Για όσους/ες από εμάς έχουμε γάτες, η καθημερινότητά μας λίγο-πολύ περιστρέφεται γύρω τους: να καθαρίσουμε την άμμο τους, να παίξουμε μαζί τους ώστε να τις κάνουμε να αισθάνονται αποτελεσματικές κυνηγοί, να αράξουμε αγκαλιά μπροστά στην τηλεόραση, να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι και να ξυπνήσουμε με το φυσικό μας ξυπνητήρι αξημέρωτα για να γεμίσουμε το μπολ με τις κροκέτες. Μπορεί να γκρινιάζουμε, αλλά στην πραγματικότητα γνωρίζουμε καλά ότι δεν μετανιώνουμε και δεν θα αλλάζαμε απολύτως τίποτα. Όσο για τα χνουδωτά παιδιά μας, είναι βέβαιο ότι μας αγαπούν και μας χρειάζονται – μας το δείχνουν, άλλωστε, κάθε μέρα προσφέροντας απλόχερα (ή μάλλον… απλόποδα) κουτουλιές και τριψίματα στις γάμπες.
Έχετε αναρωτηθεί όμως, ποτέ, πώς μας βλέπουν τα αγαπημένα μας κατοικίδια; Μας αναγνωρίζουν ως διαφορετικό είδος, ή μας αντιλαμβάνονται ως όμοιούς τους;
Δυστυχώς, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται και γνωρίζουν τον κόσμο οι γάτες, έχει μελετηθεί ελάχιστα σε σχέση με τους σκύλους. Επομένως, μας είναι δύσκολο να κατανοήσουμε απόλυτα πώς λειτουργεί το μικρό αλλά θαυματουργό μυαλουδάκι της ψιψίνας μας.
Πώς μας βλέπουν οι γάτες;
Στην παγκόσμια κοινότητα των γατόφιλων επικρατεί ευρέως η αντίληψη ότι οι γάτες νομίζουν πως είμαστε κι εμείς σαν αυτές: τεράστιες, λίγο αδέξιες και χαζούλικες γάτες.
Παρόλα αυτά, οι ειδικοί μας εξηγούν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σύμφωνα με την κτηνίατρο μικρών ζώων και διευθύντρια της Ένωσης Ασιατών Κτηνιάτρων Yui Shapard, η συγκεκριμένη αντίληψη δεν βασίζεται σε ισχυρά στοιχεία. Δεν υπάρχουν σοβαρές έρευνες που να οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα, το οποίο η Shapard χαρακτηρίζει ως “μύθο”.
Την άποψη αυτή φαίνεται να ενστερνίζονται κι άλλοι επιστήμονες. Για παράδειγμα, η Emma Grigg, πιστοποιημένη συμπεριφορίστρια ζώων και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Davis, εξηγεί ότι οι γάτες μπορούν να ξεχωρίσουν τους ανθρώπους από τις άλλες γάτες, όπως φαίνεται από τις διαφορετικές αντιδράσεις μιας γάτας όταν ένας άγνωστος άνθρωπος ή μια άγνωστη γάτα εισέρχονται στον χώρο της. Όσο για τις μελέτες που έχουν γίνει για τις γνωστικές ικανότητες των σκύλων, αναδεικνύουν ότι οι σκύλοι δεν βλέπουν τους ανθρώπους ως μεγαλύτερους σκύλους. Η Grigg θεωρεί ότι κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τις γάτες, οι οποίες μας αντιλαμβάνονται ως κοινωνικούς συντρόφους ή/και ως πηγή τροφής. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι η γάτα σας δεν σας αγαπάει.
Γιατί επικρατεί η αντίληψη ότι οι γάτες μας βλέπουν σαν αυτές;
Για την κτηνίατρο Chyrle Bonk, η αντίληψη ότι οι τα οικόσιτα αιλουροειδή μας μάς βλέπουν ως μεγαλόσωμους συγγενείς τους πηγάζει από το γεγονός ότι μας αντιμετωπίζουν όπως αντιμετωπίζουν τις άλλες γάτες, καταφεύγοντας σε χειρονομίες και συμπεριφορές όπως είναι το γλείψιμο ή το τρίψιμο πάνω μας. “Κατά κάποιον τρόπο, οι γάτες μας αντιλαμβάνονται ως μεγαλύτερες γάτες. Μπορεί να μην γνωρίζουν υποχρεωτικά ότι είμαστε διαφορετικό είδος, ή μπορεί απλά να μην τις νοιάζει”.
Η Liz Stelow, κτηνίατρος και συμπεριφορίστρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Davis, υποθέτει ότι οι γάτες μας “ζυμώνουν” ή γουργουρίζουν μαζί μας, όπως κάνουν με τις άλλες γάτες, λόγω του ισχυρού δεσμού που μοιράζονται με εμάς, και όχι επειδή μας περνάνε για μεγάλες γάτες.
Τέλος, ο John Bradshaw, ειδικός στη συμπεριφορά των γατών στο Πανεπιστήμιο του Bristol, υποστηρίζει ότι οι γάτες δεν μας καταλαβαίνουν όπως μας καταλαβαίνουν οι σκύλοι. Εξηγεί ότι, σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν γίνει στους σκύλους, ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου μας αντιλαμβάνεται ως διαφορετικούς από εκείνον, καθώς όταν βλέπει έναν άνθρωπο αλλάζει τη συμπεριφορά του, και παίζει με τους ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι παίζει με τους άλλους σκύλους. Δεν έχουμε επιβεβαιώσει ερευνητικά ότι συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με τις γάτες, και δεν μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε σε κάποιο ξεκάθαρο συμπέρασμα.
Παρόλα αυτά, αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι οι ειδικοί, είναι ότι χρειαζόμαστε πιο εκτεταμένη και εις βάθος έρευνα σχετικά με την αντίληψη και με τις γνωστικές διαδικασίες των γατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου