Το γήρας συνοδεύεται από τη σταδιακή μείωση της μυϊκής μάζας και της λειτουργικότητας, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων. Γι’ αυτό, μια νεότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο BMJ Open Sport & Exercise Medicine προτείνει σε όσους πλησιάζουν προς την ηλικία συνταξιοδότησης να βάλουν τα αθλητικά τους και να πιάσουν τα λάστιχα αντιστάσεων. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, ένας χρόνος συστηματικής έντονης άσκησης με αντιστάσεις δεν ενδυναμώνει μόνο την περιοχή των ποδιών προσωρινά, αλλά και συντηρεί τη δύναμη των ποδιών χρόνια αργότερα. Η μείωση της μυϊκής δύναμης των ποδιών θεωρείται ισχυρός προγνωστικός παράγοντας θανάτου στους ηλικιωμένους, οπότε είναι σημαντικό να διατηρηθεί. Η προπόνηση με αντιστάσεις δεν περιλαμβάνει μόνο τα βάρη, αλλά και ασκήσεις με το βάρος του σώματος ή με λάστιχα αντίστασης και ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες, στοχεύει στην αντιμετώπιση της απώλειας της μυϊκής μάζας. Αν και οι επιδράσεις του συγκεκριμένου είδους των ασκήσεων έχει διερευνηθεί στο παρελθόν για τα οφέλη, ο χρόνος παρατήρησης και παρακολούθησης ήταν σχετικά μικρός, 6-9 μήνες. Γι’ αυτό, οι ερευνητές επέκτειναν τη διάρκεια της παρέμβασης στους 12 μήνες, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν θα παρατηρούσαν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά. Εν προκειμένω, παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες από τη μελέτη LIve active Successful Ageing (LISA), τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν ότι η δύναμη μπορεί να διατηρηθεί επί 12 μήνες μετά από 1 έτος έντονης προπόνησης με αντιστάσεις.
Από αυτούς, επιλέχθηκαν οι συμμετέχοντες που είχαν συνταξιοδοτηθεί πρόσφατα και ήταν υγιείς και δραστήριοι, οι οποίοι χωρίστηκαν ανάλογα με το φύλο, το βάρος (ΔΜΣ) και την ικανότητα να σηκώνονται από μια καρέκλα χωρίς βοήθεια. Στη συνέχεια, στον καθένα ανατέθηκε μια μορφή άσκησης διάρκειας ενός χρόνου: είτε ασκήσεις με βάρη για τρεις φορές την εβδομάδα, είτε προπόνηση μέτριας έντασης που περιελάμβαναν κυκλικές ασκήσεις με το βάρος του σώματος με λάστιχα αντίστασης για 3 φορές την εβδομάδα είτε με τα συνήθη επίπεδα σωματικής δραστηριότητας για την ομάδα σύγκρισης.
Αφού συγκρίθηκαν η οστική και μυϊκή δύναμη και τα επίπεδα σωματικού λίπους, οι ερευνητές συμπέραναν ότι μετά από 4 χρόνια, δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στη δύναμη των ποδιών και συγκεκριμένα στην ικανότητα του γρήγορου πεντάλ, στη δύναμη της χειρολαβής και στη μάζα των ποδιών χωρίς να υπολογίζεται το σωματικό λίπος , με μείωση και στους 3 δείκτες σε όλους τους συμμετέχοντες.
Η δύναμη των ποδιών, ωστόσο, εξακολουθούσε να διατηρείται στο ίδιο επίπεδο στην ομάδα της προπόνησης αντιστάσεων με βαριά βάρη, αλλά μειώθηκε στις ομάδες της προπόνησης μέτριας έντασης και της σύγκρισης, πιθανώς λόγω των αλλαγών του νευρικού συστήματος ως απόκριση στην προπόνηση αντίστασης, σύμφωνα με τους ερευνητές. Η διαφορά, μάλιστα, ήταν στατιστικά σημαντική.
Όσον αφορά το σπλαχνικό λίπος -το λίπος που αποθηκεύεται εσωτερικά γύρω από τα όργανα- τα επίπεδά του ίδια στις ομάδες προπόνησης με αντιστάσεις με βαριά βάρη και της μέτριας έντασης άσκηση, αλλά αυξήθηκαν στην ομάδα σύγκρισης. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες παράμετροι μπορεί να μην εξαρτώνται μακροπρόθεσμα από το φορτίο βάρους ή την ένταση της άσκησης, προτείνουν οι ερευνητές.
Παρότι οι συμμετέχοντες ήταν πιο υγιείς και πιο δραστήριοι από τον μέσο όρο, η ερευνητική ομάδα καταλήγει ότι «η μελέτη μας προσφέρει ενδείξεις ότι η προπόνηση αντίστασης με μεγαλύτερα βάρη στην ηλικία συνταξιοδότησης θα μπορούσε να έχει μακροπρόθεσμα οφέλη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου