ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΔΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΔΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ - η παρακμή...

Αλήθεια είναι ότι αυτή η εξέλιξη απόφασης για 24ωρη λειτουργία του ΚΥ Σπάτων  είναι πράγματι θετική μπροστά στο από 5/4/12 ανακοινωθέν κλείσιμο της εφημερίας και των δύο ΚΥ (Σπάτων - ΚΥΣ και Ν. Μακρής - ΚΥΝΜ) που συνιστά και το αρχικό σχέδιο.

Υπό αυτή την έννοια η καθοριστική παρέμβαση των τοπικών αρχόντων είναι, το λιγότερο, αξιέπαινη. Κοιτάζοντας όμως όλη την

ιστορία, καταλαβαίνει κανείς ότι είμαστε ακόμα στην αρχή των προσπαθειών για την οριστική ανάκληση αυτού του αρχικού σχεδίου, για την καλύτερη κατανόησή του οποίου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΥΥΚΑ ως κεντρικός ρυθμιστής και πάροχος των υπηρεσιών υγείας οφείλει σύμφωνα με ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, να καλύπτει και τα δύο κέντρα σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή τόσο ώστε να καλύπτουν ΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ, παρέχοντάς της ολοκληρωμένη ΠΦΥ (α’ βάθμια φροντίδα υγείας), η οποία, ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΑ, αποτελείται από τρία σκέλη: ΠΡΟΛΗΨΗ – ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ – Α’ ΒΟΗΘΕΙΕΣ.

Αν λοιπόν σκεφτούμε ότι για να γίνει αυτό ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ, όπως το ΥΥΚΑ διατάσσει, 19 και 15 γιατροί αντίστοιχα για το καθένα + 9 και για τα δυο επισκέπτες, διάφορων ειδικοτήτων (αναλόγως και παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό), φεύγοντας οι 3 από τους 5 υπάρχοντες του ενός για να ενισχύσουν το έργο των 10 υπαρχόντων του άλλου (ή και αντίστροφα, και με ανάλογες πρακτικές και για το υπόλοιπο προσωπικό του), καλύπτεται μόλις οριακά το σκέλος των Α’ βοηθειών της ακτίνας ευθύνης του ενός, λαμβανομένου υπόψη ότι ότι οι 5 επισκέπτες και για τα δυο δεν τα επισκεύθηκαν ποτέ πλην μικρών διαστημάτων προ του 1995. Δηλαδή, μόλις το 1/6 της συνολικής υποχρέωσης του ΥΚΚΑ, έναντι του πληθυσμού που αναθέτει στα δύο ΚΥ να παρέχουν ΠΦΥ.

Συνεπώς, όπου κι αν μετακινείται (από ή προς το ένα ή το άλλο ΚΥ) το συνολικά υπάρχον δραματικά ελλιπές προσωπικό τους (ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό, διοικητικό), το αποτέλεσμα για τους πολίτες δεν αλλάζει: ΠΦΥ, μειωμένη κατά τα 5/6 της απαιτητής. Αν, τώρα η απόφαση παραμονής της 24ωρης λειτουργίας, εφαρμοστεί στο ΚΥΣ ή στο ΚΥΝΜ, από αυτό εξαρτάται το ποια επιμέρους ακτίνα (Σπάτων ή Ν. Μακρής) θα παραμένει ακάλυπτη ΠΦΥ, 100% ΚΑΙ κατά το 1/3 των Α’ βοηθειών που της αναλογεί από το συνολικά αποδιδόμενο 1/6 ΠΦΥ που είναι δυνατό να παρέχουν στη σημερινή συνθήκη και οι δύο φορείς μαζί.

Μήπως αυτό είναι υπερβολή; Αν το υπάρχον δυναμικό αρκεί μόνο για τις Α’βοήθειες (επείγοντα) τότε πώς λειτουργούν στις πρωινές ώρες τακτικά ιατρεία (= παρακολούθηση); Με επικίνδυνες πατέντες μείωσης της ασφάλειας, η οποία απαιτεί δύο ιατρεία επειγόντων με έναν γιατρό και έναν νοσηλευτή/ρτια, στο καθένα. Έτσι, όταν καλύπτεται η ασφάλεια δεν καλύπτεται η παρακολούθηση (γι’ αυτό και δεν υπάρχει καθημερινά τακτικό ιατρείο – έναντι των δύο απαιτητών). Κι όταν καλύπτεται η παρακολούθηση (αν υπάρχει στην ημέρα τακτικό), δεν καλύπτεται η ασφάλεια (λειτουργεί το ένα εκ των δύο ιατρείων επειγόντων).

Αποτέλεσμα για τον πολίτη: «όρτσα να πάω χάνομαι, γιομάτα δε γλιτώνω».

Και για το προσωπικό; Η Εβδομάδα των παθών δεν τελειώνει ποτέ. Ούτε ανήμερα το Πάσχα!!!

Οι τακτική λοιπόν του ποιο ΚΥ θα μείνει ανοιχτό, αφού ναυάγησε το αρχικό σχέδιο να κλείσουν και τα δυο με την άξια συγχαρητηρίων παρέμβαση των τοπικών αρχόντων, αλλά και εκείνες του προσωπικού δεν είναι το ζητούμενο, αλλά εκτός αυτού υπό τον προτεινόμενο τρόπο (να παραμείνει ανοιχτό το ένα εις βάρος της ακτίνας και του προσωπικού του άλλου) είναι και ανεφάρμοστο.

Μετά το ναυάγιο εξυπηρέτησης της συνολικής ακτίνας στο ΚΥ Ραφήνας από το προσωπικό των δύο ΚΥΣ και ΚΥΝΜ, ακολούθησε κι άλλη (προφανώς εν αγνοία των Τοπικών Αρχόντων) απόφαση για το αντίθετο της τωρινής: Παραμονή 24ωρης λειτουργίας του ΚΥΝΜ με ενίσχυση από το προσωπικό του ΚΥΣ. Και αυτή η απόφαση δεν εφαρμόστηκε με τις παρεμβάσεις τόσο προφορικά όλου του προσωπικού, όσο γραπτά, του ιατρικού, παρά τις πρώτες αναγκαστικά εφαρμοστέες –έστω και παράνομα εντεταλμένες- εκτελέσεις –ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΔΗΛΩΣΗ– κάτι για το οποίο τα σκληρά μαθηματικά επέβαλλαν ακόμα πιο μειωμένη εξυπηρέτηση πολιτών, και μεγαλύτερη επιβάρυνση μετακινούμενου προσωπικού. Αυτό ίσως δεν έγινε αντιληπτό από τους πολίτες την περίοδο αμέσως μετά το Πάσχα, γιατί γνωρίζοντας τις καθημερινές μειώσεις παροχών – τελευταία– και μη βρίσκοντας που αλλού να τις αποδώσουν, τις αποδίδουν ως ευθύνη στο προσωπικό που ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ. Εκείνες τις μέρες έβαλαν μπροστά τους τόσο προσωπικό όσο γνώριζαν πως αδυνατεί να τους εξυπηρετήσει. Αργότερα το ίδιο προσωπικό έθεσε μπροστά τους και τους μισούς λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό:

Ανατολική Ακτή Αττικής Κέντρα Υγείας Σπάτων και Ν.Μάκρης - SOS Ώρα μηδέν!Οι άλλοι μισοί αναγράφονται στη νομοθεσία περί ασφαλούς κάλυψης, η οποία όταν δεν τηρείται με το απαιτούμενο προσωπικό (δύο γιατροί – δύο νοσηλευτές/τριες) οδηγεί στη χειρότερη περίπτωση στο κίνδυνο για τη ζωή και στην καλύτερη στην ταλαιπωρία αναμονών και μη ολοκληρωμένων εξυπηρετήσεων λόγω τεχνικών ελλείψεων.

Η από διημέρου λοιπόν απόφαση 24ωρης λειτουργίας του ΚΥΣ με ενίσχυση από το ΚΥΝΜ από πλευράς Τοπικών Αρχόντων είναι κατάκτηση. Από πλευράς Διοίκησης Σισμανογλείου όμως μοιάζει με τη λαϊκή ρήση «απ’ το χυμένο λάδι, (κλείσιμο και των δύο ΚΥ) ότι μαζέψεις, όφελος είναι (κλείσιμο τουλάχιστον του ενός)».

Η ΑΓΝΟΙΑ ΝΟΜΟΥ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ. Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ. Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ, ΕΝΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΥΓΕΙΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟ ΒΑΡΥ ΖΥΓΟ. ΑΡΑ ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ (ΟΠΩΣ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ) ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΖΥΓΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ. ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΤΣΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΩΘΗΣΟΥΜΕ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΝΕΥΣΟΥΜΕ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΜΕ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΓΝΩΣΗ Ή ΥΠΕΝΘΥΜΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΑΝΕΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΩΣΤΕ (ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ), ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΕΊΣΤΕ ΝΑ ΜΕ ΔΙΟΡΘΏΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΤΕ, ΟΠΟΥ ΛΑΘΕΥΩ Ή ΑΝΕΠΑΡΚΩ, ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΟΥΝ. Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΟΠΟ, ΧΡΟΝΟ, ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ. ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΑΚΌΜΑ ΚΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ. ΟΜΩΣ, ΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΓΡΑΦΕ ΣΕ ΔΕΚΑ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΑΛΑΝ ΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΑΠΌ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΕΙΠΕ Ο ΑΪΝΣΤΑΙΝ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΠΩΣ ΗΞΕΡΕ ΑΠΕΙΡΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.

Στο τέλος του κειμένου υπάρχει το τμήμα ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ. Θα μπορούσε κανείς να ξεκινήσει κι από εκεί προχωρώντας όπου χρειάζεται και στις επί μέρους αναφορές λεπτομερειών που αναγράφονται στο υπόλοιπο κείμενο.

Ν Δ 2592 / 1953 αρ.13. :  Την περίοδο 1953 – 1973, δικαιούχοι δωρεάν* περίθαλψης(με δαπάνες κρατικών φορέων - ασφαλιστικών, Δήμων και Κοινοτήτων κτλ) είχαν μόνο οι ασφαλισμένοι και οι άποροι. Λοιποί ανασφάλιστοι – εύποροι, πλήρωναν.

*Είναι κοινή λογική και αντίληψη ότι στις υπηρεσίες υγείας ανέκαθεν το «δωρεάν» είχε και έχει δύο έννοιες: 1) Αυτή, του ότι δεν πληρώνεις μετρητά εκεί που εξετάζεσαι ή νοσηλεύεσαι. Από εκεί και πέρα, αν πληρώνεις εισφορές (ασφάλιστρα περίθαλψης – φόρους) η περίθαλψή σου δεν είναι καθόλου δωρεάν (ακόμα κι αν επί τόπου δεν πληρώνεις, ή πληρώνεις και τα παίρνεις όλα πίσω) εφόσον βαρύνεσαι, δηλαδή πληρώνεις την περίθαλψή σου, χρειαστείς δε χρειαστείς υπηρεσίες υγείας. 2) Αυτή, του ότι αν δικαιολογημένα δεν βαρύνεσαι με τις δαπάνες περίθαλψής σου, σε κάθε περίπτωση (χρειαστείς δε χρειαστείς υπηρεσίες υγείας), δεν πληρώνεις. Σ’ αυτή την περίπτωση είσαι δικαιούχος δωρεάν περίθαλψης.

Ν 1397/1983 αρ.1:  Το Κράτος αναλαμβάνει την ευθύνη1  παροχής υπηρεσιών υγείας στο σύνολο των πολιτών, (άρα, ασφαλισμένων και μη) , ισότιμα. => ασφάλιση για όλους = δικαίωμα δωρεάν περίθαλψης για όλους. Συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των άπορων, τους οποίους, ο Υπουργός Υγείας, αναμένεται να επαναπροσδιορίσει με απόφασή του, από το ΝΔ 57 / 1973 αρ. 1,2 και 6:  Γι’ αυτούς, γίνεται από τον Υπουργό υγείας κάποιο πρόγραμμα νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην Γ6/8645/1974 απόφασή του, αλλά δεν έχει (παίρνει;) ΦΕΚ, κι έτσι δεν έχουμε σχετική εικόνα. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που ξανακαλείται να το κάνει με τον Ν 1076 / 1980 αρ. 23: Κι επειδή δεν το έκανε, ξανακαλείται και πάλι να το κάνει με το Ν 2082/1992, αρ.44: Τελικά, ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΈΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ 33 ΧΡΟΝΙΑ ΔΩΡΕΑΝ, ΕΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ, εκδίδει τη σχετική απόφαση το 2006/ Υα 139491  και ορίζει ότι δικαιούχοι δωρεάν περίθαλψης (ΚΑΙ με τη δεύτερη έννοια του δωρεάν εκτός της πρώτης των ασφαλισμένων), είναι όσοι χαρακτηρίζονται βάσει ορισμένου χαμηλού εισοδήματος οικονομικά αδύνατοι (άποροι), αλλά και άλλες κατηγορίες ανασφάλιστων όπως πρώην βουλευτές, τραγουδιστές, ορισμένοι αλλοδαποί, όπως οι κάτοχοι δελτίου ταυτότητας πρόσφυγα, κτλ. Οι ομάδες αυτές μπορούν να ασφαλιστούν μέσω Νομαρχίας, προμηθευόμενοι τα σχετικά δικαιολογητικά, ώστε να λαμβάνουν δωρεάν Νοσοκομειακή περίθαλψη με επιβάρυνση (πλέον) του Νοσοκομείου όπου περιθάλπονται, κι όχι γενικά της ευθύνης του Κράτους. Με σχετικές, δε, διευκρινιστικές εγκυκλίους από Σεπτέμβριο του 2010 έως Απρίλιο του 2011, μαθαίνουν τόσο οι ίδιοι οι δικαιούχοι, όσο και οι υπάλληλοι των υπηρεσιών υγείας ότι πρέπει να επιδεικνύουν τα δικαιολογητικά αυτά κατά την προσέλευσή τους και στις μονάδες α’βάθμιας περίθαλψης,(εξωτερικά ιατρεία Νοσοκομείων και ΚΥ) δεδομένου ότι βαρύνεται το οικείο Νοσοκομείο με τη δαπάνη, εφόσον αυτό προσδιορίζεται (πλέον) στο μέρος Β της114759/20-09-2010 διευκρινιστικής εγκυκλίου (συν. 1ο), ότι βαρύνεται και για την α’βάθμια περίθαλψή τους, κι όχι γενικά η ευθύνη του Κράτους.

Έτσι, οι πολίτες στο σύνολό τους, από το 1983 έως σήμερα, είναι ισότιμα δικαιούχοι δωρεάν περίθαλψης ως ασφαλισμένοι, είτε μέσω της εργασίας τους, είτε μέσω του προσδιορισμού του δικαιώματός τους για δωρεάν περίθαλψη στη Νομαρχία, είτε μέσω της ευθύνης του Κράτους, η οποία συνίσταται, αφενός στο Σύνταγμα, που επιβάλλει ως Κρατική μέριμνα τη δημιουργία συνθηκών ανεύρεσης εργασίας, συνεπώς και ασφάλισης, και αφετέρου στην ισότιμη παροχή περίθαλψης του αρ.1 του Ν1397/’83.

Είναι άλλο λοιπόν αυτό που αναφέρεται σε όλες τις περί δαπανών ρυθμίσεις (εξέταστρα, δαπάνες εξετάσεων, νοσήλια κτλ) ότι όλοι οι προσερχόμενοι πληρώνουν, κι άλλο ότι επιβαρύνονται, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ. Όλοι πληρώνουν ναι. Μέσω των εισφορών τους σε φόρους, ασφαλιστικές κρατήσεις περίθαλψης, και κατά περίπττωση % συμμετοχής τους στην αγορά φαρμάκων. Για όσους δεν έχουν εισφορές επιβαρύνεται το Κράτος. Είτε με την υποχρέωσή του να τους παρέχει εργασία, ώστε να έχουν, είτε με την υποχρέωσή του να βαρύνεται Εκείνο με τις δαπάνες περίθαλψής τους στις περιπτώσεις που ι) δεν παρέχει συνθήκες εργασίας, -άρα και ασφάλισης- ιι) αδυνατούν αποδεδειγμένα να εργαστούν βάσει νομοθετημένων κριτηρίων, ιιι) δεν παρέχει με απόλυτη σαφήνεια κριτήρια που αποδεικνύουν αδυναμία εργασίας.

Ακριβώς επειδή οι πολίτες δεν βαρύνονται με δαπάνες περίθαλψης, ωστόσο είναι δυνατό να κληθούν να καταβάλουν οι ίδιοι κάποια δαπάνη

ι) Σε περίπτωση που κάποιος πολίτης αρνηθεί να καταβάλει δαπάνη με την οποία δεν βαρύνεται (πχ. εξέταστρο) δεν παραλαμβάνει κι από τις υπηρεσίες υγείας νόμιμο παραστατικό διοικητικής κύρωσης (αποδεικτικό επιβολής προστίμου). Εξυπακούεται πως η αντιμετώπιση να μην εξυπηρετηθεί (πχ. να μην εξεταστεί) είναι παράνομη. ιι) Η πρώτη εξηγητική εγκύκλιος114759/20-09-2010 για τις από 1991 υπουργικές αποφάσεις περί εξέταστρων και δαπανών εξετάσεων κοινοποιείται στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προκειμένου να ενημερώσει τους ασφαλιστικούς φορείς «για την υλοποίηση της παρούσας», δηλαδή, για το ότι επειδή Αυτοί βαρύνονται, πρέπει και να αποδίδουν στους φορείς περίθαλψης τις δαπάνες εξέταστρου και εξετάσεων που όλοι οι ασφαλισμένοι τους πληρώνουν (μέσω των ασφαλιστικών εισφορών τους), ή να τις αποδίδουν στους ίδιους τους ασφαλισμένους τους, όταν αυτοί καλούνται να καταβάλουν οι ίδιοι τις δαπάνες περίθαλψής τους στα ταμεία των φορέων περίθαλψης. ιιι), το Μάιο του 2011(συν. 2ο), η Γενική Γραμματεία του ΥΥΚΑ εφιστά την προσοχή των Διοικήσεων των μονάδων υγείας στην είσπραξη των νόμιμων εξέταστρων ή κόστους διαγνωστικών εξετάσεων δηλαδή εκείνων για τα οποία οι πολίτες έχουν επιστροφή του ποσού από υποδεικνυόμενο φορέα (πχ. τον ασφαλιστικό τους ή άλλον). Κι αυτό διότι ιν) Για όποιες δαπάνες περίθαλψης αναγράφεται ρητά ότι δεν βαρύνουν συγκεκριμένο Κρατικό φορέα (όπως πχ. από 14/ 1 / 2011 δεν βαρύνονται πλέον με το εξέταστρο οι ασφαλιστικοί φορείς ΑΔΑ: 4Α9ΤΘ-Ζ ) επίσης ρητά ΔΕΝ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. Τους αφορά ναι.(στην περίθαλψή τους αναφέρεται η δαπάνη). ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΑΡΥΝΕΙ. Το ίδιο ισχύει και για όλες τις αναγραφόμενες δαπάνες που ναι μεν βαρύνουν κάποιον από τους υπόχρεους φορείς, αλλά σύμφωνα με το αν υπάρχει σχετική σύμβαση ή αν προβλέπεται από τον κανονισμό παροχών του (πχ. εγκύκλιος 114759/20-09-2010, μέρος Β(συν. pdf), ή Υα156121/2010 

Κατά συνέπεια δε μπορεί να καλούνται οι πολίτες (τουλάχιστον οι καταγεγραμμένοι ως Έλληνες πολίτες) σε ανεπιστρεπτί καταβολή μέρους ή όλης της δαπάνης περίθαλψής τους. Αυτό αντιβαίνει του αρ. 1 του Ν 1397/’83, ο οποίος –εκτός της παροχής περίθαλψης στο σύνολο των πολιτών ισότιμα- επίσης διατάσσει την έκδοση νομοθετικών ρυθμίσεων (υπουργικές αποφάσεις), με τις οποίες

1.  συνιστώνται α) αρ.14: κέντρα υγείας (ΚΥ), αρ.17.: αστικής και αρ.18.: μη αστικής περιοχής, αρ.15.: με σκοπό όλη την παροχή περίθαλψης εκτός της εισαγωγής σε νοσοκομείο. β) αρ.21.: κέντρα ψυχικής υγείας (ΚΨΥ), με ανάλογο σκοπό, που πρωτίστως περιλαμβάνει την κοινωνική επανένταξη και την από – άσυλο2 – ποίηση3, που πρέπει να οδηγήσει στην κατάργηση των ψυχιατρικών νοσοκομείων ως άσυλα.
2. αρ.16.: Όλοι οι υπάρχοντες φορείς α΄βάθμιας περίθαλψης, (πχ. υγειονομικοί σταθμοί), είτε εντάσσονται στα ΚΥ, είτε λειτουργούν υπό ένταξη σ΄ αυτά (όπως πχ. ιατρεία ΙΚΑ κτλ) έως ολοκλήρωσης του συστήματος, ώστε α) να ενοποιηθεί η παροχή α’ βάθμιας περίθαλψης, από έναν δημόσιο ενιαίο φορέα που είναι τα ΚΥ με τα Περιφ/κά ιατρεία τους + τα ΚΨΥ, στον οποίο εξασφαλίζεται τόσο β) η ένταξη όλων των -λειτουργούντων έως ολοκλήρωσης του συστήματος- φορέων α’ βάθμιας περίθαλψης, όσο και γ) η απόδοση δαπανών περίθαλψης του συνόλου των Ελλήνων πολιτών είτε με ισχύουσες (πχ. Κρατική ευθύνη ισότιμης παροχής περίθαλψης) είτε με διατεταγμένης έκδοσης νομοθετικές ρυθμίσεις.

Ευθύνη¹: η υποχρέωση κάποιου να ανταποκριθεί σε ορισμένη εντολή, υπόσχεση, καθήκον κτλ. και να λογοδοτήσει, να απολογηθεί για τις σχετικές ενέργειες

Άσυλο²: φιλανθρωπικό ίδρυμα του οποίου σκοπός είναι η περίθαλψη ατόμων που είναι ανίκανα να συντηρήσουν τον εαυτό τους: ~ για παιδιά / γέροντες / ασθενείς. ~ ανιάτων.

ποίηση³ = δημιουργία: ο σύνολο της ποιητικής δημιουργίας, των ποιητικών έργων μιας περιόδου, ενός ποιητή, ενός έθνους.  βλ. τέλος σελίδας.

Σύμφωνα με τα αρ. 14,15,18 του νόμου αυτού (Ν1397/’83), έχουμε το 1986 τις Υα 6525/ για το Κ. Υ. Σπάτων & Υα 6526 για το Κ. Υ. Ν. Μάκρης. Και τα δύο, μη αστικής περιοχής, σε 24ωρη καθημερινή λειτουργία – εφημερία  Η περιοχή ευθύνης τους διατάσσεται το 1988 στις Υα 12539, ΚΥ Ν. Μάκρης & Υα12540, ΚΥ Σπάτων, με την Παιανία να μεταφέρεται στο ΚΥ Κορωπίου από το 2001 με την Υα 1749

Έτσι, Σπάτα, Αρτέμιδα, Παλλήνη (με τα περίχωρά της Γέρακα και Ανθούσα) και Πικέρμι, καλύπτονται από το ΚΥ Σπάτων. Ραφήνα, Ν. Μάκρη και Μαραθώνας, από το ΚΥ Ν. Μάκρης.

Κατά την αναμονή της διατεταγμένης έκδοσης των νομοθετικών ρυθμίσεων που πρέπει να ορίσουν το πως θα ενταχθούν όλοι οι υπό ένταξη λειτουργούντες φορείς α’ βάθμιας περίθαλψης (πχ. ιατρεία ΙΚΑ) ώστε να ενοποιηθεί η παροχή α’ βάθμιας περίθαλψης, σε έναν ενιαίο φορέα, που έως το 1992 είναι δημόσιος και τον αποτελούν ως φορέα υποδοχής, τα ΚΥ με τα Περιφ/κά ιατρεία τους + τα ΚΨΥ, το Κράτος διατάσσει:

1. με το Ν 2071/’92  ότι 1α) αρ. 1, 11: η περίθαλψη γενικά, άρα και στην ΠΦΥ παρέχεται πλέον από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, με την Κρατική μέριμνα ίδρυσης, λειτουργίας, οργάνωσης και εποπτείας κατάλληλων τέτοιων φορέων, προς εξασφάλιση της υγείας των πολιτών και όχι με την Κρατική ευθύνη παροχής της, ισότιμα, στο σύνολο των πολιτών. 1β) αρ. 15, 91,92: Τα ΚΥ με τα Περιφ/κά ιατρεία τους + τα ΚΨΥ μετατρέπονται σε ανάλογες μονάδες α’ βάθμιας περίθαλψης - φροντίδας υγείας και ψυχικής υγείας (<=>ΜΨΥ), και διατάσσεται 1γ) αρ. 13, 14,16, 25,26,27,28,29..., αρ.93 να ενισχυθούν κι από άλλες μορφές δημόσιων και ιδιωτικών φορέων παροχής α’ βάθμιας περίθαλψης - φροντίδας υγείας και ψυχικής υγείας, με νομοθετικές ρυθμίσεις, τόσο για τους δημόσιους, όσο και για τους ιδιωτικούς, (αρ. 11) επιπρόσθετα των διατεταγμένων του αρ.16, του Ν 1397/’83 ώστε να ενοποιηθεί η παροχή α’ βάθμιας περίθαλψης, στον έναν ενιαίο φορέα στον οποίο εντάσσονται όλοι οι λειτουργούντες φορείς α’ βάθμιας περίθαλψης –δημόσιοι και ιδιωτικοί, από τους οποίους πλέον παρέχεται η α’ βάθμια περίθαλψη.  
2. με το Ν 2194  2α) αρ.1,παρ.β : παρέχεται η περίθαλψη, και πάλι ισότιμα, στο σύνολο των πολιτών με την ευθύνη του Κράτους. Ως ενιαίος δε, φορέας υποδοχής όλων των λειτουργούντων φορέων α’ βάθμιας περίθαλψης –δημόσιων και ιδιωτικών- παραμένουν τα ΚΥ (κάτι διαφορετικό δεν αναφέρεται) που επανέρχονται στην αρχική μορφή τους και οι ΜΨΥ α’ βάθμιας φροντίδας ψυχικής υγείας, που
3. με το Ν 2716/1999  κεφ Β και αρ 8, 9, 10.: τομεοποιούνται στο σύνολό τους, ώστε 1) κάθε μια να έχει ορισμένη ακτίνα ευθύνης (κάτι ανάλογο με τα ΚΥ) και 2) εφόσον οι υπάρχουσες α’ βάθμιας περίθαλψης ΜΨΥ, ενισχύονται με διατεταγμένες νομοθετικές ρυθμίσεις κι από άλλα ήδη τέτοιων μονάδων, θα αντιμετωπίζουν πλήρως τους ψυχικά πάσχοντες, κατά περίπτωση και βαρύτητα, ώστε αυτοί και να παρακολουθούνται επαρκώς, και να επανεντάσσονται κοινωνικά, και να φιλοξενούνται όταν χρειάζεται, και να απαλειφθεί η ανάγκη ασυλοποίησής τους.

Η πλήρης αυτή παροχή, α' βάθμιας περίθαλψης, δηλαδή, η παροχή πρόληψης, παρακολούθησης και α’ βοηθειών (από τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς ΠΦΥ και ψυχικής υγείας αντίστοιχα) ισότιμα, στο σύνολο των πολιτών, έχει στόχο τη διατήρηση της υγείας των Ελλήνων, αλλά και την Κρατική οικονομία, εφόσον το Κράτος, περιορίζει την πολλαπλά πολυδάπανη νοσοκομειακή κάλυψη του πληθυσμού, μόνο στις περιπτώσεις όπου είναι ιατρικά αναπόφευκτη.

4) Σ’ αυτούς τους φορείς α’ βάθμιας περίθαλψης συμπεριλαμβάνεται και το το Κ. Υ. αστικής περιοχής Ραφήνας, που με την Υα 125894/ 2004 αναγγέλλεται ότι ΘΑ λειτουργήσει κάπου εντός του ΠΝΑ, όταν νομοθετηθεί το πού ακριβώς, το με πόσο προσωπικό, το για ποια ακτίνα ευθύνης, και το σε ποιες ώρες λειτουργίας.

5) Από τις νομοθετικές ρυθμίσεις του αρ.16, του Ν 1397/’83 που διατάσσονται προς αθροιστική ενοποίηση ενός ενιαίου φορέα απόδοσης δαπανών στον επίσης ενιαίο φορέα παροχής α’ βάθμιας περίθαλψης, το Κράτος διατάσσει με το Ν 3918/2011

Άρ. 17. τη Σύσταση Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) όπου μεταφέρονται και εντάσσονται οι Κλάδοι Υγείας του ΙΚΑ−ΕΤΑΜ, του ΟΓΑ του ΟΑΕΕ, και ο ΟΠΑΔ. Σκοπός του φορέα είναι μεταξύ άλλων (αρ. 18 β.) ο λειτουργικός συντονισμός και η επίτευξη συνεργασίας μεταξύ των φορέων που συνιστούν το δίκτυο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, δηλαδή των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων του Ε.Σ.Υ., των ιατρών υπόχρεων υπηρεσίας υπαίθρου, των μονάδων πρωτοβάθμιας περίθαλψης των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.), των μονάδων παροχής υπηρεσιών υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 23 και των συμβεβλημένων ιατρών του, καθώς και άλλων οργανισμών Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ.. Η συνεργασία πραγματοποιείται με βάση τους όρους που καθορίζονται με απόφαση του Συμβουλίου Συντονισμού κτλ. 

Αρ. 23 β. Η ένταξη των περιφερειακών υπηρεσιών των μεταφερόμενων φορέων στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., σύμφωνα με το άρθρο 17 του παρόντος, δύναται να είναι σταδιακή και πραγματοποιείται με την έκδοση κοινής απόφασης των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στην οποία καθορίζεται και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης. Είναι φανερό ότι ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ( ένας από τους ασφαλιστικούς φορείς που διαθέτει κλάδο υγείας) λίγο σχετίζεται με τον ενιαίο φορέα απόδοσης δαπανών σ’ εκείνον τον (ενιαίο) παροχής α’ βάθμιας περίθαλψης που αποτυπώνεται ως ακόμα ισχύουσα πρόβλεψη στο αρ. 16 του Ν 1397/’83.

Την εθνική χρηματοδότηση (από ασφαλιστικούς φορείς + υπόχρεους κρατικούς φορείς μέσω προϋπολογισμού) της ΠΦΥ και ψυχικής υγείας (= ανάπτυξη φορέων α’ βάθμιας περίθαλψης + παροχή α’ βάθμιας περίθαλψης ισότιμα, στο σύνολο των πολιτών + απόδοση δαπανών περίθαλψης του συνόλου των πολιτών στους φορείς α’ βάθμιας περίθαλψης, δημόσιους και ιδιωτικούς, που λειτουργούν υπό ένταξη σε έναν ενιαίο φορέα παροχής α’ βάθμιας περίθαλψης ), ενισχύουν και Κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Ειδικότερα: 1) Τους φορείς ΠΦΥ (δημόσιους και ιδιωτικούς) χρηματοδοτούν προς ανάπτυξη (όπως και όλη την υγεία στη χώρα μας) τα επιχειρησιακά προγράμματα από 1994 – 2000, 2000 - – 2006 έως, 2007 – 2013  (βλ. σελ 46) με την παραδοχή του ΥΥΚΑ ότι αν και «...τα τελευταία 20 χρόνια υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα, η ιδιωτική δαπάνη (εκτιμάται στο 48% της συνολικής δαπάνης υγείας, Πίνακας 3) κρίνεται ιδιαίτερα υψηλή και μάλιστα προσεγγίζει μεγέθη ιδιωτικών συστημάτων υγείας, όπως αυτό των ΗΠΑ. Η υψηλή ιδιωτική δαπάνη αποτελεί επίσης ένδειξη ανισότητας στην πρόσβαση και στην κατανάλωση υπηρεσιών υγείας και κατ’ επέκταση μη εκπλήρωσης των αρχικών στόχων του ΕΣΥ.» που αναφέρονται ως ευθύνη του Κράτους στον ιδρυτικό του νόμο. (βλ. σελ. 8) ,

με τελευταία κοινοτική οδηγία – χρηματοδότηση για όλη την Ευρώπη το «Υγεία για την Ανάπτυξη» 2014 – 2020  (βλ. περί χρηματοδότησης 446 εκατ. Ευρώ - σελ 13, κεφ. 5.)

2) Την αποσυλοποίηση – ανάπτυξη μονάδων ΠΦ ψυχικής Υγείας και κατάργηση ψυχιατρικών ασύλων - πρόγραμμα «ψυχαργώς»- χρηματοδοτούν τα επιχειρησιακά προγράμματα 2000 – 2006 (1η αναθεώρηση του αρχικού από 1997 (σελ. 59 – 63)& 2007 – 2013  έως 2011 – 2020 (σχέδιο αναθεώρησης του προγράμματος Ψυχαργώς Γ)

Οι χρηματοδοτήσεις αυτές είναι τμήματα όλης της χρηματοδότησης της υγείας στη χώρα μας που ως τομέας μέχρι το 1997 συμπεριλαμβάνει την υγεία, την πρόνοια και την κοινωνική ασφάλιση, μέχρι το 2001 την υγεία και πρόνοια κι από το 2005 την υγεία και την κοινωνική αλλυλεγγύη. Η κοινωνική ασφάλιση έχει αλλάξει τομέα (Υπουργείο) από το 2001 και η πρόνοια νεφελοδώς υπονοείται εντός της κοινωνικής αλληλεγγύης (;;;)

Παρά τις διατεταγμένες λοιπόν ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις του αρ. 16 του ν 1397/’83 σχετικά με τη συνεργασία υπηρεσιών του τομέα υγεία – πρόνοια και κοινωνική ασφάλιση, αλλά και τις επι μέρους χρηματοδοτήσεις για την α’ βάθμια περίθαλψη, τα αποτελέσματα μάλλον δεν είναι τα αναμενόμενα. Ενιαίος φορέας παροχής α’ βάθμιας περίθαλψης ακόμα δεν υπάρχει. Αυτή παρέχεται από πολυδιασπαμένους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που επιδίδονται σε αγώνα δρόμου ώστε να τους αποδίδονται οι δαπάνες των υπηρεσιών που παρέχουν, από τους υπόχρεους φορείς και ταμεία, (ΕΟΠΥΥ, ΝΑΤ, ΟΤΑ, κτλ) που επίσης δεν ενιαιοποιήθηκαν στο σύνολό τους. Οι ανένταχτοι ιδιωτικοί έχουν εναλλακτική. Τα ζητούν από τους ίδιους τους πο(ε)λί(ά)τες, ή από την ιδιωτική ασφαλιστική τους αν έχουν. Στους ενταγμένους και στους δημόσιους όμως, όποιες διαφορές απόδοσης δαπανών παραμένουν, εμπίπτουν στην ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ για ισότιμη παροχή περίθαλψης στο σύνολο των πολιτών, που σε καμία περίπτωση δεν βαρύνονται με δαπάνες περίθαλψης, σύμφωνα με την ισχύουσα κείμενη νομοθεσία, και βεβαίως καμία ευθύνη δεν φέρουν για την ολοκλήρωση ή μη, των νομοθετικών ρυθμίσεων που προβλέπει το έως σήμερα ισχύον αρ. 16, του ν. 1397/’83 σχετικά με το πως πρέπει να συνεργαστούν όλοι οι εμπλεκόμενοι υπόχρεοι φορείς (ΥΥΚΑ, ασφαλιστικοί, ταμεία, φορείς περιθαλψης, τοπικής αυτοδιοίκησης, κτλ) μεταξυ τους, ώστε να αποδίδουν ως οφείλουν από το 1983 στους δικαιούχους φορείς περίθαλψης τις δαπάνες των συνολικά δικαιούχων ασφάλισης δωρεάν περίθαλψης Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι επίσης καμία ευθύνη δεν φέρουν για τις όποιες επενδύσεις των φορέων αυτών, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα κέρδη. Ακριβώς όπως οι πολίτες δεν θα είχαν καμία αξίωση επί των κερδών αυτών εκτός της απόδοσης δαπανών περίθαλψής τους –εάν οι επενδύσεις απέβαιναν κερδοφόρες-. Αλλωστε, και αυτές οι επενδύσεις διενεργήθηκαν υπό την ευθύνη του Κράτους και όχι των πολιτών.

Από το 2010 λοιπόν, (και προφανώς ελλείψει ολοκλήρωσης των απαιτητών νομοθετικών ρυθμίσεων) το Κράτος φαίνεται να αδυνατεί πλέον να πληρώνει την περίθαλψη του συνόλου των Ελλήνων πολιτών (και όχι μόνο). Αλήθεια είναι ότι πλήρωσε πολλά. Όπως πχ. όλο το ασήμι (κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Ασήμι χρησιμοποιείται στην ακτινογράφηση) για να ακτινογραφηθούν όλοι οι αλλοδαποί το 2000 για πράσινη κάρτα. Ενδεικτικά εκτιμάται ότι το ¼ περίπου του συνόλου τους ακτινογραφήθηκε στο ΚΥ Σπάτων, του οποίου το ακτινολογικό εργαστήριο έως σήμερα δεν έχει άδεια λειτουργίας. Κι αυτό επέβαλε το κλείσιμό του πριν από 6 – 7 μήνες, μαζί με μια ρωγμή, η επισκευή της οποίας πρόσφατα κοστολογήθηκε στις 6000 €!!! Πλήρωσε επίσης μοναδικές Ολυμπιακές υποδομές σε χλοοτάπητες (έτοιμο γκαζόν) αξίας 40 και 50 χιλιάδων € (45.000 για την ακρίβεια κόστισε το –ξερόχορτο πλέον δυστυχώς- του ΚΥ Σπάτων). Κτλ, κτλ, κτλ. Φτάνοντας λοιπόν σε αδυναμία μετά από τέτοια πλείστα έξοδα, αναγκάζεται (εφόσον οι πολίτες δεν βαρύνονται με δαπάνες περίθαλψης) να περιορίσει τη λειτουργία των φορέων του στην α’ βάθμια φροντίδα. Επειδή όμως ούτε αυτό μπορεί να το κάνει χωρίς τη νομοθετική και πολιτική ευθύνη της κατάργησης (συνολικής ή τμηματικής) των φορέων αυτών (κάτι που θα αφαιρούσε βέβαια και τη χρηματοδότηση της λειτουργίας τους), αναλαμβάνουν να το κάνουν οι Διοικήσεις τους, ως εφαρμοστές της Κρατικής στρατηγικής που μοιάζει με το «κλείστε τα όλα χωρίς να καταργήσουμε τίποτα». Έτσι, σε λειτουργία έως τις 2.00 μμ και εναλλάξ εφημερία των Κ Υ Κορωπίου και Μαρκοπούλου, είχε προχωρήσει προ πολλού και η Διοίκηση του ΠΓΝ «Γεννηματάς», ημιανεπυτιχώς, όπως μαθαίνουμε.

Με ανάλογη απόφαση Διοικητή Σισμανόγλειου μετακινήθηκε το ιατρικό προσωπικό του «Παπαδημητρίου» στο Σισμανόγλειο, με επίσης όχι και καλά αποτελέσματα.

Για τα ΚΥ Σπάτων και Ν. Μάκρης, αρχικά ξεκινούν με προφορικές ανακοινώσεις από το Δεκέμβριο του 2011 περί κλεισίματος και των δύο μετά τις 3.00μμ. και συνέχιση της εφημερίας στο Κ Υ Ραφήνας του οποίου η ολοκλήρωση σύστασης αναμένεται από το 2004. Ακολουθούν οι γνωστές μας εξελίξεις: Όχι δεν κλείνουν και τα δύο. Καλύπτεται το ΚΥΝΜ από τη δύναμη του ΚΥΣ. Όχι, δεν καλύπτεται. Παραμένει σε 24ωρη λειτουργία το ΚΥΣ, καλυπτόμενο από τη δύναμη του ΚΥΝΜ που μετά τις 3μμ. παραμένει κλειστό.

Συμπέρασμα: η άρνηση των αρμόδιων να ενισχύσουν τα ΚΥ με το ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ απαιτούμενο προσωπικό, και υποδομή, αλλά και η στάση αμοιβών του υπάρχοντος, οδηγεί (από άλλο δρόμο αυτή τη φορά) σε μεγαλύτερη συρρίκνωση της έως τώρα λειτουργίας τους και της παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες, πλην όμως μικρότερη της αρχικά ανακοινωθείσας.

Αιτιολόγηση της απόφασης για έκπτωση λειτουργίας αποτελεί βέβαια, τι άλλο; Το μοντέρνο «δεν έχουμε λεφτά» Ωστόσο, στις παρούσες συνθήκες, παρά την Κρατική οικονομική αδυναμία, εγκρίνεται με την Υα ΑΔΑ: 45ΒΖΘ, η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΥ ΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ ΜΕ 550000€ αν και δεν προβλέπεται τέτοια δαπάνη κατασκευής στη σχετική από το 2004 Υπ. Απόφαση. Γι αυτό προφανώς και το ποσό αφορά ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΝΑ για το οποίο απαιτούνται αλλά και εκκρεμούν πλείστες εργασίες υποδομών αποασυλοποίησης, η οποία μάλλον δεν πήγε και τόσο καλά παρά την χρηματοδότηση (εθνική και κοινοτική 1997 - 2020) και την (σαφέστατα δέουσα) επιστημονική συμμετοχή προς αυτήν την εφαρμογή, όπως μας λένε επίσημα στοιχεία, σαν τα ακόλουθα

*)H news.kathimerini.gr

**) healthview.gr 

Αυτό οδήγησε στο Σύμφωνο Špidla (βλ. σχέδιο αναθεώρησης του προγράμματος Ψυχαργώς Γ 2011 – 2020 Α4 και 5) με το οποίο η Ελλάδα παραπέμφθηκε προς χρηματοδότηση του «ψυχαργώς» στο ΕΣΠΑ και δεσμεύτηκε για σαφή δείγματα του έργου της ως προς την ολοκλήρωση των απαιτούμενων προς την αποασυλοποίηση δομών. Οι δεσμεύσεις όμως μάλλον δεν ήταν αρκετές, όπως μας επιβεβαιώνουν αρμοδίως, κρατικοί παράγοντες healthview.gr

Έτσι, η χώρα μας μπήκε σε προμνημονιακή επιτήρηση, και οι ψυχασθενείς μας βρήκαν μια παράδοξη πλην όμως ισχυρή υπεράσπιση από σοβαρούς διοικητικούς κι επιστημονικούς αρμόδιους psi-action.blogspot.com & logia-starata.blogspot.com που αρνούνται να συμμετέχουν πλέον σ’ αυτό που αντιμετωπίζουν ως έγκλημα processwork.gr ή και να το υποθάλπτουν diktyoargos.blogspot.com (<- ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΕΞΩΔΙΚΟ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΤΡΙΝΗ ΔΙΑΓΡΑΜΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 377 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ) έχοντας το θάρρος να πούν αλήθειες psyspirosi.gr

Το Κράτος λοιπόν, ΩΣ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΟΦΕΙΛΕ δεν έχει πλέον ψυχιατρικά άσυλα, τα οποία καταργούνται και επανεντάσσονται στους ψυχιατρικούς τομείς γενικών νοσοκομείων, με το Ν 4052 /’12  με τον οποίο στο αρ. 30 καταργείται και το ΠΝΑ ως δημόσιου χαρακτήρα ψυχιατρικό νοσοκομείο (ως νπδδ). Αναφέρεται, δε, στο αρ. 31.6, η μεταφορά του μη ιατρικού προσωπικού του με υπουργική απόφαση  στο ΚΥ Ραφήνας – Πικερμίου. Το ιατρικό έχει προ πολλού απομακρυθεί, και το λοιπό προσωπικό που περισσεύει του (μελλοντικού αυτού) οργανισμού θα μεταφερθεί σε άλλες μονάδες υγείας εντός Αττικής, μετά από αίτησή του εμπρόθεσμα (ένα μήνα από τη δημοσίευση του Ν 4052/12). Σημειώνεται ότι το Κ Υ Ραφήνας – Πικερμίου αναφέρεται εδώ πρώτη φορά. Δεν διευκρινίζεται πού βρίσκεται, και μ’ αυτή την ένοια δεν ταυτίζεται με το ΚΥ Ραφήνας, εφόσον ο νόμος δεν αναφέρει ότι πρόκειται για την από 2004 Υπ. Απόφασή του. Με την αλλαγή των επωνυμιών των Δήμων που ενοποιήθηκαν με το «Καλλικράτης» δεν άλλαξαν και των ΚΥ. Παράλληλα και παρά την Κρατική αδυναμία να ολοκλρωθεί η ψυχιατρική μεταρρύθμιση («ψυχαργώς»), ειδικά στη παρούσα οικονομική κρίση, εγκρίνεται κατασκευή νέας, επίσης, δομής (Ξενώνας) στο «Παίδων Πεντέλης» ύψους 550 και 300 χιλιάδων €  που θα λειτουργήσει μετά την 1/4/12 (ένα μήνα δηλ., και μετά από τη δημοσίευση του Ν 4052/12, και αφού έχει λήξει η προθεσμία αίτησης μεταφοράς του μη ιατρικού προσωπικού ΠΝΑ σε άλλες μονάδες υγείας εντός Αττικής)

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

... = υπάρχουσα ασφάλιση ή μη.

2. Η πρόνοια στη χώρα μας, ως σκέλος του τομέα υγείας, χρηματοδοτείται ανέκαθεν από εθνικούς, στην πορεία και Ευρωπαϊκούς πόρους έως το 2005. Στη συνέχεια φαίνεται να αποτελεί τμήμα της Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Τα κριτήρια δικαιούχων δωρεάν περίθαλψης (= ασφαλισμένων στην Κοινωνική Αλληλεγγύη, α άνευ εισφορών και πληρωμής στους φορείς περίθαλψης) έναντι του συνόλου των πολιτών - δικαιούχων δωρεάν περίθαλψης (= άνευ πληρωμής στους φορείς περίθαλψης) ως αναμενόμενη από το 1973 υποχρέωση του Κράτους, μπαίνουν το 2006 (με τη διευκρίνιση του 2010 ότι οι δικαιούχοιπρέπει να επιδεικνύουν τα δικαιολογητικά τους, ώστε να βαρύνεται για την περίθαλψή τους ο φορέας όπου προσέρχονται)

3. Όλοι πληρώνουν ή καταβάλουν δαπάνες εξέταστρου ή και δαπάνες εξετάσεων κατά την προσέλευσή τους στους φορείς περίθαλψης. Δεν βαρύνονται όμως, επιπλέον των εισφορών τους με αυτές. Εξαιρούνται της πληρωμής - καταβολής οι δικαιούχοι δωρεάν περίθαλψης, που εξαιρούνται και της βάρυνσης με εισφορές. Για όποιες δαπάνες περίθαλψης αναγράφεται στις διατάξεις ρητά ότι δεν βαρύνουν συγκεκριμένο Κρατικό φορέα, επίσης ρητά ΔΕΝ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

4. H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού...

5. Κατά το ορθότατο «έκαστος στο είδος του...» οι πολίτες ουδεμία ανάμιξη, εμπλοκή ή ευθύνη έχουν στην εφαρμογή, πόσο μάλλον στην έκδοση ή μη, των διατεταγμένων ρυθμίσεων της πλήρους παροχής περίθαλψης που δικαιούνται.

6. Τα ΚΥ παραμένουν κεντρικοί φορείς δημόσιας ΠΦΥ, ΜΕ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΚΕΛΗ ΤΗΣ: ΠΡΟΛΗΨΗ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, Α΄ΒΟΗΘΕΙΕΣ. Σπάτα, Αρτέμιδα, Παλλήνη λοιπόν, (με τα περίχωρά της Γέρακα και Ανθούσα) και Πικέρμι καλύπτονται διατεταγμένα μέχρι σήμερα από το ΚΥ Σπάτων. Ν. Μάκρη, Ραφήνα και Μαραθώνας, από το ΚΥ Ν. Μακρής, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί ο οργανισμός του ΚΥ Ραφήνας που θα τους αφαιρούσε ακτίνα ευθύνης. Έτσι, εξυπηρετούν έναν πληθυσμό που κατά τα 2/3 του χρόνου αγγίζει το 1.000.000. Η δυνατότητα μέρους του πληθυσμού αυτού να εξυπηρετηθεί και σε άλλους φορείς, δεν αποτελεί απαγόρευση προσέλευσής τους στα ΚΥ Σπάτων και Ν. Μακρής.

7. Το ΚΥ Ραφήνας δεν υπάρχει αφού δεν έχει οργανική σύσταση, όπως μας επιβεβαιώνει και ο υγειονομικός χάρτης . Συνεπώς η λειτουργία των εξωτερικών ιατρείων του ΠΝΑ που περιέργως πώς εξασφαλίστηκε κατά την περίοδο 2006 - 2010 προς εξυπηρέτηση εργαστηριακών εξετάσεων των κατοίκων Πικερμίου, δεν είχε σχέση με το ΚΥ που προβλέπεται να παρέχει ολοκληρωμένη ΠΦΥ στο γενικό πληθυσμό της περιοχής. Βεβαίως, η πάσης φύσεως εξυπηρέτηση ασθενών, ως προσφερόμενο έργο λειτουργών υγείας, παραμένει αξιοσέβαστη και αξιέπαινη, άσχετα από νομικά, διοικητικά, ή χρηματοδοτικά πλαίσια. Και δεδομένου ότι προβλέφθηκε στο χώρο η λειτουργία ΚΥ, αλλά και ξεκίνησε, έστω και άτυπα, επιβάλλεται να ολοκληρωθεί και να εξασφαλιστεί νομοθετικά κι όχι να ακυρωθεί μη χρηματοδοτούμενη πλέον, άνευ κυρώσεων. neologosattikis.gr

8. Το από 2004 αναγγελθέν ΚΥ Ραφήνας, για το οποίο δεν έχει εκδοθεί οργανισμός σύστασης, δεν προκύπτει ότι συμπίπτει με το πρωτοαναφερόμενο ως ΚΥ Ραφήνας – Πικερμίου στο Ν.4052/2012, αρ. 31, όπου προβλέπει τη μεταφορά εκεί, όλου του τέως προσωπικού ΠΝΑ. Συνεπώς, χωρίς διευκρίνιση για το αν τα δύο ΚΥ ταυτίζονται, και σύμφωνα με τα ισχύοντα:

• ΚΥ Ραφήνας – Πικερμίου (ΚΥΡ-Π) δεν υπάρχει, εφόσον δεν έχει υπουργική απόφαση σύστασής, αλλά και όπως ο υγειονομικός χάρτης επιβεβαιώνει.
• ΚΥ Ραφήνας αστικού τύπου χωρίς υπουργική απόφαση οργανισμού του, και σαφή διευκρίνιση της κτιριακής του υπόστασης, δεν λειτουργεί. Ή κι αν λειτουργεί, η έλλειψη οργανισμού κλονίζει σοβαρά τη λειτουργία του, αν σκεφτούμε ότι η έλλειψη μιάς άδειας λειτουργίας, ακύρωσε την 30ετή λειτουργία των ακτινολογκών εργαστηρίων στους οργανισμούς των ΚΥ Σπάτων και Ν. Μακρής και φυσικά άνευ κυρώσεων. Χωρίς πτώμα (διακοπή λειτουργίας με παραβίαση νομότυπης ισχύος της) φόνος δεν υπάρχει ( τυπική δηλαδή παραβίαση ισχύουσας λειτουργίας).
• Προσωπικό δεν υπάρχει που να παρέχει υπηρεσίες ΠΦΥ στο ΚΥ Ρ (αφήνας), εφόσον α) τούτο δεν έχει οργανισμό, β) το τέως προσωπικό ΠΝΑ, αποτελεί πλέον προσωπικό άλλων φορέων υγείας (ΚΥ Σπάτων, ΚΥ Ν.Μάκρης, ΚΥΡ-Π, ΣΝΙ) σύμφωνα με τα Ν.4052/2012, αρ. 31, απ’ τους οποίους οι υπάρχοντες και δια νόμου παρέχοντες υπηρεσίες ΠΦΥ (ΚΥ Σπάτων, ΚΥ Ν. Μακρής) υπολειτουργούν ελλείψει υποδομής και ανθρώπινου δυναμικού. 

10. Σκοπός της ΠΦΥ δεν είναι η συνταγογραφία και η αποσυμφόρηση των νοσοκομείων κατά την εφημερία. Αυτό είναι έργο φορέων α’ βάθμιας φροντίδας ασθένειας. Αντιθέτως, επειδή έργο της ΠΦΥ είναι η διατήρηση της υγείας , στοχεύει στην ελάχιστη δυνατή ανάγκη κατανάλωσης φαρμάκων, όπως και στην ελάχιστη δυνατή ανάγκη για νοσοκομειακή αντιμετώπιση ασθενών. Γι’ αυτό, οι πολίτες της Ανατολικής Αττικής (όπως και όλης της χώρας άλλωστε) έχουν ανάγκη από υπερδιπλάσιες των υπαρχόντων μονάδες ΠΦΥ αν σκεφτούμε ότι κάθε τέτοια μονάδα όπως κι αν τη βαφτίσουν ( ΚΥ ή αλλιώς) επιβάλλεται να παρακολουθεί 45 – 50 χιλιάδες κατοίκους για να μπορεί να εκπληρώνει το σκοπό της. Επιβάλλεται να είναι εξοπλισμένη με υλικοτεχνική υποδομή ώστε να εκπληρώνει και τα τρία σκέλη του (πρόληψη παρακολούθηση α’ βοήθειες). Κι αυτό δεν μπορεί να το επιτύχει αν δεν είναι επανδρωμένη με το ΑΠΑΙΤΗΤΟ προσωπικό. Εναν γενικό γιατρό ανά έως 2500 χιλιάδες πληθυσμού και ανάλογη δύναμη νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού. inews.gr Όταν αυτή η δύναμη υπήρχε στο ΚΥ Σπάτων για κάθε περίπου 15000 πληθυσμού (5ετία ’95 – ’00) ο δείκτης παιδικής τερηδόνας ήταν 0,3, έναντι του παγκόσμιου 0,6. Αργότερα και όσο τα πράγματα χειροτέρευαν (μείωση προσωπικού / αύξηση του πληθυσμού) τόσο η ακτίνα του έργου μίκραινε, με κέντρο πάντα βέβαια τις α’ βοήθειες. Τα αποτελέσματα ως στατιστικά στοιχεία καταγράφονται από τους ίδιους τους πολίτες inews.gr  Όμως, - με ακτινολογικά μηχανήματα που διακόπτουμε την (εντός νόμιμα υπαρκτών φορέων) λειτουργία τους γιατί δεν τους δώσαμε εδώ και 30 χρόνια άδεια, που εξακολουθούμε να μην τους τη δίνουμε (ΚΥ Σπάτων – Ν. Μακρής) -με διακοπή χρηματοδοτήσεων νόμιμα υπαρκτών πλην όμως απαιτητής προ πολλού μετατροπής φορέων (ΠΝΑ) για παροχή υπηρεσιών νόμιμα προβλεπόμενων πλην όμως μη υπαρκτών φορέων (ΚΥΡαφ.) - με στοχευόμενα εναπομένοντες δύο γιατρούς πχ. στο ΚΥΝΜ, με νοσηλευτικό προσωπικό που ενώ δεν καλύπτει ούτε την ασφάλεια, εντέλλεται να μετακινηθεί «για επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες», και με την εξαθλίωση των απλήρωτων δεδουλευμένων, δεν γίνεται α’ βάθμια φροντίδα υγείας. Γίνεται πόλεμος.

11. Σ’ αυτές τις συνθήκες πολέμου, το Κράτος κατάργησε το ΠΝΑ, όπως και τα άλλα ασυλιακού τύπου ψυχιατρεία, ως προ πολλού όφειλε (2006). Οι δομές όμως που έπρεπε να έχουν επίσης προ πολλού ολοκληρωθεί πριν την κατάργησή του, μάλλον απέχουν πολύ της ολοκλήρωσης. Προκειμένου να ολοκληρωθούν το Κράτος θα πάρει το μέγιστο μέρος της Κοινοτικής χρηματοδότησης των 377 εκατομμυρίων € ως το 2020. Αναλόγως έως το 2020 θα χρηματοδοτηθεί και για την α’ βάθμια φροντίδα υγείας του λοιπού (εκτός ψυχικών διαταραχών) πληθυσμού. Ο κίνδυνος όμως να κλιθούν οι δικαιούχοι δωρεάν περίθαλψης πολίτες να πληρώσουν το ποσό άνω του 1.500.000.000 ευρώ για άλλη μια ελλειπή ολοκλήρωση του «ψυχαργώς» είναι μέγιστος και με την ευθύνη του Κράτους! Το ίδιο μέγιστος είναι και ο κίνδυνος πλήρους αφανισμού των έστω και υπολειτουργούντων δομών των ΚΥΣ και ΚΥΝΜ, εφόσον αφενός δεν ενισχύονται όπως απαιτείται, αφετέρου, προσωπικό που αποχωρεί (πχ. με σύνταξη δεν αντικαθίσταται.

Καλούνται λοιπόν όλοι οι πολίτες, τοπικοί φορείς, και κυρίως τοπικοί άρχοντες, να ενεργήσουν ώστε να πάψουν τον πόλεμο που κηρύχθηκε στην υγεία, αλλά και στη χώρα. Είναι άλλο πως κάποιοι πρέπει να πληρώσουν για όλα αυτά, κι άλλο πως αυτοί, είναι οι πολίτες που εξυπηρετούνται ή εργάζονται στις υπηρεσίες υγείας. Απαιτείται οι αρμόδιοι να φροντίσουν για την ολοκληρωμένη παροχή ΠΦΥ, ( τουλάχιστον έτσι όπως λέει η κείμενη νομοθεσία) από τα ΚΥΣ και ΚΥΝΜ, αλλά και για την άμεση ολοκλήρωση της νόμιμης εξασφάλισης αυτής της παροχής από το ΚΥ Ραφήνας, έτσι όπως λέει ότι προβλέπεται. Πολιτικοί άρχοντες των Δήμων, της Περιφέρειας αλλά και της Βουλής, επιβάλλεται να παρέμβουν, όχι για να μην κλείσουν τα ΚΥ, αλλά για να μην παραμείνουν σ΄ αυτή την απαξίωση που είναι το ίδιο.

Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. (Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρο 120). ...ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΑΝΕΞΗΤΗΛΑ.

Με εκτίμηση και αγωνία για τη χρησιμότητα και την επάρκεια των πληροφοριών

Αχλιόπτα Θεοδώρα. 

Λειτουργός υγείας.