Έδωσαν στο ένα ζευγάρι το παιδί του άλλου, σε ένα τραγικό λάθος στην εμβρυομεταφορά

Έδωσαν στο ένα ζευγάρι το παιδί του άλλου, σε ένα τραγικό λάθος στην εμβρυομεταφορά


Η αλήθεια αποκαλύφθηκε σε ένα τεστ DNA και προχώρησαν στην οδυνηρή απόφαση της ανταλλαγής μωρών, ώστε κάθε ένα να συνεχίσει να μεγαλώνει με τους βιολογικούς γονείς του.









 
Μια ακραία υπόθεση ιατρικού λάθους από την Καλιφόρνια ήρθε στο φως: Το 2019 ένα ζευγάρι, οι Alexander και Daphna Cardinale, απέκτησαν τη May και άρχισαν να τη μεγαλώνουν, μέχρι που τρεις μήνες αργότερα ένα τεστ DNA αποκάλυψε ότι είχε γίνει ένα τραγικό σφάλμα στην εμβρυομεταφορά και τους είχαν δώσει το μωρό ενός άλλου ζευγαριού (της Annie και του συζύγου της, που διατηρούν την ανωνυμία τους), το οποίο μεγάλωνε το δικό τους βιολογικό παιδί, τη Zoe.


Τότε, τα δύο ζευγάρια, που ζουν σε απόσταση 10 λεπτών μεταξύ τους, αποφάσισαν να προχωρήσουν στην οδυνηρή απόφαση της ανταλλαγής μωρών, ώστε κάθε ένα να συνεχίσει να μεγαλώνει με τους βιολογικούς γονείς του. Πέντε χρόνια αργότερα, συνεχίζουν να συναντιούνται και να φροντίζουν το ένα την κόρη του άλλου, με την οποία πέρασαν τους πρώτους τρεις, τόσο καθοριστικούς για όλους μήνες της ζωής της.



Τρεις μήνες μετά τη γέννα ένα τεστ DNA αποκάλυψε ότι είχε γίνει ένα τραγικό σφάλμα στην εμβρυομεταφορά και τους είχαν δώσει το μωρό ενός άλλου ζευγαριού, το οποίο μεγάλωνε το δικό τους βιολογικό παιδί.

Όπως σχολίασε ο Alexander: «Δεν υπάρχει κανένας να σου δώσει συμβουλές γι’ αυτό. Έτσι καταλήξαμε να συγκεντρωθούμε, οι τέσσερίς μας, και είναι ευλογία που βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Έκτοτε, έχουμε περάσει όλες τις γιορτές μαζί. Έχουμε ζήσει όλα τα γενέθλια μαζί – είμαστε σαν μια μεγάλη, μεικτή οικογένεια».


Είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο το γεγονός ότι αυτή η υπόθεση, αντί να τους οδηγήσει, για παράδειγμα, στα δικαστήρια, τους έφερε κοντά. Τα κορίτσια μεγαλώνουν σαν αδερφές: πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, γράφτηκαν μαζί ακόμα και σε μαθήματα μπαλέτου.

Πώς όμως οδηγήθηκαν οι οικογένειες σε αυτή την αποκάλυψη; Από την ημέρα της γέννας της May ο Alexander παρατήρησε ότι το μωρό είχε κατάμαυρα μαλλιά και πολύ διαφορετικά χρώματα από την κοκκινομάλλα μαμά ή τον ανοιχτόχρωμο μπαμπά. Άρχισαν να αστειεύονται ότι είχε γίνει κάποιο λάθος στην κλινική, αλλά μέσα τους ανησυχούσαν πραγματικά, έτσι αποφάσισαν να ζητήσουν ένα τεστ DNA, που αποφάνθηκε, με ποσοστό επιτυχίας 99,9%, ότι κανένας τους δεν ήταν ο βιολογικός γονιός.

Παρόμοιες υποψίες βασάνιζαν και το άλλο ζευγάρι, μια Λατινοαμερικάνα και έναν Αμερικανοασιάτη, που μεγάλωναν την ανοιχτόχρωμη, γαλανομάτα Zoe, παρόλο που ο παιδίατρος τους διαβεβαίωνε ότι τα γαλάζια μάτια της ήταν το σπάνιο αποτέλεσμα ενός υπολειπόμενου γονιδίου.


Η Daphna άρχισε να τρέμει στην ιδέα ότι οι βιολογικοί γονείς της May θα τη διεκδικούσαν: «Είχα κυοφορήσει και γεννήσει αυτό το παιδί. Ήταν τόσο κοντά μου, που δεν είχα διανοηθεί ότι δεν ήταν δική μας» θυμάται σήμερα. Ήξερε όμως το σωστό ήταν να επικοινωνήσει μαζί τους.


Η Daphna άρχισε να τρέμει στην ιδέα ότι οι βιολογικοί γονείς της May θα τη διεκδικούσαν: «Είχα κυοφορήσει και γεννήσει αυτό το παιδί. Ήταν τόσο κοντά μου, που δεν είχα διανοηθεί ότι δεν ήταν δική μας» θυμάται σήμερα.

Τελικά, συναντήθηκαν τα Χριστούγεννα του 2019, ενώπιον δικηγόρων, να συζητήσουν για τα επόμενα βήματά τους. Ο Alexander ήταν ο πρώτος που πρότεινε ό,τι οι άλλοι δεν τολμούσαν: να ανταλλάξουν τα ήδη τριών μηνών, τότε, μωρά τους.


Αυτή η διαδικασία, ωστόσο, δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη: ξεκίνησε από περιστασιακές ανταλλαγές σπιτιών για μία μέρα ή μία νύχτα, μέχρι τελικά να γίνει μόνιμη. Ακόμα κι έτσι ωστόσο ήταν επώδυνη, ειδικά για τις μαμάδες. Ο Alexander λέει: «Τη στιγμή που κράτησα στην αγκαλιά μου την κόρη μου και κοιταχτήκαμε στα μάτια, με πλημμύρισε κάτι δυνατό και αναπάντεχο. Γνώριζα αυτό το παιδί. Ταυτόχρονα, με την Daphna νιώθαμε απελπισία που επρόκειτο να χάσουμε την κόρη που είχε γεννήσει».

Η Daphna άρχισε να υποφέρει από στρες, δεν ήταν εύκολο να χτίσει με τη Zoe από την αρχή τον δεσμό που είχε με τη May: Κάποιες φορές, ενώ την τάιζε νωρίς το πρωί, την κυρίευε πανικός, καθώς πίστευε ότι είχε το λάθος μωρό. Και όταν οι οικογένειες συναντιόνταν, η Annie έπρεπε να συγκρατηθεί να μην τρέξει να αγκαλιάσει τη Zoe όποτε την έβλεπε να βάζει τα κλάματα.


Η Daphna άρχισε να υποφέρει από στρες, δεν ήταν εύκολο να χτίσει με τη Zoe από την αρχή τον δεσμό που είχε με τη May: Κάποιες φορές, ενώ την τάιζε νωρίς το πρωί, την κυρίευε πανικός, καθώς πίστευε ότι είχε το λάθος μωρό.

Και σαν να μην ήταν η κατάσταση αρκετά περίπλοκη, και οι δύο οικογένειες έχουν μεγαλύτερα παιδιά –οι Daphna και Alexander μια κόρη και το άλλο ζευγάρι έναν γιο– που επίσης κλήθηκαν να διαχειριστούν ό,τι πρωτόγνωρο τούς είχε συμβεί.

Τουλάχιστον ήταν ακόμα αρκετά νωρίς για τα μωρά ώστε να προσαρμοστούν στην αλλαγή περιβάλλοντος και φροντιστών. Όπως σχολίασε η καθηγήτρια Ψυχολογίας Beatrice Beebe, συνεργάτιδα του Πανεπιστημίου της Κολούμπια: «Είναι μια δύσκολη αλλά εφικτή αλλαγή. Το μωρό πρέπει να μάθει μια σειρά από νέα μοτίβα, αλλά τα μωρά είναι οι καλύτεροι μαθητές».