Οι 900-950 ή ακόμα και οι 1000 μονάδες αποτελούν το «ταβάνι» της χρηματιστηριακής αγοράς; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι όχι, εφόσον η οικονομία προχωρεί και οι διάφοροι κλάδοι αναπτύσσονται, διότι με την κρίση έχουμε ξεχάσει ότι τα χρηματιστήρια θέλουν κέρδη. Εξάλλου, η παρακολούθηση του Δείκτη αφορά μόνον όσους ασχολούνται με τα ευμετάβλητα συμβόλαια των Δεικτών.
Η κατάρρευση στο χρηματιστήριο, όπως θα δούμε, ήλθε και βρήκε σχεδόν όλους τους επενδυτές να είναι μόνο αγοραστές (Long), ενώ οι πωλητές (short ) στις τράπεζες είχαν εγκαταλείψει τις ανοικτές πωλήσεις από τα υψηλά επίπεδα των 950 μονάδων (σ.σ πιθανότατα να θελήσουν να επιστρέψουν και να ανοίξουν νέες θέσεις μάλλον σε λάθος χρόνο, αφού η αγορά θα ανακάμψει).
Η ελληνική οικονομία, όμως, μέχρι το ξέσπασμα του ιού δεν διέθετε κάποιο αρνητικό λόγο να μην επενδύσει κανείς – ακόμα και το μεταναστευτικό, παρά τις δυσκολίες, μπορεί να αντιμετωπιστεί εφόσον η Ευρώπη θυμηθεί ότι η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Τράπεζες διαθέτουν το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ωστόσο οι τιτλοποιήσεις χρειάζονται ήρεμες διεθνείς αγορές και αυτό δεν υφίσταται αυτή την περίοδο. Η μεταβλητότητα στις τιμές των τραπεζών ήταν δεδομένη, ανάλογα με τις εξελίξεις στις τιτλοποιήσεις.
Το βίαιο, όμως, «ξεφούσκωμα» της οδού Αθηνών προς τις 720 μονάδες με αφορμή τον ιό, δεν μπορεί να διαγράψει το γεγονός ότι αρκετές μετοχές δεν βρίσκονταν σε επίπεδα Δείκτη 900 μονάδων, αλλά πολύ υψηλότερα. Στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου, ο Γενικός Δείκτης βρισκόταν στις 890 μονάδες. Ορισμένες τιμές μετοχών βρίσκονταν κοντά στις πρόσφατες τιμές – πριν από την κατάρρευση, ενώ οι τραπεζικές μετοχές ήταν κοντά στις τιμές των αυξήσεων κεφαλαίου του 2015. Με άλλα λόγια, αρκετοί τίτλοι ήταν σε επίπεδα υψηλότερα του Γενικού Δείκτη. Κι αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρηματιστήρια. Όπως δεν συμβαίνει για πρώτη φορά το «ξεφούσκωμα» των τιμών. Αρκούσαν τέσσερις αρνητικές συνεδριάσεις για να διαλυθούν όλα όσα κτίζονταν επί μήνες.
Υπερβολή – Υπερπουλημένη η Αθήνα
Μετά το κραχ η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά είναι ξεκάθαρα υπερπουλημένη με πτώση πάνω από 25% στις τράπεζες και κοντά στο 20% σε επίπεδο Δείκτη. Στις μετοχές, όμως, όπως προαναφέρθηκε οι περισσότεροι ήταν long και αγοραστές ενω υπήρχε μεγάλη δανειακή μόχλευση – κυρίως από τους ξένους επενδυτές.
Επιπρόσθετα, αρκετοί ξένοι επενδυτές διέθεταν μόνο τραπεζικές μετοχές στα χαρτοφυλάκια τους, με αποτέλεσμα να δεχθούν τις περισσότερες πιέσεις και αναπόφευκτα να προχωρήσουν σε άμεσες ρευστοποιήσεις. Επιπλέον, ένας παράγοντας πίεσης ήταν οι πωλήσεις από αιτήματα εξαγοράς σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων – αν και δεν είναι σωστή τακτική καθώς τα αμοιβαία αποδίδουν σε βάθος χρόνου.
Το τελευταίο διάστημα, επίσης, αρκετοί Έλληνες επενδυτές προχώρησαν σε αγορές και τις τελευταίες ημέρες προχώρησαν σε πωλήσεις, καθώς έχαναν πάνω από 15-20% των κεφαλαίων τους. Το στοιχείο αυτό είναι αρνητικό διότι δεν δανείστηκαν, αλλά είχαν τις μετοχές πληρωμένες και απογοητευμένοι ξεπούλησαν, όπως αναφέρουν στελέχη χρηματιστηριακών. Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης για αυτούς τους επενδυτές θα είναι δύσκολη διότι γνώρισαν για μια ακόμα φορά τον πανικό στα χρηματιστήρια και την συμπεριφορά της αγέλης.
Η ουσία είναι επίσης ότι για πρώτη φορά τα χρηματιστήρια υποχώρησαν – όπως το 2008 και κανείς δεν ασχολείται με τους κεντρικούς τραπεζίτες, αλλά με τον ιό. Δεν κατηγορεί τους τραπεζίτες για το φθηνό δανειακό χρήμα και τις «φούσκες». Το επόμενο διάστημα θα δούμε εάν οι κεντρικοί τραπεζίτες (Fed) έχουν απαντήσεις για την πραγματική οικονομία και όχι απλώς για να αγοράζουν ομόλογα ή μετοχές στις αγορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου