Άνθρωπός, μανιώδης με τις στατιστικές, εκάθησε και υπολόγισε ότι επί δέκα ιδιωτικών επιχειρήσεων και δημοσίων υπηρεσιών αναλογεί ένας κλέφτης!Φυσικά δεν μιλάμε για κοινούς κλέφτες, αλλά για τους καταχραστές και τους παντός είδους κομπιναδόρους...-Δεν σου φαίνεται περίεργο; κατέληξε ο φίλος μου όταν μου ανακοίνωνε το αποτέλεσμα των ερευνών του.
-Καθόλου, του απάντησα. Στην εποχή που ζούμε μόνο το αντίθετο θα με εξέπληττε. Οι ανόητοι δηλαδή που ενώ έχουν το μέλι στα δάκτυλά τους δεν το γλύφουν!
-Ώστε εκείνοι που εργάζονται τίμια και ευσυνείδητα σήμερα πρέπει να θεωρηθούν ηλίθιοι;
-Περίπου. Η βάση της σημερινής ζωής έχει αλλάξει εντελώς, αγαπητέ μου. Το σύγχρονο «savoir vivre» μεταφράζεται σήμερα αλλιώς: Η ζωή, κατά την σημερινή αντίληψη, είναι άξια του ονόματός της μόνο όταν προσφέρει όλα τα αγαθά... Και επειδή τούτο είναι πολύ δύσκολο αυτεπαγγέλτως, το υποβοηθούμε κατά το δυνατόν με μερικές «ταχυδακτυλουργικές» κινήσεις. Πιο απλά: όταν η ζωή δεν σου προσφέρει αφ’ εαυτής, απλώνεις το χεράκι σου και παίρνεις μόνος σου ό, τι σου χρειάζεται.
»Τα παλιά χρόνια αυτό το λέγαμε κλοπή. Στη σύγχρονη εποχή το αποκαλούμε σβελτάδα, καπατσοσύνη!
»Το «άρπαξε να φας, και κλέψε νάχεις¨ βρίσκεται στην πιο εντατική απόδοσή του. Δεν ξέρεις, δεν μπορείς, δεν θέλεις να βουτήξεις; Ε, τότε η ζωή σου θα είναι μίζερη και κακορίζικη: Έλλειψη ανέσεων, έλλειψη διασκεδάσεων, έρωτος, κλπ. κλπ!
»Ευτυχώς αυτοί οι κουτοί κάθε ημέρα λιγοστεύουν. Η νέα θρησκεία διακηρύσσει ¨ο σκοπός αγιάζει τα μέσα¨. Πλησιάζει η ώρα που το έγκλημα θα καταντήσει να γίνει πράξη κοινού δικαίου, αφού το πράττουν όλοι εκ συμφώνου. Σε κλέβω, αλλά και εσύ με κλέβεις και μας κλέβουνε. Άρα πατσίσαμε...
»Ο ένας έχει το χέρι στη τσέπη του άλλου. Τα σα μα. Τι πιο πρακτικό και δημοκρατικό;
-Και η Ηθική;
-Η Ηθική, αγαπητέ μου, είναι μια αφηρημένη έννοια, που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις τάσεις της κάθε εποχής. Σήμερα τάχτηκε να καταστήσει την ζωή μας πιο ευχάριστη και πιο ενδιαφέρουσα. Και εκτελεί την εντολή αυτή με μεγίστη ευσυνειδησία.
»Αν τώρα υπάρχουν ηλίθιοι που δεν θέλουν να την εννοήσουν υπό την νέα της εμφάνιση, γι’ αυτό, βέβαια, δεν φταίει καθόλου αυτή.
(βασισμένο σε κείμενο της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΤΥΠΟΣ,1929)
Ναι! καλά το διαβάσατε 1929. Μια εποχή που τα είχε όλα: Σε διεθνές επίπεδο το παγκόσμιο οικονομικό κραχ, σε εθνικό επίπεδο, τέσσερα χρόνια μετά, το «δυστυχώς πτωχεύσαμε» Και μη μου πείτε τώρα ότι διαβάζοντας το κείμενο δεν σκεφτόσασταν ότι είμαστε στο 2025...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου