Το εστιατόριο που λάτρεψε η Μαφία

Το εστιατόριο που λάτρεψε η Μαφία είναι ακόμα μια απολαυστική εμπειρία Το old-school ιταλικό εστιατόριο Bamonte’s στο Mπρούκλιν με την ιστορία 125 ετών και την διάσημη πελατεία. «Άντονι, τι θα κάνεις με όλα αυτά τα λεφτά;» είχε ρωτήσει ο James Gandolfini τον Αnthony Bamonte, ιδιοκτήτη του ομώνυμου εστιατορίου στο Γουίλιαμσμπεργκ, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων μιας σκηνής του τέταρτου κύκλου των Sopranos. Ο αξέχαστος ηθοποιός είχε προβλέψει ότι η φήμη του εστιατορίου θα αυξανόταν κατακόρυφα μετά την προβολή του επεισοδίου. «Ό,τι κι εσύ. Θα τα ξοδέψω», απάντησε ο ετοιμόλογος Βamonte, o oποίος πρόσφατα διηγήθηκε την ιστορία στο Air Mail. Άλλα δύο επεισόδια της εμβληματικής σειράς του David Chase είχαν ως location το ιταλικό εστιατόριο, και αυτό δεν είναι τυχαίο. Γιατί πολύ πριν το ανακαλύψουν οι φαν της σειράς και οι τουρίστες, το είχαν αγαπήσει τα αφεντικά της μαφίας.

Το εστιατόριο-θεσμός της Νέας Υόρκης
Το Bamonte’s το άνοιξε το 1900 ο Pasquale Bamonte, μετανάστης από το Σαλέρνο και παππούς του Anthony. Kι ενώ το γοητευτικό Γουίλιαμσμπεργκ -που είναι πλέον μια από τις πιο hip γειτονιές της Νέας Υόρκης, γεμάτη δισκοπωλεία, μαγαζιά για brunch και καταστήματα με vintage αντικείμενα- έχει αλλάξει πολύ το Bamonte’s παραμένει ίδιο.
To διώροφο πέτρινο κτίριο με τις κόκκινες σανίδες και την παλιά φωτεινή επιγραφή κρύβει στο εσωτερικό του μια αίθουσα μπαρ με χαμηλό φωτισμό και αντίκες -ανάμεσά τους δύο ξύλινοι τηλεφωνικοί θάλαμοι και ένας vintage αυτόματος πωλητής τσιγάρων. Πίσω, είναι η σάλα του εστιατορίου με την old-world γοητεία και το ρετρό στυλ που έχει μείνει ίδια κι απαράλλαχτη από τη δεκαετία του ’50: πολυέλαιοι, κόκκινες κουρτίνες, ξύλινες λεπτομέρειες, ρομαντικοί πίνακες, κορνίζες με τον Πάπα και μια πληθώρα από παλιές φωτογραφίες στους τοίχους.

Λευκά τραπεζομάντηλα καλύπτουν τα τραπέζια στα οποία έχουν καθίσει σταρ όπως ο Joe Di Maggio, o Frank Sinatra, ο Robert De Niro και ο Leonardo Di Caprio για να απολαύσουν ένα από τα “red sauce classics”, κοτόπουλο παρμεζάνα, ριγκατόνι με σος βότκας και τα πληθωρικά ζυμαρικά ziti στο φούρνο με κόκκινη σάλτσα, μοτσαρέλα, παρμεζάνα και ρικότα. Και στο βάθος, μια γυάλινη ανοιχτή κουζίνα, που εικάζεται ότι είναι από τις πρώτες της Αμερικής και, όπως αναφέρει το Eater, φτιάχτηκε για λογαριασμό των αφεντικών της μαφίας που σύχναζαν στο εστιατόριο και ήθελαν να βλέπουν το φαγητό τους την ώρα που φτιάχνεται για να βεβαιωθούν ότι κανείς δεν θα το δηλητηρίαζε.  



Όλοι συμφωνούν ότι το Bramonte’s δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τους σερβιτόρους του, οι οποίοι ξέρουν πώς να προσελκύουν και να κρατούν την πιστή πελατεία με τους New York Times να εκθειάζουν το φυσικό, ειλικρινές χαμόγελό τους. Με σμόκιν και λευκά πουκάμισα, κινούνται με χάρη, και όταν προτείνουν ένα πιάτο τούς εμπιστεύεσαι, καθώς είναι βετεράνοι -ορισμένοι εργάζονται εκεί ολόκληρες δεκαετίες.
Στον κατάλογο δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα μοντέρνο. Το μενού είναι ένας συνδυασμός από συνταγές που έφεραν οι μετανάστες στην Ιταλία στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα και κλασικά πιάτα της ιταλοαμερικανικής κουζίνας. Yπάρχουν λαζάνια, σπαγγέτι με κεφτεδάκια, κοτόπουλο cacciatore -όλες οι comfy συνταγές που ζεσταίνουν την ψυχή. Ανάμεσα στα πιο ξακουστά πιάτα του είναι και οι αχιβάδες oreganata: ένα παραδοσιακό ιταλοαμερικανικό ορεκτικό αρτυσμένο με λεμόνι, βότανα και ψίχουλα ψωμιού που βοηθούν τους πελάτες να απολαύσουν τον θεϊκό ζωμό των αχιβάδων. Οι κριτικοί χαρακτηρίζουν το εστιατόριο «λίκνο της ιταλοαμερικανικής κουζίνας» και τα πιάτα της διηγούνται ιστορίες για την μαγειρική των εκατομμυρίων Ιταλών που έφτασαν στη Νήσο Έλις από το 1880 έως το 1920. Όπως τα rollatini με μελιτζάνα, φρέσκια ρικότα και πλούσια σάλτσα ντομάτας, που σύμφωνα με το Eater, διαδόθηκαν χάρη στα φθηνά γαλακτοκομικά που βρήκαν οι Ιταλίδες νοικοκυρές στην Αμερική.

Στο Βamonte’s η ατμόσφαιρα είναι γλυκιά και ζεστή, το φαγητό σπιτικό, και δεν υπάρχει μουσική. Λίγοι πελάτες γνωρίζουν ότι οι τηλεφωνικοί θάλαμοι εξυπηρετούσαν τους ανθρώπους της μαφίας που ήθελαν να κάνουν τα τηλεφωνήματά τους πριβέ. Ή ότι μετά τη δολοφονία του διαβόητου αρχηγού Carmine Galante το 1979, μέλη από τις Πέντε Οικογένειες μαζεύτηκαν εκεί για να το γιορτάσουν.
Bamonte’s, 32 Withers St, Brooklyn, New York
www.bamontes.club