Πιστεύετε ότι το παιδί βιώνει την απόρριψη όταν ο γονιός του το εγκαταλείπει; Και όμως το παιδί μπορεί να νιώθει την απόρρριψη, ενώ ο γονιός κοιμάται μαζί του κάτω από την ίδια στέγη και κάνει τα πάντα για να μην του λείψει τίποτα! Η ψυχολόγος Γιώτα Κατεβαίνη εξηγεί Είναι και ένας απασχολημένος γονιός που δεν έχει χρόνο να δει και να ασχοληθεί με το παιδί του… Δεν έχει σημασία αν δουλεύεις πολύ για να μη λείψει τίποτα στο παιδί σου… Κι όμως κάτι του λείπει όσο εσύ δουλεύεις για να μη του λείψει τίποτα… Κάτι που είναι πιο σημαντικό από κάθε αγαθό. Ή μάλλον κάποιος. Εσύ. Ο γονιός του…
Όσα χρήματα εσύ κερδίζεις, άλλα τόσα και πολύ περισσότερα θα έδινε το παιδί σου για να είχε χρόνο μαζί σου. Το παιδί δεν χρειάζεται εκατό παιχνίδια ή εκατό τετραγωνικά για να είναι ευτυχισμένο. Χρειάζεται το γονιό του. Όσο κι αν χαίρεται όταν του κάνεις δώρα θα χαιρόταν εκατό φορές περισσότερο αν του χάριζες λίγο από το χρόνο σου. Τόσο πολύτιμος είσαι για το παιδί σου. Είσαι ανεκτίμητος. Κι όταν γυρίζεις στο σπίτι στο τέλος της ημέρας και εκείνο σου ζητάει παιχνίδια και αγκαλιές, εσύ του λες να πάει για ύπνο, ότι είσαι κουρασμένος. Του λες «όχι» σε αυτό που θέλει όσο τίποτα στον κόσμο – εσένα, χρόνο με σένα, παιχνίδια με σένα, χαρά με σένα, μια ζωή με σένα μέσα. Αλλιώς πάντα κάτι θα του λείπει από τη ζωή του. Τίποτα δεν θα του είναι αρκετό. Γιατί όσα πράγματα και αν είχε ή έχει δεν είχε το ένα που ήθελε – εσένα, τον γονιό του.
Είναι ένα διαζύγιο μετά από το οποίο ο ένας γονιός δεν εμφανίζεται ποτέ. Το ότι δεν επιθυμείς πια το/τη σύντροφό σου για οποιοδήποτε λόγο δεν έχει καμία σχέση με το παιδί σας. Οτιδήποτε και να συνέβη μεταξύ σας, το παιδί πάντα χρειάζεται δύο γονείς. Δεν αρκεί μόνο ο ένας. Σίγουρα του στοιχίζει το ότι δεν βλέπει τους γονείς πια μαζί. Σίγουρα του στοιχίζει το ότι ο ένας του γονιός δεν μένει πια μαζί του. Γιατί όμως να του στοιχίζει και η απουσία του ενός γονιού από τη ζωή του; Όσες διαφορές κι αν έχετε μεταξύ σας ως σύντροφοι, έχετε ένα κοινό πιο σημαντικό από κάθε διαφορά ως γονείς. Το παιδί σας. Το παιδί χρειάζεται να βλέπει και τους δύο γονείς του καθημερινά. Δεν έχει σημασία να του φέρεις δέκα δώρα τη μια φορά που θα έρθεις να το δεις. Προτιμάει να έρθεις δέκα φορές και να μη του φέρεις τίποτα καμία από αυτές. Του φτάνει που του έφερες εσένα. Εσένα θέλει έτσι κι αλλιώς. Και όπως είπα και προηγουμένως θα έδινε τα πάντα για να σε έχει, μην το ξεχνάς!
Υπάρχουν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα. Σκοπός, όμως, δεν είναι να τα αναλύσουμε όλα. Αυτό που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς τους περισσότερο από οτιδήποτε και οποιονδήποτε. Κάθε φορά που βυθιζόμαστε στη δουλειά, τις έγνοιες, τις υποχρεώσεις, τα προβλήματα αφήνουμε τα παιδιά μας μόνα τους. Πρέπει να βγούμε από την ψευδαίσθηση ότι τα χρήματα και τα αγαθά θα τα κάνουν ευτυχισμένα. Μόνο εμείς μπορούμε. Οι γονείς τους. Με την αγάπη, τη φροντίδα και την παρουσία μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου