρενέργειες), τη συνθετική βιταμίνη D, την πίσσα και την ανθραλίνη. Οι από του στόματος θεραπείες περιλαμβάνουν κυρίως την μεθοτρεξάτη, την κυκλοσπορίνη, τα ρετινοειδή (δεν χρησιμοποιούνται στα παιδιά γιατί προκαλούν προβλήματα στην ανάπτυξη και στις εγκύους διότι είναι τερατογόνα) και από τους νεότερους ενέσιμους βιολογικούς παράγοντες (Ανταλημουμάμπη, Ετερνασέπτη, Ινφλιξιμάμπη και Ουστεκιμάμπη). Οι βιολογικοί παράγοντες αποτελούν, υπό προϋποθέσεις, ένα σπουδαίο βήμα στη θεραπεία της επίμονης αυτής νόσου. Τα φωτόλουτρα (με το φυσικό φως του ήλιου ή με υπεριώδη ακτινοβολία), μόνα τους ή σε συνδυασμό με από του στόματος φάρμακα, συμβάλουν σημαντικά στην αντιμετώπιση της νόσου.
Τα σημάδια στη ψυχή
Η ψωρίαση δεν έχει μόνο αισθητικές αλλά και ψυχικές επιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ σημαντικές και δεν θα πρέπει να αγνοούνται. Μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το πώς οι ασθενείς βλέπουν και αντιμετωπίζουν τον έξω κόσμο, τις δραστηριότητες, τις σχέσεις τους καθώς και τα ενδιαφέροντα που αναπτύσσουν. Κάποιοι ασθενείς δεν αντιδρούν ιδιαίτερα, όμως υπάρχουν ασθενείς που νιώθουν ντροπή, θυμό ή λύπη. Το άγχος για πιθανή απόρριψη από άτομα του φιλικού και επαγγελματικού τους περιβάλλοντος είναι ένα συχνό φαινόμενο.
Το Δερματολογικό Τμήμα του ΥΓΕΙΑ, με εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, διαρκή επιστημονική ενημέρωση και σύγχρονο εξοπλισμό καλύπτει όλο το φάσμα των δερματολογικών παθήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου