Mercedes ανακοίνωσε ότι ο Χάμιλτον αποχωρεί από εκείνην στο τέλος του 2024. Η Ferrari επιβεβαίωσε ότι έχει συμφωνία με τον Βρετανό. Πώς φτάσαμε στη μεταγραφή του αιώνα; Μπορεί ο Χάμιλτον να έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι θα του άρεσε να έχει οδηγήσει για την Ferrari πριν αποσυρθεί. Εντούτοις πρόσφατα είχε παραδεχτεί ότι θα ήθελε να κλείσει την καριέρα του στην Mercedes.
Εξάλλου δεν έχει περάσει ούτε μισός χρόνος από την στιγμή που ο Βρετανός υπέγραψε την επέκταση του συμβολαίου του με τους Γερμανούς. Κατά συνέπεια όλα έδειχναν φυσιολογικά εκ πρώτης όψεως. Ο Λιούις θα έκλεινε την καριέρα του ντυμένος στα ασημί (ή στα μαύρα) ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα είχε κατακτήσει και το 8ο του πρωτάθλημα.
Όμως στην F1 τα φαινόμενα πολύ συχνά απατούν. Και πίσω από τα χαμόγελα και τις αβροφροσύνες του Λιούις προς την τρέχουσα ομάδα του, κρυβόντουσαν έντονη απογοήτευση για το παρόν και ανησυχία για το μέλλον. Ας πιάσουμε, όμως, το νήμα της ιστορίας από την αρχή. Το ρήγμα στη σχέση των Mercedes-Χάμιλτον
Η Mercedes και ο Χάμιλτον εισήλθαν στη νέα εποχή της F1 το 2022, φαινομενικά, πιο ενωμένοι από ποτέ. Ο Βρετανός είχε μόλις χάσει τον τίτλο των οδηγών την προηγούμενη χρονιά από τον Μαξ Φερστάπεν έπειτα από ένα επεισοδιακό φινάλε στο Άμπου Ντάμπι. Τόσο ο Βρετανός όσο και η ομάδα διαλαλούσαν ότι επέστρεφαν για «να κατακτήσουν και πάλι εκείνο που τους είχε κλαπεί».
Ωστόσο παρά τα όσα έλεγαν δημοσίως οι δύο πλευρές, είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες ρωγμές μεταξύ Μπράκλεϊ και Χάμιλτον. Πρώτο ζήτημα που ενόχλησε τον Βρετανό ήταν η πρόσληψη του Τζορτζ Ράσελ έναντι του Βάλτερι Μπότας.
Ο Χάμιλτον είχε τοποθετηθεί δημοσίως υπέρ της διατήρησης του δεύτερου, όπως είχε κάνει και ο Φέτελ για τον Ραϊκόνεν στην Ferrari το 2018. Ωστόσο η Mercedes δεν έκανε το χατίρι στον οδηγό της.
Ο λόγος για τον οποίον ο Λίους ήθελε τον Βάλτερι στην ομάδα ήταν προφανής. Ο Μπότας είναι ένας ταχύτατος οδηγός ο οποίος θα μπορούσε να κόψει βαθμούς από αντιπάλους του Χάμιλτον. Όχι, όμως, αρκετά ταχύς ώστε να απειλήσει τον Χάμιλτον εντός της ομάδας. Για τον Λιούις, ο Μπότας ήταν ανέκαθεν το ιδανικό νούμερο 2. Ή ο ιδανικός wing-man όπως τον είχε αποκαλέσει ο Τότο Βολφ το 2018. 
Όμως η Mercedes και ο Βολφ ήθελαν διαφορετικά πράγματα. Το σκεπτικό τους ήταν ότι ο χρόνος που θα περνούσε ο ταλαντούχος Ράσελ δίπλα στον Χάμιλτον θα τον βοηθούσε να εξελιχτεί ακόμη περισσότερο. Η Mercedes προετοίμαζε ήδη την διαδοχή του Χάμιλτον και ο Ράσελ είχε πάρει το χρίσμα. Αν και ο Λιούις ξεκινούσε το 2022 ως το αδιαμφισβήτητο νούμερο 1 της Mercedes, ο Ράσελ ήταν ξεκάθαρο ότι δεν είχε έρθει για να παίξει τον ρόλο του Μπότας.
Οι μη ανταγωνιστικές Mercedes
Αυτό έως έναν βαθμό ο Χάμιλτον θα μπορούσε να το αποδεχτεί. Εξάλλου εκείνο που τον ένοιαζε ήταν η κατάκτηση του 8ου πρωταθλήματος οδηγών. Μπορεί ο Ράσελ να μην έκανε στην άκρη εύκολα αλλά δεν είχε την εμπειρία του Χάμιλτον στην διεκδίκηση τίτλων. Σίγουρα σε μία ανταγωνιστική Mercedes ο Ράσελ στο τέλος θα βοηθούσε τον Χάμιλτον.
Εδώ, όμως, φτάνουμε στο δεύτερο μεγάλο σημείο τριβής των δύο πλευρών. Τα κάκιστα -για τα δεδομένα της Mercedes- μονοθέσια του 2022 και 2023. Αμέσως είχε γίνει εμφανής η αδυναμία των W13 και W14 να ακολουθήσουν τις κυρίαρχες Red Bull RB18 και RB19. Ξαφνικά ο Χάμιλτον οδηγεί κάποια από τα χειρότερα μονοθέσια της καριέρας του. Εκφράζει δημόσια την δυσαρέσκειά του. Επιπλέον είχε ως εσωτερικό αντίπαλο έναν διψασμένο για επιτυχία νεαρό οδηγό. Έναν οδηγό ο οποίος έβλεπε εαυτόν ως… χαλίφη στη θέση του χαλίφη.
Το 2022 ήταν πολύ κακό για τον Χάμιλτον τόσο από πλευράς αποτελεσμάτων όσο και εντυπώσεων. Η περσινή σεζόν ήταν σαφώς καλύτερη για τον Λιούις με τον Βρετανό να επικρατεί άνετα στη βαθμολογία του Ράσελ. Ωστόσο στις κατατακτήριες ο ρυθμός του νεαρού παρέμενε απειλητικός.
Και η ομάδα δεν έδειχνε να πιστεύει ότι χρειάζεται κάποια άλλη αλλαγή. Εκτός, φυσικά, από την αντικατάσταση του Έλιοτ από τον Τζέιμς Άλισον.
Οι ανακατατάξεις στη Ferrari
Όσο διαδραματίζονταν αυτά στο στρατόπεδο της Mercedes, στο Μαρανέλο υπήρχε μεγάλη αναταραχή. Στο τέλος του 2022 ο Μπινότο παραιτείται από την θέση του επικεφαλής στην Ferrari έπειτα από τεσσεράμισι χρόνια.
Τον αντικαθιστά ο Φρεντ Βασέρ. Οι άριστες σχέσεις που έχει ο Γάλλος με τον Λεκλέρ είναι γνωστές. Ωστόσο ο Βασέρ διατηρεί άριστες σχέσεις και με τον Χάμιλτον, με τους δύο άντρες να έχουν συνεργαστεί στο GP2.
Οι κινήσεις του νέου επικεφαλής της Ferrari είναι μεθοδικές. Ο Βασέρ βάζει σε τάξη τα εσωτερικά της ομάδας αλλά φροντίζει και για την ενδυνάμωσή της. Στρατολογεί πολλούς νέους μηχανικούς από Red Bull και Mercedes και χρήζει τον Ενρίκο Καρντίλε υπεύθυνο για τον σχεδιασμό και την εξέλιξη των επόμενων μονοθέσιων της Ferrari.
Ένα από τα -λιγότερο γνωστά- ονόματα που προσήλθαν στο Μαρανέλο από το Μπράκλεϊ είναι εκείνο του Λοΐκ Σερά. Ο Γάλλος ήταν επικεφαλής του τομέα επιδόσεων των μονοθέσιων της Mercedes επί σειρά ετών. Ήταν, μάλιστα, ένας εξ αυτών που είχαν αντιταχθεί σθεναρά -όπως και ο Χάμιλτον- στην φιλοσοφία του concept των W13 και W14 του Μάικ Έλιοτ.
Έτσι, πριν ο Άλισον αναλάβει και πάλι τα καθήκοντά του ως τεχνικός διευθυντής της Mercedes, ο Σερά είχε συμφωνήσει με την Ferrari. Και η ενίσχυση του τεχνικού τμήματος της Ferrari από άτομα τα οποία ο Χάμιλτον έχει σε εκτίμηση σίγουρα βοήθησε την προσέγγιση του Βασέρ.
Το… μοιραίο τεστ
Τέλος η διάρκεια της επέκτασης του Χάμιλτον με την Mercedes ήταν ένα ακόμη αγκάθι στις σχέσεις τους. Ο Χάμιλτον ήθελε πολυετή επέκταση ώστε να έχει σίγουρη την θέση του στην ομάδα και στην νέα περίοδο κανονισμών του 2026.
Η Mercedes δεν συμφώνησε. Του προσέφερε επέκταση ενός έτους με οψιόν ανανέωσης ακόμη ενός εάν το επιθυμούσε ο Χάμιλτον. Ο Βρετανός, όμως, είχε άλλα στο μυαλό του. Οι γέφυρες επικοινωνίας με τους Βασέρ και Έλκαν ήταν ακόμη εκεί από την άνοιξη του 2023. Και ο Χάμιλτον συνέχισε να διαπραγματεύεται μαζί τους ακόμη και μετά την υπογραφή της επέκτασής του με την Mercedes.
Στις 31 Ιανουαρίου ο Βρετανός δοκιμάζει την νέα W15 στον προσομοιωτή του Μπράκλεϊ. Λίγες ώρες μετά αρχίζουν να κυκλοφορούν τα σενάρια της μεταγραφής του στην Ferrari. Μάλλον το τεστ εκείνο δεν πήγε και τόσο καλά. Ο Χάμιλτον περίμενε πιθανώς να δει εάν η νέα Mercedes θα ήταν όλα όσα του είχε υποσχεθεί ο Βολφ. Εκ του αποτελέσματος κρίνουμε ότι δεν ήταν.
Νέο κεφάλαιο
Από εκεί και έπειτα οι εξελίξεις ήταν ταχύτατες. Η Mercedes ενημερώνει το προσωπικό της ομάδας αργά το απόγευμα για την φυγή του Hamilton στο τέλος του 2024. Στις 9 ώρα Ελλάδος η ομάδα ανακοινώνει την εξέλιξη αυτή και επίσημα.
Η Ferrari με μία λιτή δική της ανακοίνωση, λίγα λεπτά μετά, επιβεβαιώνει ότι ο Χάμιλτον θα οδηγεί για εκείνην από το 2025 έχοντας υπογράψει μακροχρόνιο συμβόλαιο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες είναι συμβόλαιο τουλάχιστον 2+1 ετών.
Αυτό, δηλαδή, που δεν ήθελε να του δώσει η Mercedes. Το ερώτημα, όμως, είναι άλλο: Θα μπορέσει η Scuderia να του δώσει και το ανταγωνιστικό μονοθέσιο που ονειρεύεται ο Χάμιλτον;
Και ακόμη και εάν γίνει αυτό, υπάρχει και το θέμα του Σαρλ Λεκλέρ. Ο Μονεγάσκος σίγουρα δεν θα είναι πιο εύκολος αντίπαλος από τον Ράσελ. Όμως ο Χάμιλτον πιστεύει ότι στο σημείο αυτό της καριέρας του δεν έχει κάτι να χάσει. Το εάν θα δικαιωθεί η απόφαση του αυτή θα φανεί τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου