Κάθε εβδομάδα καθηλώνει το κοινό του, με τα ζωντανά βίντεο διάρκειας μίας ώρας - Ξεδιπλώνει σαν σαπουνόπερα, τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος της Τουρκίας και τους δεσμούς με το καθεστώτος Ερντογάν - Πρωταγωνιστούν κορυφαίοι υπουργοί, τους οποίους κατηγορεί για εμπόριο ναρκωτικών, βιασμούς και δολοφονίες Οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές χαίρουν δημοφιλίας σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Ραμαζανιού. Γεμάτες ίντριγκα, έγκληματα και πάθη, εξάπτουν τη φαντασία των θεατών. Η φετινή επιτυχία, όμως, δεν ήρθε με τη μορφή μίας πλούσιας τηλεοπτικής παραγωγής και των γνωστών ελκυστικών σταρ της μικρής οθόνης. Ένας καθόλα αναπάντεχος πρωταγωνιστής έχει κερδίσει εκατοντάδες χιλιάδες θεατών. Αυτός δεν είναι άλλος από τον μέχρι πρότινος διαβόητο βαρώνο του οργανωμένου εγκλήματος της Τουρκίας και αλλοτινό ένθερμο υποστηρικτή του Ερντογάν Σεντάτ Πεκέρ. Αυτός είναι που καθηλώνει κάθε εβδομάδα το κοινό του, με τα ζωντανά βίντεο που αναρτά στο προσωπικό του κανάλι στο YouTube, διάρκειας μίας ώρας. Εκεί, από τις αρχές Μαΐου, ξεδιπλώνει σαν ένα είδος σαπουνόπερας, τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος της Τουρκίας, αποκαλύπτει τους δεσμούς του καθεστώτος Ερντογάν με τον υπόκοσμο, ενώ στις αφηγήσεις του συχνά πρωταγωνιστούν κορυφαίοι υπουργοί του Ερντογάν, τους οποίους κατηγορεί για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, βιασμούς, ακόμα και δολοφονίες.
Ο πρώην νονός κάθεται σ΄ ένα τραπέζι. Ο περιβάλλων χώρος θυμίζει δωμάτιο ξενοδοχείου. Κοιτάει περιπαικτικά την κάμερα, κουνάει θεατρικά τα χέρια του, τα οποία είναι γεμάτα εκκεντρικά δαχτυλίδια, ενώ η βαριά χρυσή αλυσίδα στο λαιμό του ενίοτε κάνει την εμφάνισή της από το ανοιχτό πουκάμισό του. Σε κάθε μία από τις παρεμβάσεις του, επιλέγει να δείχνει και ένα βιβλίο. Από τον συγγραφέα του Νονού Mario Puzzo, μέχρι τον Τρότσκι.
Συμβουλεύεται τις στοίβες χαρτιών που βρίσκονται μπροστά του και αρχίζει τις αποκαλύψεις. Σε αυτές περιγράφονται γλαφυρά εγκλήματα που έλαβαν χώρα σε πολυτελείς μαρίνες στην ακτή της Δυτικής Τουρκίας, σε επιχειρηματικά κέντρα και ξενοδοχεία στην Κωνσταντινούπολη και πλατείες στην Άγκυρα, καθώς και σε καζίνο στην κατεχόμενη Κύπρο.
Υπάρχει επίσης ένα πρωτοκλασάτο καστ, με πρωταγωνιστές, όπως ο γαμπρός του Τούρκου προέδρου Μπεράτ Aλμπαϊράκ, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Μεχμέτ Αγκάρ, ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού και ο μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης Γιλντιρίμ Ντεμινορέν. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες περιλαμβάνουν Τούρκους βουλευτές και δημοσιογράφους, που διατηρούν σκοτεινούς δεσμούς με τη μαφία. Σε κάθε βίντεο επαναλαμβάνει τη φράση «θα ηττηθείτε από μια κάμερα και ένα τρίποδο». Με θρησκευτικά και πολιτικά σύμβολα, καθώς και βιβλία στο τραπέζι του, τα μηνύματά του περιλαμβάνουν συχνές αναφορές στη θρησκεία και στην Ιστορία, σε προσωπικότητες και ιδεολογίες. Επιχειρεί να προσελκύσει τόσο δεξιούς, όσο και αριστερούς, τους σουνίτες, αλλά και τους Αλεβίτες.
Ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται εξοργισμένος, καθώς οι κατηγορίες του Πεκέρ είναι συγκεκριμένες με ονόματα και ημερομηνίες. Εξ ου και έχουν προκαλέσει θύελλα στην πολιτική σκηνή στην Τουρκία. Θύελλα η οποία τουλάχιστον ροκανίζει πολιτικά και εκλογικά τον Ερντογάν και το κόμμα του. Γι’ αυτό και αντί να απαντήσει στις συγκεκριμένες κατηγορίες, περιορίστηκε στη δήλωση ότι στόχος των βίντεο είναι να βλάψουν την Τουρκία, προσθέτοντας ότι θα κυνηγήσει τους εγκληματίες. Όπως ήταν αναμενόμενο, αμέσως μετά, η Εισαγγελία της Άγκυρας εξέδωσε ένταλμα σύλληψης σε βάρος του Πεκέρ.
Μέχρι σήμερα έχουν προβληθεί επτά επεισόδια του “σήριαλ Πεκέρ”, ενώ ο ίδιος έχει δεσμευθεί ότι θα φτάσουν τα δώδεκα. Παρά το γεγονός ότι τα επίμαχα βίντεο έχουν μπλοκαριστεί, ώστε να μην μπορούν να τα δουν στην Τουρκία, διάφορες παράνομες διαδικτυακές πλατφόρμες τα προβάλουν, με αποτέλεσμα οι προβολές να ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια. Ο 49χρονος άνδρας, μονάχα άγιος δεν είναι, ούτε άλλωστε παριστάνει πως είναι. Δεν αρνείται το βεβαρημένο παρελθόν του. Γεννήθηκε τ
ο 1971, στο Ανταπαζάρι, στην τουρκική επαρχία Σακάρια. Πέρασε πολύ χρόνο στη Γερμανία. Στη δεκαετία του 1990 ανέβηκε στην κλίμακα του οργανωμένου εγκλήματος. Η δράση του περιελάμβανε δολοφονίες, διακίνηση ναρκωτικών και πολλές επιθέσεις.
Είχε δικαστεί για τη δολοφονία του λαθρέμπορου ναρκωτικών Αμπντουλά Τοπτσού, αλλά αθωώθηκε. Οι δύο άλλοι συγκατηγορούμενοί του στην ίδια υπόθεση, που θεωρούνται υπάλληλοι του Πεκέρ, καταδικάστηκαν σε ισόβια. Μετά από αυτό, κατέφυγε στη Ρουμανία και καταζητείται, μεταξύ άλλων, για εκβιασμό, “προστασία”, εξαναγκασμό και υποκίνηση σε δολοφονία.
Εκείνη την περίοδο, ο Πεκέρ είχε συμφωνήσει με έναν υπουργό και ένα βουλευτή από το Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας (Γιλμάζ) να φυλακιστεί μονάχα έναν χρόνο με αντάλλαγμα κάποια άγνωστη χάρη. Πράγματι, επέστρεψε το 1998 στην Τουρκία και παραδόθηκε στις αρχές. Ομολόγησε την ενοχή του για τα εγκλήματα που κατηγορείτο και κρίθηκε ένοχος. Οι εισαγγελείς ζήτησαν φυλάκιση τουλάχιστον 7,5 ετών, αλλά ο Πεκέρ καταδικάστηκε σε οκτώ μήνες και 29 ημέρες! Απελευθερώθηκε στις 24 Μαΐου 1999.
Οι περιπέτειές του με τη Δικαιοσύνη δεν σταμάτησαν εκεί. Το 2005 συνελήφθη κατά την “Επιχείρηση Πεταλούδα”. Δύο χρόνια αργότερα, κρίθηκε ένοχος ως αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης για ληστεία, πλαστογραφία και ψευδορκία. Καταδικάστηκε σε 14 χρόνια και πέντε μήνες. Στις 30 Μαΐου 2008, όντας φυλακισμένος, παντρεύτηκε την δικηγόρο του Οζγκέ Γιλμάζ.
Το όνομα του Πεκέρ ενεπλάκη στην υπόθεση της απόπειρας δολοφονίας Κούρδων πολιτικών και του βραβευμένου με Νόμπελ Τούρκου συγγραφέα Ορχάν Παμούκ. Παρόλα αυτά αποποιείται τον χαρακτηρισμό “αφεντικό του οργανωμένου εγκλήματος”. Εξάλλου, μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα, έλαβε το κορυφαίο φιλανθρωπικό βραβείο της Τουρκίας από μία από τις κορυφαίες εφημερίδες της χώρας!
Συναναστρεφόταν με την πολιτική και οικονομική ελίτ, ενώ εμφανιζόταν συχνά δημοσίως με καλλιτέχνες και κορυφαίους δημοσιογράφους. Στο παρελθόν, ήταν τακτικός προσκεκλημένος στις επίσημες εκδηλώσεις του Τούρκου προέδρου. Οι φωτογραφίες του με τον Ερντογάν είχαν από την εποχή εκείνη προκαλέσει αντιδράσεις, εξαιτίας της φήμης του Πεκέρ ως αρχιμαφιόζου. Συχνά υπερασπιζόταν δημοσίως τον Ερντογάν, έχοντας, μάλιστα, βιντοσκοπημένες ομιλίες, στις οποίες απειλούσε οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν.
Όπως λέει, τα βίντεο που δεν αφήνουν τον Ερντογάν να κοιμηθεί, αποτελούν εκδίκηση για την κακομεταχείριση των παιδιών του από την τουρκική αστυνομία, κατά τη διάρκεια επιδρομής στο σπίτι του. Ο Πεκέρ ισχυρίζεται ότι μέχρι να συμβεί αυτό, απολάμβανε απόλυτη ασυλία από τον ίδιο τον υπουργό Εσωτερικών Σοϊλού.
Όταν, μάλιστα, ο αρχιμαφιόζος βρέθηκε σε πόλεμο με ένα αντίπαλο συνδικάτο εγκλήματος, ο Σοϊλού του προσέφερε μέχρι και ισχυρή αστυνομική προστασία. Η ρήξη προκλήθηκε όταν ήρθε σε σύγκρουση με τον γαμπρό του Ερντογάν, τον Αλμπαϊράκ. Η σύγκρουσή τους πήρε διαστάσεις σε βαθμό που ο Πεκέρ τον κατηγόρησε δημοσίως ότι ήθελε τον αφανισμό του.
Πηγές του στην αστυνομία τον ειδοποίησαν ότι επίκειται επιδρομή στην οικεία του και έτσι κατάφερε να διαφύγει εγκαίρως. Αρχικά, βρήκε καταφύγιο στα Βαλκάνια. Απελάθηκε τον περασμένο Ιανουάριο από τη Βόρεια Μακεδονία στο Κοσσυφοπέδιο, όταν εντοπίστηκε στα Σκόπια. Ο Πεκέρ διέμεινε εκεί με πλαστό διαβατήριο στο όνομα Ξαντίν Αντεμόφσκι. Οι αρχές των Σκοπίων δεν εξηγήσαν γιατί ένας Τούρκος πολίτης απελάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο, όπως ο ίδιος ζήτησε, κι όχι στην Τουρκία.
Στη συνέχεια πέρασε ένα διάστημα στο Μαρόκο και κατέληξε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, από όπου και άρχισε να αναρτά στο You Tube τα βίντεο του. Παρά την προσπάθεια αξιωματούχων στην Άγκυρα να τον καταστήσουν γραφικό, ο Πεκέρ αποδεικνύεται δεινός πολιτικός σκακιστής. Ξεδιπλώνει με μαεστρία υποθέσεις που όχι μόνο φέρνουν σε δύσκολη θέση τους αντιπάλους του, αλλά και την τουρκική εισαγγελία, η στάση της οποίας είναι τουλάχιστον σκανδαλώδης και την εκθέτει στην κοινή γνώμη.
Επιπλέον, πλήττει προσεχτικά τους στόχους του, φέρνοντας, μάλιστα, τον έναν αντιμέτωπο με τον άλλον. Μοιάζει, όμως, να γνωρίζει και τους βασικούς κανόνες του πόκερ, μιας και δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του ως προς την ασυλία ή σωστότερα την προστασία που απολαμβάνει από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Ο Πεκέρ εξομολογείται στα βίντεό του και δικά του εγκλήματα, περιγράφοντας πώς οι άντρες του επιτέθηκαν στα γραφεία μιας εφημερίδας το 2015. Διηγείται την επιχείρηση εκφοβισμού ακαδημαϊκών και διανοουμένων που στήριζαν το νόμιμο κουρδικό κόμμα HDP κατόπιν εντολής αξιωματούχων του κυβερνώντος κόμματος. Εξομολογήθηκε ότι συνέβαλε στην κατάσχεση περιουσιακών τους στοιχείων, αλλά και στη λεηλασία πολιτικών αντιπάλων του Ερντογάν.
Αγαπημένος στόχος του είναι ο άλλοτε “κολλητός” του υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού, τον οποίο αποκαλεί ειρωνικά “γόη”. Ο Πεκέρ ισχυρίστηκε στα βίντεο ότι οι σχέσεις με την οικογένειά του βοήθησαν τον Σοϊλού να ανέλθει στην ιεραρχία του άλλοτε κυβερνώντος Κόμματος Ορθού Δρόμου πριν ενταχθεί στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης το 2012, όταν πια το κόμμα του Ερντογάν είχε κυριαρχήσει στην πολιτική σκηνή. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ο Σοϊλού τον βοήθησε να αποφύγει την σύλληψη και να φύγει από την Τουρκία στις αρχές 2020, ειδοποιώντας τον εγκαίρως.
Περιγράφει ότι ένας σύμβουλος του Σοϊλού είχε ένα αυτοκίνητο αξίας 191.000 δολαρίων και ένα σπίτι αξίας 600.000 δολαρίων. Αναρωτιέται πώς απολαμβάνει τέτοιες πολυτέλειες κάποιος με μισθό 1.195 δολάρια. Ισχυρίστηκε, επίσης, ότι ένας συγγενής του υπουργού, ο Σαντίκ Σοϊλού, «βρίσκεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Αστικοποίησης όλη την ώρα» και έχει λόγο για τα σχέδια ανάπτυξης ζωνών, παρά το γεγονός ότι δεν κατέχει επίσημη θέση.
Ο Πεκέρ μάλιστα είπε για άλλη μια φορά ότι ο Σοϊλού ήταν «το εισιτήριο επιστροφής μου». Το πρώτο του βίντεο καταπιάστηκε με την ομάδα "Pelikan", μια παρακρατική οργάνωση που δημιουργήθηκε από τον Αλμπαϊράκ, τον γαμπρό του Ερντογάν και πρώην υπουργό Οικονομικών. Σε άλλο βίντεο, κατηγόρησε τον γιο του πρώην πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ ότι βρίσκεται στην κορυφή ενός δικτύου διακίνησης κοκαΐνης από τη Βενεζουέλα στην Τουρκία. Αποκάλυψε ότι ο Ερκάν Γιλντιρίμ, που είναι κι αυτός στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, επισκέφθηκε τη Βενεζουέλα για να δημιουργήσει τη νέα διαδρομή τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2021.
Σε μία άλλη εμφάνισή του, ο Πεκέρ κατονόμασε τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Μεχμέτ Αγκάρ ως εγκέφαλο πίσω από τη δολοφονία του δημοσιογράφου Ουγούρ Μουμτζού το 1993. Ο Ουγούρ Μουμτζού, που εργαζόταν για την εφημερίδα Cumhuriyet, σκοτώθηκε στην Άγκυρα σε επίθεση με εκρηκτικά την ώρα που ξεκινούσε το αυτοκίνητό του. Οι υπεύθυνοι της δολοφονίας του δεν βρέθηκαν ποτέ.
Αποκαλύπτει πως μια γυναίκα που κατήγγειλε για βιασμό τον γιο του Αγκάρ, βρέθηκε νεκρή λίγο καιρό αργότερα. Η εισαγγελία σταμάτησε γρήγορα όλες τις έρευνες. Τον έχει κατηγορήσει για κατάσχεση μιας μαρίνας πολυτελών γιοτ από τον Μουμπαρίζ Μανσίμοφ, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών επειδή ήταν γκιουλενιστής.
Ο Πεκέρ κατηγόρησε επίσης έναν πρώην αντισυνταγματάρχη, υψηλόβαθμο στέλεχος της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, τον Κορκούτ Εκέν, ότι διέταξε τη δολοφονία του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Κουτλού Ανταλί, ο οποίος πυροβολήθηκε έξω από το σπίτι του το 1996. Ούτε κι εδώ βρέθηκαν οι υπεύθυνοι. Ο Πεκέρ κατηγόρησε επίσης τον υπουργό Περιβάλλοντος Μουράτ Κουμούρ και άλλους αξιωματούχους ότι είναι κρυπτο-γκιουλενιστές.
Ο Κούρδος δικηγόρος Ερέν Κεσκίν, συμπρόεδρος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δήλωσε ότι ο Πεκέρ «έχει αρχίσει να αποκαλύπτει αλήθειες, για τις οποίες μιλάμε εδώ και χρόνια, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κανέναν εισαγγελέα να αναλάβει δράση». Όλοι οι εμπλεκόμενοι, βέβαια, έχουν αρνηθεί κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του. Ο Σοϊλού έφτασε στο σημείο να παραχωρήσει μία τρίωρη συνέντευξη, σε μία προσπάθεια να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να αποκρούσει τις «συκοφαντίες», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Παρ’ ότι ο Πεκέρ δεν έχει ακόμα αγγίξει τον «αδελφό Ταγίπ», όπως αποκαλεί τον Ερντογάν, η αποδόμηση των συνεργατών του, εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Τούρκο πρόεδρο. Εκτός από το να βγάζει στη φόρα τα άπλυτα δύο δεκαετιών του καθεστώτος Ερντογάν, ο Πεκέρ καλεί τον κόσμο σε εξέγερση. Απευθύνεται ειδικά στους νέους της χώρας, ζητώντας τους να αμφισβητήσουν το πολιτικό καθεστώς. «Αγαπημένα αδέλφια μου, αδέλφια μου κάτω των 40 ετών… Πρέπει να φτιάξετε έναν νέο κόσμο, μια νέα χώρα… Έρχονται δύσκολες ημέρες. Θα πρέπει να ενωθούμε και να αγωνιστούμε…»
Κάθε βίντεό του κλείνει με την φράση «δεν τελείωσε, θα τα ξαναπούμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου