Πατέρας Αντώνιος: Εισαγγελική έφεση στην απόφαση που τον αθώωσε από κατηγορίες για κακοποιήσεις παιδιών

 Νέο κεφάλαιο στη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των σωματικών κακοποιήσεων παιδιών στην Κιβωτό του Κόσμου μπορεί να ανοίξει το αμέσως επόμενο διάστημα. Και αυτό καθώς, δύο περίπου εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία ο πατέρας Αντώνιος και τέσσερις συγκατηγορούμενοί του κρίθηκαν ένοχοι για επιμέρους πράξεις του κατηγορητηρίου (και όχι για όλες), ενώ οι υπόλοιποι τρεις κατηγορούμενοι της υπόθεσης αθωώθηκαν, η εισαγγελέας Αγγελική Τριανταφύλλου προχώρησε στην άσκηση έφεσης κατά της απόφασης αυτής.

Πιο συγκεκριμένα η εισαγγελική έφεση αφορά στα αθωωτικά σκέλη της απόφασης του δικαστηρίου τα οποία αφορούν τόσο τον πατέρα Αντώνιο, ιδρυτή της ΜΚΟ, όσο και για τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους στην υπόθεση.



Υπενθυμίζεται ότι με την παραπάνω απόφαση είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 51 μηνών εξαγορασιμη προς δέκα ευρώ την ημέρα στον πατέρα Αντώνιο, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για πέντε μόλις πράξεις από τις 19 που αντιμετώπιζε σχετικά με κακοποιήσεις ανηλίκων παιδιών που φιλοξενούνταν στη Κιβωτό του Κόσμου (πλημμελήματα).

Στους υπόλοιπους τέσσερις κατηγορούμενους της υπόθεσης που κρίθηκαν ένοχοι επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης από 17 έως 40 μήνες. Ως προς αυτούς τους τέσσερις καταδικασθέντες η ποινή του ενός μετετράπη σε εξαγοράσιμη προς 19 ευρώ ημερησίως, ενώ στους υπόλοιπους τρεις χορηγήθηκε τριετής αναστολή. Ως εκ τούτου και οι πέντε καταδικασθέντες μετά την εκφώνηση της απόφασης έφυγαν ελεύθεροι από τα δικαστήρια.

Το δικαστήριο με την απόφασή του είχε κηρύξει ομόφωνα ένοχο τον πατέρα Αντώνιο για δύο πράξεις βαριάς σωματικής βλάβης ανηλίκων ευρισκόμενοι υπό την προστασία του δράστη, ηθική αυτουργία σε επικίνδυνη σωματική βλάβη ανηλίκου και ηθική αυτουργία σε απλή σωματική βλάβη.

Η έφεση



Ωστόσο, η εισαγγελέας, διαφωνώντας με τα αθωωτικά σκέλη της απόφασης, άσκησε έφεση, κάνοντας σύμφωνα με πληροφορίες λόγο για «εσφαλμένη εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού». Μάλιστα, στο κείμενο της έφεσής της η εισαγγελέας αναφέρει, κατά πληροφορίες, πως «οι κατηγορούμενοι τέλεσαν τις αποδιδόμενες σε αυτούς πράξεις για τις οποίες απαλλάχθηκαν και κατά συνέπεια έπρεπε να κηρυχτούν ένοχοι και να καταδικαστούν στην ανάλογη ποινή».

Ακόμη, κατά την εισαγγελέα, από τα στοιχεία και τις μαρτυρίες της αποδεικτικής διαδικασίας προέκυψε ξεκάθαρα ότι τα παιδιά που φιλοξενούνταν σε δομές της Κιβωτού του Κόσμου ήταν θύματα καταναγκαστικής εργασίας και μάλιστα σε ακραίες συνθήκες και με βαριές δουλειές.

Οι σκληρές εργασίες, όπως αναφέρει η εισαγγελέας, αμείβονταν με κουπόνια τα οποία είχαν ελάχιστο αντίτιμο. Εκείνοι που δεν είχαν καλές επιδόσεις εξαναγκάζονταν να εργαστούν περισσότερο από τους άλλους. Και όλα αυτά σε βαρός της εκπαίδευσης τους.

«Προφανώς κάτι τέτοιο ενισχύει τα στοιχεία ιδρυματισμού και της αποκοπής των παιδιών σε πρόσβαση σε ουσιαστικές δεξιότητες», επισημαίνει η εισαγγελέας κρίνοντας ακόμη πως η γεωργική σχολή της Κιβωτού του Κόσμου ήταν «δεν ήταν καν σχολή αλλά απλό πρόσχημα που διευκόλυνε στο να αποκρύπτεται και να δικαιολογείται η υπαγωγή των παιδιών συλλήβδην και χωρίς καν να ερωτηθούν στο καθεστώς αναγκαστικής και εξαντλητικής εργασίας».

Τέλος, για την απαλλαγή κατηγορουμένων από κατηγορίες που αφορούν σε απομόνωση τεσσάρων παιδιών η εισαγγελέας εκτιμά ότι από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε πως «η απομόνωση αποτελούσε ένα μέτρο σωφρονισμού της δομής».