Η τρομερή ιστορία του Adam Rainer, του ανθρώπου που γεννήθηκε νάνος και έγινε γίγαντας

 Ορισμένες ιατρικές περιπτώσεις είναι τόσο παράξενες που μοιάζουν σχεδόν να προέρχονται από μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ιστορία του Adam Rainer, του ανθρώπου που γεννήθηκε νάνος και έγινε γίγαντας.Η ζωή του Άνταμ Ράινερ και η παράξενη μεταμόρφωση του είναι μια ιστορία που έχει γοητεύσει τους γιατρούς και τους επιστήμονες για χρόνια και παραμένει κάπως μυστηριώδη

Η πρώιμη ζωή του Άνταμ Ράινερ

Ο Άνταμ Ράινερ γεννήθηκε από γονείς μέτριου μεγέθους στο Γκρατς της Αυστρίας το 1899. Αν και αυτό μπορεί να μη φαίνεται σημαντικό, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο νανισμός υπάρχει στην οικογένειά του.

Η κατάσταση του Ράινερ κυριάρχησε σε μεγάλο μέρος των πληροφοριών που καταγράφηκαν γι' αυτόν. Όταν ήταν 19 ετών, ήταν προφανές ότι ο Ράινερ ήταν προορισμένος να γίνει νάνος.


Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ράινερ κατατάχθηκε στο στρατό και με ύψος 1,60″, ο στρατός έκανε μια σειρά από τεστ στον έφηβο για να διαπιστώσει την καταλληλότητά του για υπηρεσία.

Δυστυχώς, ο στρατός είπε ότι ήταν πολύ κοντός και πολύ αδύναμος για να υπηρετήσει στο στρατό και τον απέρριψε.
Παρά την απογοήτευσή του, ο Ράινερ κατατάχθηκε ξανά περίπου ένα χρόνο αφού μεγάλωσε σχεδόν 2 ίντσες κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος. Ωστόσο, ο στρατός τον απέρριψε και πάλι επειδή το ύψος του δεν ήταν το κατάλληλο.

Αυτό που είχε ενδιαφέρον στην περίπτωση του Rainer είναι ότι ενώ μπορεί να ήταν κοντός, είχε αφύσικα μεγάλα χέρια και πόδια για το σώμα του.
Ο Ράινερ αρχίζει να μεγαλώνει με ανησυχητικό ρυθμό

Περίπου τρία χρόνια αργότερα, τα σωματικά χαρακτηριστικά του Rainer άρχισαν να αλλάζουν ή να μορφοποιούνται, ανάλογα με το πώς θα το λέγατε, και τα ασυνήθιστα μεγάλα χέρια και πόδια του άρχισαν να μεγαλώνουν ξανά.


Δυστυχώς, άρχισε επίσης να αναπτύσσει καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης από την ακραία ανάπτυξη. Η φυσική του εμφάνιση ήταν ανεξήγητη και κανείς δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι προκαλούσε την ανώμαλη ανάπτυξή του. Έτσι, το 1930 δύο γιατροί, ο Dr. Mandl και ο Dr. Windholz, εξέτασαν τον Rainer, ο οποίος ήταν πλέον 32 ετών και, όπως όλα δείχνουν, εξακολουθούσε να μεγαλώνει. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά τους ευρήματα, πίστευαν ότι ο Rainer έπασχε από μια περίπτωση ακρομεγαλίας.

Η ακρομεγαλία είναι μια κατάσταση που σχετίζεται περισσότερο με τον γιγαντισμό και προκαλείται από την περίσσεια αυξητικής ορμόνης στο σώμα. Ωστόσο, η περίπτωση του Rainer είναι μοναδική επειδή η ακρομεγαλία του δεν εκδηλώθηκε παρά μόνο όταν ήταν ενήλικας.

Οι γιατροί του ανησυχούσαν ιδιαίτερα για την καμπυλότητα της σπονδυλικής του στήλης, η οποία φαινόταν να χειροτερεύει όσο περνούσε ο καιρός. Τελικά, η επιδεινούμενη κατάστασή του οδήγησε τους γιατρούς να κρίνουν απαραίτητη μια επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου του.

Πίστευαν ότι με την αφαίρεση του όγκου στην υπόφυση, θα μπορούσαν να σταματήσουν την υπερβολική παραγωγή αυξητικής ορμόνης και ελπίζοντας ότι θα σταματούσαν την ανεξέλεγκτη ανάπτυξή του.
Μια ριψοκίνδυνη επέμβαση

Ο Άνταμ Ράινερ υποβλήθηκε σε μια ριψοκίνδυνη επέμβαση με εντολή του γιατρού για να αφαιρέσει τον όγκο στην υπόφυση.


Το χειρουργικό προσωπικό ήταν επιφυλακτικό ως προς το αν θα μπορούσαν να αφαιρέσουν τον όγκο επειδή αυτός μεγάλωνε επί μια δεκαετία, αλλά ως εκ θαύματος κατάφεραν να τον αφαιρέσουν με επιτυχία.

Μετά από λίγους μήνες, εξέτασαν ξανά τον Rainer και είδαν με ικανοποίηση ότι το ύψος του όρθιου σώματος παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό το ίδιο- ωστόσο, η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης του ήταν πιο σοβαρή. Εν ολίγοις, εξακολουθούσε να αναπτύσσεται, αλλά με πολύ πιο αργό ρυθμό. Όπως είναι τυπικό για την ακρομεγαλία, η υγεία του Rainer άρχισε να μειώνεται καθώς μεγάλωνε.

Μεταξύ των αυξανόμενων επιπλοκών της υγείας του, τυφλώθηκε στο δεξί του μάτι, υπέφερε από απώλεια ακοής στο αριστερό του αυτί και ανέπτυξε εξουθενωτικούς πονοκεφάλους.