Η ανακαίνιση του ιστορικού ξενοδοχείου της Νέας Μάκρης Marathon Beach ήταν η αφορμή για ένα Σαββατοκύριακο στις ανατολικές ακτές της Αττικής που αποδείχθηκε πολύ πιο...
"διακοπίστικο" απ´ ότι φανταζόμασταν!
Μπορεί να αργείς λίγο να εντοπίσεις την είσοδο του (η πρόσοψη του ξενοδοχείου μοιάζει ενταγμένη στον οικιστικό ιστό της Νέας Μάκρης με διάφορα μαγαζιά ) με το που μπαίνεις όμως στη ρεσεψιόν με τα λευκά χρώματα νιώθεις ότι οι διακοπές αρχίζουν, ενώ το κέντρο της Αθήνας δεν είναι ούτε μια ώρα πίσω σου. Στα δωμάτια η αίσθηση αυτή απογειώνεται, αφού εδώ πολύ περισσότερο απ’ ότι στη ρεσεψιόν η στο εστιατόριο είναι ορατή η αρχιτεκτονική και διακοσμητική πρόταση της νέας εποχής του
Marathon Beach Resort. Δεν βλέπεις την ώρα να βγάλεις τα πέδιλα και να περπατάς ξυπόλητος στο καταπληκτικό βοτσαλωτό δάπεδο των αρκετά άνετων δωματίων και των μπαλκονιών που ευτυχώς διατηρήθηκε ανέπαφο και αναδείχθηκε σε βασικό στοιχείο της διακόσμησης. Συνδυασμένο με λιτά λευκά έπιπλα με custom made λεπτομέρειες και ποπ πινελιές, όπως οι χρωματιστές καρέκλες και τα φωτιστικά το σύνολο είναι χαλαρό και ευχάριστο.
Η ίδια ατμόσφαιρα επικρατεί και στο χώρο της πισίνας με το θαλασσινό νερό, το μπαρ, το γκαζόν, τις πλαστικές ξαπλώστρες και τις ριγέ σεζλόνγκ που παραπέμπουν σε λονδρέζικα πάρκα. Τα παιδιά θα βρουν εδώ τον παράδεισο τους με παιδική πισίνα και παιδική χαρά πιο δίπλα. Χαλαρώνοντας εδώ ( παρέχονται πετσέτες ) με το θαλασσινό αεράκι, χαζεύοντας το λευκοβαμμένο μπετόν και τις απλές αρχιτεκτονικές γραμμές σε κοντράστ με τα πολύχρωμα στοιχεία έχεις μια χαλαρή 60s κοσμοπολίτικη αίσθηση. Αυτή η ατμόσφαιρα πιστεύω θα μπορούσε να αναδειχθεί περισσότερο και στο πιο κλασικής ξενοδοχειακής αισθητικής εστιατόριο, όπου σερβίρεται το πρωινό και μια μικρή comfort λογικής κάρτα. Το προσωπικό είναι παντού ευγενέστατο και πολύ εξυπηρετικό, ενώ όταν θα ολοκληρωθεί η ανακαίνιση και του διπλανού πολυόροφου κτιρίου και μπουν μερικές ακόμη πινελιές στις υπηρεσίες το ξενοδοχείο θα ξεδιπλώσει πλήρως τη δυναμική του. Για όσους δεν κάνουν διακοπές εκτός πόλης ή θα τις αντικαταστήσουν με μικρές αποδράσεις, το spot είναι πάντως ιδανικό και value for money - ενημερωθείτε για τις καλοκαιρινές προσφορές.
Για μπάνιο εκτός ξενοδοχείου επιλέξαμε το Μάτι, πήραμε κάποιο από τα δρομάκια ανάμεσα στα σπίτια της παραλιακής λεωφόρου Ποσειδώνος και χαρήκαμε την αύρα παιδικών καλοκαιριών άλλης εποχής βουτώντας στα βραχάκια με θέα τα πεύκα και την Εύβοια στο βάθος. Καταλήξαμε στο Ζούμπερι, με το ωραίο beach bar του Ινδιάνου (που φέτος επέστρεψε ανανεωμένο γευστικά με έθνικ πιάτα και ωραίες μουσικές ). Την επόμενη φορά θα δοκιμάσουμε το Σχοινιά με την αναβαθμισμένη πλέον beach taverna Γαλάζια Ακτή. Περισσότερες επιλογές φαγητού στην περιοχή αξιολογημένες από τον Alpha Guide θα βρείτε
εδώ. Επιστρέφοντας στο Μάτι σημειώστε το funky μπαράκι Ρία με διάφορα live, μπροστά από το ομώνυμο θερινό σινεμά, ενώ πάνω στη λεωφόρο Μαραθώνος στο ρεύμα προς Αθήνα στο ύψος του Ν.Βουτζά θα βρείτε το δραστήριο βιβλιοθήκη της Εριέττας Βουλγαρίδη που λειτουργεί και ως πολιτιστικό στέκι για τους περιοίκους.
Η βόλτα στην περιοχή δεν νοείται χωρίς λίγο αρχαιολογικό σαφάρι αρχίζοντας φυσικά από το πολύ ενδιαφέρον αρχαιολογικό μουσείο του Μαραθώνα. Φυσικά η εκδρομή πρέπει να είναι πρωινή, γιατί το μουσείο κλείνει ακόμη και το καλοκαίρι στις 3 μ.μ. Εντυπωσιασμένοι από την άγνωστη στους περισσότερους Αθηναίους αίθουσα με τα καταπληκτικά γλυπτά από το ιερό των Αιγυπτίων θεών στην Μπρεξίζα που έχτισε ο Ηρώδης ο Αττικός το 160 μ.Χ., δεν μπορέσαμε δυστυχώς να επισκεφτούμε τον αρχαιολογικό χώρο που ήταν κλειστός. Εσείς όμως είστε πιο τυχεροί αφού μόλις άνοιξε ξανά στο κοινό μετά από 2,5 χρόνια ( φαίνεται ότι έπιασε η πρωτοβουλία του νυν δήμαρχου Μαραθώνα Ηλία Ψινάκη να το φέρει στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας έστω και με ανορθόδοξο τρόπο… ). Λειτουργεί 8 π.μ.-3 μ.μ.
Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο με το εντυπωσιακό νεκροταφείο της πρώιμης Εποχής του Χαλκού στη θέση Τσέπι, κοντά στο μουσείο, το οποίο παρόλο το εντυπωσιακό στέγαστρο, παραμένει ερμητικά κλειστό. Κρυφοκοιτάζοντας από το τζάμι μες στο σκοτάδι διακρίνεις τους τάφους που ανακάλυψε τη δεκαετία του ’70 ο Σπυρίδων Μαρινάτος. Κρίμα γιατί η Αθήνα πλασάρεται ως urban resort και οι Γάλλοι τουρίστες που γεμίζουν τα ξενοδοχεία της περιοχής ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις αρχαιότητες όπως μάθαμε από τα ξενοδοχεία. Σε μια εποχή που οι Αθηναίοι δίνουν δυναμικά το «παρών» σε ημέρες μουσείων και αρχαιολογικές ξεναγήσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες που πλασάρονται με σύγχρονο τρόπο και αναζητούν ιδέες για κοντινές βόλτες με τα παιδιά τους, μια μοναδική περιοχή της Αθήνας παραμένει «αχαρτογράφητη» και αφημένη στον αυτόματο πιλότο χωρίς καμία μέριμνα για να την ανακαλύψει το κοινό της πόλης, πόσο μάλλον οι ξένοι επισκέπτες.
Ο Τύμβος τουλάχιστον είναι ανοιχτός για βόλτες – βγαίνοντας μας περίμεναν δύο γευστικές εκπλήξεις στα πέριξ. Ο φούρνος του Σιόγκα με καταπληκτικό ψωμί ζέας ψημένο στον ξυλόφουρνο και το Αγρόκτημα Διαμάντι ( 22940/67866, Θησέως 2 & Aγ. Παρασκεύης ) – από τα πρώτα βιολογικά αγροκτήματα στην Ελλάδα που είναι επισκέψιμο και έχει στήσει μια πολύ ωραία κατάσταση τα Σαββατοκύριακα. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ταΐσουν τα ζώα και να παίξουν στα δεντρόσπιτα ενώ εμείς απολαμβάναμε το καταπληκτικό παγωτό τους από βιολογικό στραγγιστό πρόβειο γιαούρτι τους με ανθόγαλα, ζάχαρη άχνη και ξύσμα λεμονιού ( να τρώει ο γονιός και του παιδιού να μη δίνει που λέει κι ο λαός! ). Φυσικά δεν παραλείψαμε να κάνουμε τα ψώνια μας από τους πάγκους – από αλμύρα και αντράκλα μέχρι μυρωδάτα μούρα που μας έκαναν παρέα στο δρόμο της επιστροφής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου