Καυτή πατάτα για την παγκόσμια κοινότητα αποτελεί η διαχείριση της κλιματικής αλλαγής, τη στιγμή που ηγέτες όπως ο Ντόναλντ Τραμπ υποτιμούν τη σοβαρότητά της. Μια απάντηση στους αρνητές της κλιματικής αλλαγής δίνει η NASA, μέσα από φωτογραφικά ντοκουμέντα, για την πορεία του πλανήτη, που αν μη τι άλλο προκαλούν τρόμο. Η κλιματική αλλαγή είναι απτή πραγματικότητα κι επηρεάζει σε σοβαρό βαθμό τη Γη, όπως αποδεικνύεται απο τις 500, περίπου, φωτογραφίες που κυκλοφορεί η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα πρόληψης.
Η Αρκτική Θάλασσα το 1984 
Η Αρκτική Θάλασσα το 2012 Στο εγχείρημα της NASA παρουσιάζονται 259 φωτογραφίες από το παρελθόν, ορισμένες χρονολογούνται 40 χρόνια πριν, και άλλες 259 αντικατοπτρίζουν το σήμερα και τις διαφορές με τα προηγούμενα χρόνια.
Ο παγετώνας στο Θιβέτ στις 24 Ιουνίου 2016 
Ο παγετώνας στο Θιβέτ στις 21 Ιουλίου 2016 Σε μια σοκαριστική φωτογραφία αποκαλύπτεται πως ο παγετώνας Okjökull της Ισλανδίας έχει λιώσει. Σε άλλη διαπιστώνεται πόσο οι μεγάλες δασικές πυρκαγιές άλλαξαν το έδαφος στην περιοχή Παμπάς της Αργεντινής, ενώ εντύπωση προκαλεί ο βαθμός της καταστροφής από τις πλημμύρες στο Πακιστάν.
Ο παγετώνας στη Νέα Ζηλανδία το 1990 
Ο παγετώνας στη Νέα Ζηλανδία το 2017 Οι δορυφορικές εικόνες, που δημοσιεύτηκαν από τη NASA, κυκλοφόρησαν στο πλαίσιο του εγχειρήματος «Change», ενώ αποτελούν ακλόνητη απόδειξη των δραματικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη.
Ο ποταμός Τζέιμς στη Νότια Ντακότα τον Μάρτιο του 2015 
Ο ποταμός Τζέιμς τον Μάρτιο του 2020 Διαφαίνεται ξεκάθαρα, δε, πώς η αστικοποίηση, οι καταστροφές από τις φωτιές και τις πλημμύρες αφήνουν τραγικό αποτύπωμα στη Γη είτε σε διάστημα μηνών είτε σε διάστημα δεκαετιών.
Η περιοχή Lake Powell στην Αριζόνα και τη Γιούτα το 1999 
Η ίδια περιοχή τον Μάιο του 2014 Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα, τονίζοντας ότι ο καλοκαιρινός θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής κινδυνεύει να εξαφανιστεί πλήρως εντός του αιώνα.
Η περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού που καλύπτεται από πάγο αυξάνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα και στη συνέχεια συρρικνώνεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, φτάνοντας συνήθως στο χαμηλό σημείο τον Σεπτέμβριο.
Η περιοχή Πάμπας στην Αργεντινή το 2016 
Η ίδια περιοχή τον Ιανουάριο του 2017 Το 2012 σημειώθηκε ρεκόρ χαμηλής κάλυψης από το 1979, οπότε και ξεκίνησαν οι πρώτες αξιόπιστες δορυφορικές μετρήσεις.
Μέσα σε πέντε χρόνια αλλοιώθηκε, ακόμη, και η εικόνα των ποταμών. Το 2015 φαίνεται η τυπική εικόνα του ποταμού την άνοιξη και το 2020 η υπερχείλιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου