«Ως παιδί, συνειδητοποίησα ότι ένα άτομο στο οποίο μου άρεσε να μιλάω ήταν ο εαυτός μου. Ωστόσο, αυτή η συμπεριφορά δεν ενθαρρυνόταν και δεν έβλεπα άλλους να την συνηθίζουν, οπότε υπέθεσα ότι το να μιλάω στον εαυτό μου ήταν κάτι εκκεντρικό και ντροπιαστικό», ήταν τα λόγια του Robert N. Kraft, καθηγητή γνωστικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Otterbein στο Psychology Today. Στη φοιτητική του ζωή ο επιστήμονας, συνειδητοποίησε ότι πολλοί άνθρωποι έκαναν αυτοδιάλογο και μετέπειτα στην ακαδημαϊκή του καριέρα, υποστήριξε την πολύπλευρη ωφελιμότητά του να μιλάμε με τον εαυτό μας. Όταν εξωτερικεύουμε τον εσωτερικό μας διάλογο και δεν νιώθουμε αμηχανία να συζητάμε φωναχτά μόνοι μας, ενδυναμώνουμε προσωπικές μας ικανότητες, πολύ υποστηρικτικές για τη συνολική τόνωση της ευζωίας μας. Ποια είναι τα κέρδη πίσω από την τόλμη μας να μιλάμε δυνατά σε εμάς;
Τα 7 πλεονεκτήματα που μας δίνει ο αυτοδιάλογος
Ικανότητα καθοδήγησης σε σύνθετες ασχολίες: Ο διάλογος με τον εαυτό μας ενισχύει τη συγκέντρωση σε ότι καταπιανόμαστε, είτε αυτό είναι η συναρμολόγηση ενός επίπλου είτε μια πιο πολυσχιδή δραστηριότητα. Οι ενέργειες μας αποκτούν συνοχή και διευκολύνεται η μετάβαση από τη μια στην άλλη, μέσω της γλώσσας μας που παρέχει ανατροφοδότηση στον εαυτό μας και εποικοδομητική κριτική.
Εξοικονόμηση χρόνου επεξεργασίας απρόοπτων εμπειριών: Προκειμένου να προσαρμοστούμε σε κάθε νέο δεδομένο, πρέπει πρώτα να το κατανοήσουμε και να εκπαιδευτούμε στη διαχείρισή του. Όσοι άνθρωποι ταξιδεύουν μόνοι τους ή συμμετέχουν λόγου χάρη σε πεζοπορία, διαπιστώνουν ότι με το να μιλάνε δυνατά στον εαυτό τους σε πρωτόγνωρα περιβάλλοντα, αποκτούν καλύτερη αίσθηση και αντίληψη του χώρου αυτού, αναπτύσσοντας ευέλικτες κοινωνικές ερμηνείες που τον αφορούν.
Γρηγορότερη εκμάθηση νέων πληροφοριών: η «φωναχτή» σκέψη κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης μελέτης αυξάνει την εμπλοκή μας με την ύλη και την απόλαυση της μάθησής της. Έτσι οι συλλογιστικές δεξιότητες βελτιώνονται από την εξωτερίκευση του τρόπου σκέψης που οδηγεί σε αυτές.
Επιτάχυνση της απόδοσής μας: Γενικότερα, η εκφορά θετικής αυτο-ομιλίας ισχυροποιεί τα κίνητρα της επιτυχίας μας πριν από μια παράσταση, ένα αγώνισμα ή κάθε άλλη δραστηριότητα.
Επαναδιαπραγμάτευση παρελθοντικών βιωμάτων: Κάθε δυσάρεστη ανάμνηση μπορεί να «χωνευτεί» ευκολότερα όταν εξηγείται από εμάς τους ίδιους στον εαυτό μας.
Έλεγχος του συναισθηματισμού μας: Εντοπίζουμε το αρνητικό περιεχόμενο στον εσωτερικό μας διάλογο και το απορρίπτουμε. Έτσι αν μιλάμε δυνατά «ακούμε» και τις απαισιόδοξες σκέψεις μας.
Αυτοπαρατήρηση: Το «εσύ» που αντικαθιστά το «εγώ» σε έναν αυτοδιάλογο, ευνοεί την αποστασιοποίηση από τον εαυτό μας και την ανάδυση ενός αυτόκλητου παρατηρητή της συμπεριφοράς μας, όταν εμείς ως «εμείς» και όχι ως «αυτοί», αδυνατούμε να δούμε τα λάθη μας. Έτσι η δύναμη των αντωνυμιών μέσω του προφορικού λόγου μπορεί να μας ωθήσει στην αυτοβελτίωση, δίχως συναισθηματικές παρεμβολές και αντιπερισπασμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου