Το παλαιότερο κρασί που ανακαλύφθηκε ποτέ σε υγρή μορφή βρέθηκε σε τεφροδόχο με λείψανα

 Ο τάφος περιείχε τα αποτεφρωμένα λείψανα ενός Ρωμαίου άνδρα, γεγονός που υποδηλώνει ότι το κρασί μπορεί να αποτελούσε μέρος ενός ταφικού τελετουργικού.Σε ένα αξιοσημείωτο αρχαιολογικό εύρημα, το αρχαιότερο κρασί που έχει ποτέ ανακαλυφθεί στην αρχική του υγρή μορφή έχει ανακαλυφθεί από έναν ρωμαϊκό τάφο στη νότια Ισπανία. Αυτό το αρχαίο κρασί, που τώρα έχει μια κοκκινωπή-καφέ απόχρωση, προσφέρει μια βασανιστική ματιά στο παρελθόν, αφού διατηρήθηκε για σχεδόν 2.000 χρόνια. Το ιδιαίτερο χρώμα του κρασιού είναι το αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων που συνέβησαν από τότε που αρχικά χύθηκε ως λευκό κρασί σε μια νεκρική λάρνακα.

Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου της Κόρδοβα διεξήγαγαν ενδελεχείς αναλύσεις και διαπίστωσαν ότι το καστανόξανθο υγρό μέσα στην τεφροδόχο είναι ένα τοπικό κρασί που μοιάζει με Sherry. Η ανακάλυψη αυτή έγινε στην πόλη Καρμόνα της Ανδαλουσίας, όπου αποκαλύφθηκε τυχαία πριν από πέντε χρόνια ένας σπάνιος, ανέγγιχτος ρωμαϊκός τάφος. Ο τάφος περιείχε τα αποτεφρωμένα λείψανα ενός Ρωμαίου άνδρα, γεγονός που υποδηλώνει ότι το κρασί μπορεί να αποτελούσε μέρος ενός ταφικού τελετουργικού.



Το σημαντικό αυτό εύρημα αναφέρθηκε στο περιοδικό Journal of Archaeological Science, σηματοδοτώντας ένα νέο ορόσημο στην ιστορία της συντήρησης του κρασιού. Προηγουμένως, το παλαιότερο γνωστό κρασί σε υγρή κατάσταση ήταν η φιάλη κρασιού Speyer, που αποκαλύφθηκε από έναν ρωμαϊκό τάφο κοντά στη γερμανική πόλη Speyer το 1867 και χρονολογείται γύρω στο 325 μ.Χ.




Η ανακάλυψη της ισπανικής τεφροδόχου κύστης έγινε τυχαία το 2019, όταν μια οικογένεια στην Καρμόνα, που ασχολείτο με την ανακαίνιση του σπιτιού της, έπεσε πάνω στον βυθισμένο τάφο στην ιδιοκτησία της. Η τεφροδόχος, αξιοσημείωτα άθικτη, κρατούσε το αρχαίο κρασί μαζί με άλλα ταφικά αντικείμενα.

Το αρχαίο αυτό ποτό, αν και κάθε άλλο παρά πόσιμο, παρέχει ανεκτίμητες πληροφορίες για τις ρωμαϊκές ταφικές πρακτικές και τα είδη κρασιού που καταναλώνονταν εκείνη την εποχή. Το εύρημα υπογραμμίζει τις εξελιγμένες τεχνικές οινοποίησης της εποχής και την πολιτιστική σημασία του κρασιού στη ρωμαϊκή κοινωνία.