Οι βρετανικές εκλογές προσφέρουν τα τελευταία χρόνια ατελείωτο γέλιο, γράφει το Politico

Την αναταραχή που έχει επισκιάσει τα τελευταία χρόνια τη βρετανική πολιτική σκηνή, με το τοπίο να είναι ρευστό και τις εκλογικές αναμετρήσεις συχνές, σκιαγραφεί με ένα άρθρο του το δίκτυο Politico. Όπως γράφει το αμερικανικό μέσο, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ ξεκίνησε μία απο τις πιο σημαντικές ομιλίες της καριέρας του υπό βροχή. Τον παρομοιάζει μάλιστα με ανέκφραστη φιγούρα κόμικ που πάσχιζε να μη λυγίσει, κρατούσε τα μάτια του σε συγκεκριμένη κίνηση, κοιτάζοντας την κάμερα, και την ίδα ώρα η μπόρα δυνάμωνε.
Κι όταν πια έφτασε η ώρα να ανακοινώσει τις πρόωρες εκλογές της 4ης Ιουλίου, η ζακέτα του είχε βραχεί ολοσχερώς, συνεχίζει το Politico.


Στη συνέχεια, στο σκηνικό άρχισε να παρεισφρέει η μουσική και συγκεκριμένα ο ανεπίσημος ύμνος της νίκης του Τόνι Μπλερ, το 1997, ''Things Can Only Get Better''.
Για τα επόμενα τέσσερα λεπτά ο Σούνακ μιλούσε σαν μην είχε αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβαινε και μετά, έχοντας βραχεί από τις σταγόνες που έπεφταν, γύρισε την πλάτη στις κάμερες και προχώρησε προς τη μαύρη πόρτα του Νο10 της Ντάουνινγκ Στριτ.

Σχολιάζοντας την αναγγελία των πρόωρων εκλογών, από τον Σούνακ, το Politico σημειώνει τα εξής: Εάν νομίζετε ότι κάτι τέτοιο μοιάζει με σκηνή από πολιτικό σόου, δεν πέφτετε απολύτως έξω. «Είναι κομμάτι της βρετανικής, πιο αστείας και μακροβιότερης κουλτούρας των εκλογών».

Είτε πρόκειται για τον Σούνακ είτε για εναν από τους άλλους προκατόχους του, οι παρατηρητές της βρετανικής πολιτικής σκηνής μπορούν πια να μετρήσουν πόσες φορές έχουν ψυχαγωγηθεί αναλύοντας τέτοιες καταστάσεις.

Θυμηθείται, υπογραμμίζει το Politico, τον Μπόρις Τζόνσον, την εποχή που ήταν δήμαρχος του Λονδίνου, να κρέμεται στη μέση ενός σχοινιού, με ένα μπλε κράνος στριμωγμένο στο κεφάλι του και με τις αγγλικές σημαίες στα χέρια του.











Στη συνέχεια, το αμερικανικό δίκτυο φέρνει το παράδειγμα της Τερίσα Μέι, με τη βραχύβια πρωθυπουργική θητεία, που - όπως γράφει - απέτυχε να οδηγήσει τη χώρα της έξω από την ΕΕ και οδηγήθηκε η ίδια έξω από τον θώκο της. Σε ένα ταξίδι της στην Αφρική, ο φακός τη συνέλαβε να χορεύει με τέτοιο τρόπο που ένας σχολιαστής την παρομοίασε με το παιδικό παιχνίδι «Σόφι καμηλοπάρδαλη».







Και μετά, συμπληρώνει το Politico, έρχεται η Λιζ Τρας. Η διαμονή της στην πρωθυπουργική κατοικία ήταν τόσο δραματική που βρετανικό ταμπλόιντ αναρωτήθηκε εάν αντέχει εκείνη περισσότερο στο No10 ή μια καρδιά μαρουλιού.

Δεν είναι ιδέα σας, σημειώνεται στο δημοσίευμα που επικαλείται τα λόγια επιστήμονα. Η βρετανική πολιτική είναι πιο αστεία απ' ό,τι σε άλλες χώρες, δήλωσε συγκεκριμένα ο Στίβεν Τζίμπελ, καθηγητής Φιλοσοφίας του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και συγγραφέας του βιβλίου ''Isn’t that Clever: A Philosophical Account of Humor and Comedy''.