Μυτιληναίος και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στους ενδιαφερόμενους μαζί με πέντε μεγάλους διεθνείς ομίλους - Αύριο εκπνέει η προθεσμία για τον δεύτερο διαγωνισμό που πραγματοποιεί η Deloitte και αφορά τα μεταλλεία Δύο από τους ισχυρότερους ελληνικούς ομίλους της χώρας αλλά και εταιρείες όπως η Trafigura από τα μεγαθήρια στην αγορά εμπορευμάτων, συγκεντρώνει ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ που μετεξελίσσεται σε πολύφερνη νύφη, μετά την προσπάθεια που ξεκίνησε πέρσι και μάλιστα με πολλούς αστερίσκους η κυβέρνηση, να θέσει την εταιρεία σε διαδικασία εκκαθάρισης εν λειτουργία.
Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η Μυτιληναίος αλλά και άλλοι τέσσερις διεθνείς όμιλοι (Commodity & Mining Insight Irland Limited, AD Holdings AG σε συνεργασία με την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Solway Investmest Group, Thatisa PLC) είναι και τυπικά από χθες οι εν δυνάμει μνηστήρες της επικείμενης ιδιωτικοποίησης, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί αύριο Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου και με τον δεύτερο διαγωνισμό που διενεργεί ο ειδικός διαχειριστής, η Deloitte και αφορά την πώληση των μεταλλείων της Εύβοιας, της Καστοριάς και της Φθιώτιδας.
Αν δεν υπάρξουν εκπλήξεις το ενδιαφέρον δεν αναμένεται να διαφοροποιηθεί αισθητά και ο λόγος είναι ότι τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται μέσω των δύο διαδοχικών διαγωνισμών αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία για τον μελλοντικό επενδυτή, αφού, για παράδειγμα, το εργοστάσιο της εταιρείας δεν μπορεί να δουλέψει χωρίς τα ορυχεία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η παρουσία στο διαγωνισμό της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η οποία συμμετέχει σε κοινοπραξία με την AD Holdings, με σημαντική τεχνογνωσία στον τομέα των μεταλλευμάτων. Η εταιρεία Συμμετοχών με έδρα την Ελβετία διοικείται μεταξύ άλλων από τον κ. Ανδρέα Δασκαλάκη, γιο του πρώην προέδρου της ΛΑΡΚΟ Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, ο οποίος κάνει διεθνή καριέρα στον τομέα των εμπορευμάτων και εμφανίζεται να κατέχει και μετοχική σχέση με τον ελβετικό όμιλο.
Ποια είναι όμως εκείνα τα στοιχεία που αλλάζουν το κλίμα για τη μεγάλη ενεργοβόρα βιομηχανία της χώρας που αποτελεί διαχρονικά τη μεγάλη πληγή του Δημοσίου αλλά και της ΔΕΗ;
Τους τελευταίους μήνες καλλιεργείται από κυβερνητικούς κύκλους και επιβεβαιώνεται και από το χθεσινό ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό του Δημοσίου που πραγματοποιεί το ΤΑΙΠΕΔ, ότι οι μνηστήρες πληθαίνουν και μάλιστα από επιχειρήσεις με τεράστια δυναμική στον βιομηχανικό τομέα στην Ελλάδα, αλλά και εταιρείες με μεγάλο διεθνές εκτόπισμα.
Αν και δεν είναι σίγουρο ότι και οι έξι θα περάσουν στην επόμενη φάση της υποβολής δεσμευτικών προσφορών είναι σαφές ότι η ζήτηση στην παγκόσμια αγορά νικελίου και οι εφαρμογές της στον τομέα της ηλεκτροκίνησης και των μπαταριών, δημιουργούν νέα δεδομένα.
Το γεγονός μάλιστα ότι σήμερα η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρώπη αλλά και μία από τους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς σε όλον τον κόσμο εξηγεί γιατί ο διαγωνισμός αυτός προσελκύει μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον.
Όπως επισημαίνουν αναλυτές, οι προοπτικές παραγωγής και κοβαλτίου το οποίο περιέχεται στο μετάλλευμά της, παρά το γεγονός ότι η μέθοδος της πυρομεταλλουργίας που αξιοποιεί η ΛΑΡΚΟ σήμερα δεν επιτρέπει την ανάκτησή του και απαιτεί επενδύσεις στην υδρομεταλλουργία, δημιουργούν νέες προοπτικές.
Οι συνθήκες, όπως διαμορφώνονται στην αγορά, έχουν άμεση επίδραση και στις τιμές του νικελίου που τον περασμένο μήνα σημείωσε ρεκόρ εξαετίας, πάνω από τα 18.200 δολάρια ο τόνος.
Στα πλεονεκτήματα της διαγωνιστικής διαδικασίας περιλαμβάνεται επίσης το γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ προσφέρεται στους ιδιώτες ελεύθερη βαρών και δεσμεύσεων σε σχέση με υποχρεώσεις και προσωπικό, κάτι που δίνει μεγάλη ευελιξία στον νέο ιδιοκτήτη της βιομηχανίας.
Υπάρχουν όμως και ζητήματα, τα οποία θα μπουν στο μικροσκόπιο των επενδυτών και δεν είναι αμελητέα. Για παράδειγμα, η ΛΑΡΚΟ θα χρειαστεί πολύ μεγάλες επενδύσεις για να εκσυγχρονίσει τον τρόπο λειτουργίας της και να καταστεί ανταγωνιστική, τις οποίες η προηγούμενη πολιτική ηγεσία είχε προσδιορίσει στο ύψος των 100 έως 200 εκατ. ευρώ. Επιπλέον βαρίδι αποτελεί για την βιομηχανία και η εκτίναξη του ενεργειακού κόστους καθώς η εταιρεία θα πάψει πολύ σύντομα να είναι κάτω από το προστατευτικό καθεστώς της ΔΕΗ.
Η τελευταία έχει ζητήσει από όλη την ενεργοβόρα βιομηχανία αυξήσεις τιμολογίων έως και 50% και η ΛΑΡΚΟ είναι μία από τις επιχειρήσεις της υψηλής τάσης που θα επωμιστούν τις συνέπειες της νέας τιμολογιακής πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου