

Όταν το φέρνω πάνω το ψάρι είχε γρατζουνιές από μαύρο ψάρι. Πρόδωσε την ύπαρξη του στο κομμάτι ο βλάχος! Βάζω 3μ 0,70mm κάτω από ένα pe 2 με 0,47(μόνο και μόνο για το τρίψιμο) και ο μεσημεριανός λουτσους είναι πρωταγωνιστής (ψόφιος) πάνω στη ζοκα!
Πριν το πάτωμα το ψάρι είναι πάνω. Δεν μπορώ να το φέρω καθόλου, ενώ στην πρώτη ευκαιρία καταφέρνω να του πάρω 50μ , λέω δικό μας είναι. Στο πρώτο όμως κεφάλι κι ενώ πλησίαζε πάλι στο βυθό το κράτησα τόσο όσο! Αλλα 30μ προς την επιφάνεια και το επόμενο κεφαλι παίρνει μονο 5-6 μ. προς τα κατω. Μετά από 15 λεπτά αγωνίας βγαίνει στην επιφάνεια ο βασιλιάς του τόπου! Απίστευτο συναίσθημα να κρατάς ένα τέτοιο ψάρι στα χέρια σου.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου