Τα δανειακά ανοίγματα των 180 εκατ., η διαπραγμάτευση με τις τράπεζες και το νορβηγικό fund, ο «θησαυρός» των ακινήτων και η Ionic Shipping Στο δημοφιλές λαϊκό άσμα που με τη φωνή της Γλυκερίας υμνεί τις μπουνάτσες και τα μποφόρια «παραπέμπει», η πορεία των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της οικογένειας Σαρακάκη. Με τον βασικό «πυλώνα» της εμπορίας αυτοκινήτων, που είναι και η core δραστηριότητα του ομίλου, να βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλά… «μποφόρια», την ώρα που ο άλλος ξεχωριστός «πυλώνας» της ναυτιλίας «πλέει», το τελευταίο διάστημα, σε ήρεμα νερά. Οι φουρτούνες για τη new generation της οικογένειας, που εδώ και πολύ καιρό έχει αναλάβει τα ηνία, δεν είναι βέβαια σημερινές. Ούτε, όπως φαίνεται και εύκολα αντιμετωπίσιμες, καθώς πέρα από τις βαριές συνέπειες της οικονομικής κρίσης -τώρα πλέον και της πανδημικής- στην αγορά αυτοκινήτου, υπάρχει το «δύσκολο σταυρόλεξο» των δανείων ύψους 180 εκατ. ευρώ. Όπου χρόνια τώρα αναζητείται λύση, ωστόσο αυτή δεν έχει φανεί στον ορίζοντα.
Παράγοντες της αγοράς που φέρονται να γνωρίζουν περισσότερα, λένε ότι στο συγκεκριμένο «καυτό θέμα» υπάρχει πρόοδος και εκφράζουν συγκρατημένη αισιοδοξία ότι σύντομα θα φανεί το… φως στην άκρη του τούνελ. Μέχρι τότε, όμως, η υπόθεση παραμένει υπό το «κράτος» των μελανών χρωμάτων…
Από τον παππού …στους εγγονούς
Η οικογένεια Σαρακάκη ανήκει ασφαλώς σε εκείνες που έχουν σφραγίσει με την παρουσία τους ολόκληρους κλάδους. Με άλλα λόγια, η ελληνική αγορά αυτοκινήτου δεν θα ήταν αυτή που είναι σήμερα χωρίς τους Σαρακάκηδες.
Η αφετηρία βρίσκεται σχεδόν έναν αιώνα πίσω. Για την ακρίβεια πριν 98 χρόνια, το 1923, όταν ιδρύθηκε η εταιρεία με έδρα τη Θεσσαλονίκη και δραστηριότητα την εισαγωγή οχημάτων και ανταλλακτικών, από τον Ιωάννη Σαρακάκη, ο οποίος παράλληλα διέθετε και έναν μικρό στόλο από ταξί.
Μετά τον πόλεμο, τη δεκαετία του ’60 άρχισε η παραγωγή αμαξωμάτων λεωφορείων αρχικά πάνω σε εισαγόμενα σασί, ενώ από το 1965 στα δικά της σασί με κινητήρες Volvo, κάνοντας και εξαγωγές. Μιλάμε, άλλωστε, για μια εποχή που η Ελλάδα παρήγαγε…
Έτσι, παρά τον ανταγωνισμό, βασικά από τη Βιαμάξ του Φωστηρόπουλου, ο όμιλος Σαρακάκη έβγαζε από τη μονάδα του στη λεωφόρο Αθηνών, λεωφορεία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Στη συνέχεια περιορίστηκε αποκλειστικά στην εισαγωγή αυτοκινήτων, φορτηγών, αγροτικών μηχανημάτων, ελαστικών, χρωμάτων, αλλά και στις ασφάλειες. Αντιπροσωπεύοντας μεγάλες φίρμες, όπως οι AB Volvo, Honda, Mitsubishi, Komatsu κ.ά.
Τη σκυτάλη από τα χέρια του ιδρυτή Ιωάννη Σαρακάκη, πήραν στα μέσα της δεκαετίας του ’70, οι δύο γιοί του, ο Τάκης και ο Τζέκος Σαρακάκης, που και οι δύο έφυγαν νωρίς από τη ζωή. Έτσι, το «τιμόνι» πέρασε στην τρίτη γενιά της οικογένειας και ειδικότερα στους τρεις γιούς του Τάκη Σαρακάκη, Γιάννη, Δημήτριο-Φραγκίσκο και Αλέξανδρο.
Τα τελευταία χρόνια, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Αδελφοί Σαρακάκη Ανώνυμος Εμπορική Βιομηχανική και Μεταφορική Εταιρεία» είναι ο Αλέξανδρος Σαρακάκης, ενώ ο αδελφός του Γιάννης, που κατείχε προ ετών τη θέση του προέδρου, συμμετέχει ως μέλος στο διοικητικό συμβούλιο.
Τα προβλήματα και τα «καμπανάκια» του ορκωτού
Τα προβλήματα ξεκίνησαν με την κρίση και την κατάρρευση της αγοράς αυτοκινήτου, που σε συνδυασμό με την ανάγκη για υψηλά κεφάλαια κίνησης εκτόξευσαν τον δανεισμό κοντά στα 200 εκατ. ευρώ. Έτσι, ο όμιλος Σαρακάκη έγινε ένα από τα πρώτα θέματα στην «ατζέντα» του NPL Forum των τραπεζών, χωρίς όμως εκεί να βρεθεί κοινό σημείο πλεύσης.
Η κατάσταση άλλαξε με την απόφαση της Eurobank να μεταβιβάσει το δικό της «κομμάτι», ονομαστικής αξίας 70 εκατ. στο νορβηγικό όμιλο B2Holding που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα ως διαχειριστής κόκκινων δανείων μέσω της B2Kapital. Στην υπόθεση Σαρακάκη τα δάνεια του fund έχουν περάσει στην κυπριακή θυγατρική του, Sohanalo Limited.
Με βάση τα τελευταία δημοσιευμένα αποτελέσματα (για το 2019), οι επιδόσεις του ομίλου έδειξαν αυξημένο τζίρο (116,33 εκατ. από 105,16 εκατ.), αλλά αυξημένες και τις ζημιές (στα 11,7 εκατ. από 9,4 εκατ.). Σε συνδυασμό με τις εκτιμήσεις της διοίκησης για το πλήγμα της πανδημίας (μείωση κύκλου εργασιών κατά τουλάχιστον 5%-10%), το πρόβλημα εντείνεται καθώς οι συσσωρευμένες ζημιές, η αρνητική καθαρή θέση και η ταξινόμηση δανείων 171,24 εκατ. στις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις λόγω συμβατικής λήξης τους οδηγεί τον ορκωτό (Deloitte) στη διαπίστωση «ουσιώδους αβεβαιότητας» για την απρόσκοπτη συνέχιση της δραστηριότητας.
Επί της ουσίας, όπως συζητιέται στην αγορά, το «παιχνίδι» είναι μεταξύ της B2Holding και της Alpha Bank, που ήταν leader του ομολογιακού.
Στην έκθεση του Διοικητικού Συμβουλίου γίνεται λόγος για διαπραγμάτευση σε εξέλιξη επί των όρων του ομολογιακού στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του δανεισμού 180 εκατ. με τις 3 άλλες συστημικές και την επενδυτική εταιρία Sohanalo Ltd.
Τα ακίνητα «φιλέτα» του ομίλου
Αποτελεί κοινό μυστικό, πάντως, ότι το ενδιαφέρον (κυρίως του fund) «μαγνητίζει» η μεγάλη ακίνητη περιουσία του ομίλου Σαρακάκη που περιλαμβάνει 37 ιδιοκτησίες σε όλη την Ελλάδα. Από το «στρατηγείο», άνω των 50 στρεμμάτων, της λεωφόρου Αθηνών, μέχρι σπίτια στο Ψυχικό και άλλες περιοχές, εκτάσεις στη Θεσσαλονίκη, την Κόρινθο, την Πάτρα και την Κέρκυρα. Επί των οποίων έχουν εγγραφεί υποθήκες και προσημειώσεις ύψους 222,12 εκατ. προς εξασφάλιση των ομολογιακών δανείων.
Η Έκθεση του Δ.Σ., που υπογράφεται από τον Αλέξανδρο Σαρακάκη τον Ιούλιο του 2020, κλείνει με την αναφορά ότι «συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις με την διαχειρίστρια τράπεζα και τους λοιπούς ομολογιούχους αναφορικά με την αναδιάρθρωση των ομολογιακών δανείων με σκοπό να αποκτηθεί μια υγιής κεφαλαιακή δομή για την κερδοφόρα ανάπτυξη στο επόμενο χρονικό διάστημα και να προκύψει εκείνος ο τραπεζικός δανεισμός ο οποίος θα μπορεί να εξυπηρετηθεί και κατά συνέπεια θα διασφαλίζει την συνέχιση της δραστηριότητας της εταιρίας και του ομίλου γενικότερα».
Ο ναυτιλιακός βραχίονας της οικογένειας
Στη λεωφόρο Ποσειδώνος στη Γλυφάδα χτυπάει, όμως, η «καρδιά» του δεύτερου «στρατηγείου» της οικογένειας. Που, πέρα από τις στεριανές business διαθέτει και ισχυρή παρουσία στην εμπορική ναυτιλία με την Ionic Shipping. Η ναυτιλιακή, με γενικό διευθυντή τον εμπειρότατο Σπύρο Βλασσόπουλο, που αποτελεί ξεχωριστό επιχειρηματικό βραχίονα από τον όμιλο Σαρακάκη, διαθέτει σήμερα έναν στόλο 23 ποντοπόρων πλοίων, εκ των οποίων τα πιο «φρέσκα», όπως το “Ionic Kallirhoe” και το “Ionic Ariande” είναι ναυπήγησης μόλις του 2020.
Το fleet της Ionic Shipping περιλαμβάνει 7 σύγχρονα τάνκερς (aframax) καθώς και 16 ξηρού φορτίου (kamsarmax, ultramax, supramax handysize). Σύμφωνα με τους γνώστες της ναυτιλιακής αγοράς η εταιρεία, αν και «χαμηλών τόνων», αυτή την περίοδο ευνοείται από τη γενικότερη κατάσταση και την πορεία των ναύλων.
Η Ionic Shipping, προ διετίας συμμετείχε στην πολυεθνική «συμμαχία» της Singapore Marine. Στους βασικούς μετόχους εκείνου του εγχειρήματος περιλαμβάνονται βαριά ονόματα, όπως ο μεγιστάνας της ναυτιλίας John Fredriksen με την Golden Ocean, ο Ολλανδός εφοπλιστής Peter Weernink, ο πρόεδρος της ΕΕΕ Θεόδωρος Βενιάμης (Golden Union), η οικογένεια Μαρτίνου (Thenamaris) κ.ά.
Τα «γερά χαρτιά» και το ερώτημα
Ο όμιλος Σαρακάκη είναι βέβαιο ότι διαθέτει αρκετά «γερά χαρτιά» αφού οι μάρκες που αντιπροσωπεύει (σε αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, αγροτικά μηχανήματα κλπ) είναι από αυτές που πρωταγωνιστούν στην αγορά.
Το ερώτημα είναι η γενικότερη ανάκαμψη, αλλά και ο τρόπος και ο χρόνος που θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αναδιάρθρωσης του δανεισμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου