«Εξαιρετικά παραγωγική» χαρακτήρισε ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης τη διήμερη συνεργασία με τον «αρχιτέκτονα» του προγράμματος PISA, Andreas Schleicher.Συζητήθηκαν όλες οι προτάσεις σχετικά με τον τρόπο που μπορεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να γίνει καλύτερο, πιο φιλικό και πιο παραγωγικό για τους μαθητές.
Όπως αναφέρει στο προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook:
«Για δύο ημέρες στο Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού είχαμε μια εξαιρετικά παραγωγική συνεργασία με τον «αρχιτέκτονα» του προγράμματος PISA, Andreas Schleicher, συζητώντας για όλα όσα μπορούν να κάνουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα καλύτερο, πιο φιλικό και πιο παραγωγικό για τους μαθητές μας.
Στο επίκεντρο της σημερινής μας συνάντησης με τον Πρωθυπουργό Kyriakos Mitsotakis βρέθηκε η αποτίμηση της συμμετοχής της Ελλάδας στο πρόγραμμα PISA και, κυρίως, πώς θα βελτιώσουμε τις επιδόσεις των μαθητών μας στην Κατανόηση Κειμένου, τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες.
Μιλήσαμε, επίσης, για το πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα δεδομένα του OECD για να βελτιώσουμε συνολικά τη σχολική καθημερινότητα, με στόχο σύγχρονα σχολεία, που θα προάγουν τη δημιουργική και την αλγοριθμική σκέψη και που θα διαμορφώνουν τους ενεργούς πολίτες του αύριο».
Για δύο ημέρες στο Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού είχαμε μια εξαιρετικά παραγωγική συνεργασία με τον... Posted by Kyriakos Pierrakakis on Tuesday, March 11, 2025
Στο πλαίσιο της συνάντησης με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην αποτίμηση της συμμετοχής της Ελλάδας στο πρόγραμμα PISA και, κυρίως, πώς μπορούν να βελτιωθούν οι επιδόσεις των ελληνόπουλων στην Κατανόηση Κειμένου, τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες – τα γνωστικά αντικείμενα, τα οποία εξετάζονται στο διεθνή διαγωνισμό PISA.
Επιπλέον, έγινε συζήτηση σχετικά με τις προοπτικές αξιοποίησης των δεδομένων του ΟΟΣΑ (OECD) αναφορικά με τη συνολική βελτίωση της σχολικής καθημερινότητας, με στόχο σύγχρονα σχολεία, που θα προάγουν τη δημιουργική και την αλγοριθμική σκέψη και που θα διαμορφώνουν τους ενεργούς πολίτες του αύριο.
Υπενθυμίζεται ότι αναμένεται η εφαρμογή της «Ελληνικής PISA 2025» από τις 17 Μαρτίου έως τις 11 Απριλίου με τη συμμετοχή 245 δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη στην Εκπαίδευση Ο Διευθυντής Εκπαίδευσης και Δεξιοτήτων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), επικεφαλής του Προγράμματος Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών (PISA), Andreas Schleicher, αποτυπώνει τη Διεθνή Εκπαιδευτική Πολιτική την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, αναδεικνύοντας τις προκλήσεις αλλά και τις ευκαιρίες από την έλευσή της.
«Ο ρόλος του δασκάλου επαναπροσδιορίζεται» «Δεν τίθεται θέμα ‘αντικατάστασης’ του δασκάλου από την ΤΝ, ωστόσο επαναπροσδιορίζεται η ‘ταυτότητα’ του», ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο κ. Schleicher αναφορικά με το ρόλο του εκπαιδευτικού την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Το έργο του εκπαιδευτικού διευρύνεται πλέον όπως και οι ευθύνες του: «ο δάσκαλος πρέπει να είναι και καλός μέντορας, να εργάζεται για να διευκολύνει τους μαθητές του στην πορεία προς τη γνώση, να επιτελεί κοινωνικό έργο, να σχεδιάζει μαθήματα στην ΤΝ σε ένα πρωτοποριακό εκπαιδευτικό περιβάλλον. Στην πραγματικότητα, η ΤΝ δημιουργεί ευκαιρίες ώστε να καταστεί ακόμη πιο ενδιαφέρον το έργο του δασκάλου».
Αν και το λειτούργημα του εκπαιδευτικού δεν κινδυνεύει από την ΤΝ, όπως υποστηρίζει ο Andreas Schleicher, «οι δάσκαλοι, που ξέρουν πως να χρησιμοποιούν καλά την ΤΝ, θα αντικαταστήσουν σταδιακά όσους συναδέλφους τους ‘παλεύουν’ να συμβαδίσουν με τη μετάβαση στη νέα πραγματικότητα. Αν δεν είσαι καλός στην ΤΝ, οι μαθητές δεν θα σε παρακολουθούν! Γιατί να ακούει ένας μαθητής τον καθηγητή του να αναλύει πως γίνεται ένα επιστημονικό πείραμα αν μπορεί να υλοποιήσει το ίδιο το παιδί το πείραμα σε ένα εικονικό περιβάλλον; Προσωπικά, θεωρώ ότι με την ΤΝ, η θέση του δασκάλου ενδυναμώνεται κι όσοι εκπαιδευτικοί δεν είναι έτοιμοι γι’αυτό, θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες. Η ΤΝ είναι μία ‘υπερδύναμη’ για τους εκπαιδευτικούς».
Ποιες είναι, ωστόσο, οι προκλήσεις από τη χρήση της ΤΝ; Όσο χρήσιμη μπορεί να είναι η τεχνολογία για το σχολείο, άλλο τόσο «μπορεί να μετατρέψει τη διδασκαλία σε ‘γραπτό σενάριο’, σε ‘αλγόριθμο’ - κι αυτή είναι η άλλη πλευρά της ΤΝ», εξηγεί ο κ.Schleicher, ο οποίος εφιστά την προσοχή σε όσους εκπαιδευτικούς υιοθετούν άκριτα την ΤΝ χωρίς να προσπαθούν να εναρμονιστούν ως προσωπικότητες με αυτή».
Εξαιρετικά σημαντική θεωρεί ο ίδιος την ανάγκη για επένδυση των κρατών στην αναβάθμιση της παιδείας με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης. Όπως σχολιάζει: «Συγκρίνοντας την εκπαίδευση με την Ιατρική, θα δούμε ότι οι ιατροί πρώτα κάνουν κλινικές έρευνες. Βρίσκονται πάντα σε αναζήτηση της πιο αποτελεσματικής θεραπείας. Στις χώρες του ΟΟΣΑ, δαπανώνται 17 φορές περισσότερα χρήματα στην ιατρική έρευνα παρά στην έρευνα για την εκπαίδευση και την καινοτομία. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποδίδουμε στην εκπαίδευση τη δέουσα προσοχή».
Η σημασία της Τεχνητής Νοημοσύνης για την εξατομικευμένη μάθηση
-Υιοθετώντας ολοένα και περισσότερο τη φιλοσοφία της συμπερίληψης στο σχολείο και εντατικοποιώντας τις προσπάθειες για να φτάσει η γνώση στο μαθητή όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, η ΤΝ έρχεται να δώσει λύσεις.
«Όσο μαθαίνεις μέσω τεχνητής νοημοσύνης, το σύστημα καταλαβαίνει πολύ γρήγορα τον τρόπο πρόσληψης της γνώσης – πού μπορεί να προχωρήσει ο μαθητής, που ‘κολλάει’, τί βρίσκει ενδιαφέρον αλλά και τι βαριέται. Με αυτά τα δεδομένα, το σύστημα μπορεί να διαμορφώσει εξατομικευμένο εκπαιδευτικό περιεχόμενο σύμφωνα με τις ανάγκες του συγκεκριμένου ατόμου. Να διαμορφώσει ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον, το οποίο ο μαθητής θα βρίσκει ενδιαφέρον, καθιστώντας τη διαδικασία μάθησης σημαντική. Επιπλέον, με την ΤΝ ο μαθητής δεν είναι παθητικός ακροατής αλλά μαθαίνει, πράττοντας. Πειραματιζόμενος με ιδέες, κάνοντας λάθη και μαθαίνοντας από αυτά».
«Τα παιδιά λατρεύουν τα παιχνίδια στον υπολογιστή και μισούν το σχολείο» «Τα παιχνίδια στον υπολογιστή είναι μία εμπειρία μάθησης. Στην πραγματικότητα, το περιεχόμενό τους δεν διαφέρει από εκείνο των μαθημάτων του σχολείου», τονίζει ο κ.Schleicher, εξηγώντας πως «τόσο τα παιχνίδια, όσο και τα σχολικά μαθήματα, συνδέονται με τη γνώση. Όμως στην πρώτη περίπτωση, παίρνεις άμεσα ανατροφοδότηση, επομένως γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου – που είσαι καλός, που έχεις αδυναμίες, που χρειάζεται να βελτιωθείς. Στη δεύτερη, περιμένεις ένα χρόνο να πάρεις τους βαθμούς σου, να αξιολογηθείς. Αυτού του είδους η εξατομικευμένη μάθηση σχετίζεται με την προσωπική ενδυνάμωση του μαθητή. Τέλος, μέσω της ΤΝ οι εκπαιδευτικοί αποκτούν άμεσα εικόνα για το πως μαθαίνει καλύτερα ο κάθε μαθητής καλύτερα».
Ο επικεφαλής του διαγωνισμού PISA υπογραμμίζει τη σημασία του να δείξουμε στους μαθητές μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, προκειμένου να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. «Σήμερα, δίνεται το ίδιο τεστ σε όλους τους μαθητές. Στο μέλλον, όμως, θα μπορείς να ρωτάς τα παιδιά: ποιος προτιμά να απαντήσει γραπτά; Ποιος προτιμά την προφορική εξέταση; Ποιος επιλέγει να κάνει εργασία; Στον καθένα, γίνεται η ανάλογη ανάθεση. Και στο τέλος, η ΤΝ συγκεντρώνει όλο αυτό το υλικό που προήλθε από τους μαθητές και το επεξεργάζεται για να καταλήξει σε αποτελέσματα. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πως με τη χρήση της τεχνολογίας, μπορεί να ενδυναμωθεί ο μαθητής αντί να ‘εγκλωβίζεται’ σε ένα περιβάλλον δομημένο αυστηρά και με ενιαίο τρόπο».
«Το μεγαλύτερο σφάλμα, που έχουμε κάνει στην εκπαίδευση, ήταν να διαχωρίσουμε τη μάθηση από την εξέταση»
Η μάθηση και η εξέταση ανέκαθεν αποτελούσαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, σύμφωνα με τον κ.Schleicher. «Μαθαίνεις μέσω της μαθητείας, ακολουθώντας το παράδειγμα, κάνοντας λάθη και εισπράττοντας άμεση διόρθωση», αναφέρει χαρακτηριστικά ενώ στη συνέχεια, «ήρθε το εκπαιδευτικό ‘διαζύγιο’», προσθέτει για να εξηγήσει: «Ζητάμε από τα παιδιά να συσσωρεύσουν γνώσεις 12 ετών, και μετά τους ζητάμε στη διάρκεια μίας ‘κονσερβαρισμένης’ εξέτασης να γράψουν όσα έμαθαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Για το λόγο αυτό, η εκπαίδευση έχει γίνει τόσο ρηχή, όπως και η ίδια η διδασκαλία. Στο σημείο αυτό, μπορεί να υπεισέλθει η τεχνολογία, επαναφέροντας τις δύο όψεις του νομίσματος – τη μάθηση και την άμεση αξιολόγηση. Με αυτή την έννοια, θεωρώ πως η ΤΝ είναι μία τεράστια ευκαιρία για την εκπαίδευση».
Δεν είναι ‘εξαπάτηση’ η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης από τους μαθητές «Πιστεύω ότι θα έπρεπε να επιτρέπουμε στους μαθητές να χρησιμοποιούν οποιαδήποτε εργαλεία χρειάζονται», αρχίζει να λέει ο κ.Schleicher. «Για παράδειγμα, αν δεν μπορείς να σκεφτείς σαν μαθηματικός αλλά πρέπει να λύσεις ένα μαθηματικό πρόβλημα, τότε η Google δεν θα βοηθήσει ιδιαίτερα. Αν, όμως, είναι κατανοητή η φύση ενός μαθηματικού προβλήματος αλλά ο μαθητής δεν θυμάται τους μαθηματικούς τύπους, τότε γιατί να μην ανατρέξει στη Google για να τους θυμηθεί; Δεν μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε αν οι μαθητές θυμούνται μαθηματικούς τύπους αλλά να δούμε αν είναι σε θέση να κατανοήσουν την ιδέα - κι όμως, προτιμάμε να διδάξουμε τους μαθητές τους τύπους αντί να τους βοηθάμε να καταλάβουν την ιδέα πίσω από το πρόβλημα και να τους προσφέρουμε τα απαραίτητα εργαλεία για τις εξετάσεις τους. Αυτό, δεν θα το αποκαλούσα ‘εξαπάτηση’ αλλά ‘αποτελεσματική διαχείριση πληροφορίας’», καταλήγει και σημειώνει: «Αν ένα τεστ ζητά μόνο τη στείρα αναπαραγωγή περιεχομένου, τότε δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Το τεστ που μπορεί να απαντήσει η Google, μην το δώσεις σε μαθητές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου