Μπορεί τα πράγματα σε μία πόλη του μεγέθους και των ρυθμών της Νέας Υόρκης να μην σταματούν ποτέ, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει διάχυτος πραγματικός φόβος στους Αμερικανούς τρεις ημέρες μόλις πριν από τις προεδρικές εκλογές.Η Νέα Υόρκη εξακολουθεί να τιμά όχι την φήμη αλλά τον ίδιο της τον μύθο. Η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ εξακολουθεί να κινείται στους δικούς μοναδικούς, σε παγκόσμιο επίπεδο, ρυθμούς. Η κίνηση φρενήρης, τα φώτα τα πιο λαμπερά του κόσμου κάνουν τη νύχτα-ημέρα στην Times Square κι όμως υπάρχει κάτι διαφορετικό και αρχικώς απροσδιόριστο.
Δεν υπάρχει συζήτηση στην οποία – είτε συμμετέχεις άμεσα είτε άθελά σου ως «ωτακουστής» - που δεν αναφέρεται ένα όνομα: «Τραμπ». Ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι δεδομένα κομμάτι του «Μεγάλου Μήλου» με το μεγαλύτερο τμήμα της ακίνητης περιουσίας του να είναι ακόμη στην αμερικανική μητρόπολη.
Ο πύργος του Τραμπ στη συμβολή της 5ης Λεωφόρου και του 56ου δρόμου στην καρδιά της Νέας Υόρκης, εξακολουθεί να «ακτινοβολεί» το αγαπημένο χρυσό και μαύρο μοτίβο του Τραμπ αλλά κυρίως «κραυγάζει» σιωπηλά πως ο ίδιος είναι έτοιμος μετά από τέσσερα χρόνια να επιστρέψει.
Είναι δεκάδες οι άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα και τις καταβολές με τους οποίους συνομίλησε μέσα στις κάτι περισσότερο από 24 ώρες που παρέμεινε στην πόλη με το ακριβότερο τετραγωνικό μέτρο στον κόσμο το «απόσταγμα» από όλες έχει διττή απόληξη…
Από την μία δεδομένα, ακόμη και η παραδοσιακά φιλελεύθερη Νέα Υόρκη, εμφανίζεται διχασμένη ανάμεσα σε μία επιλογή επιστροφής των Ρεπουμπλικάνων στο Οβάλ Γραφείο και μία συνέχεια με διαφορετικό πρόσωπο για τους Δημοκρατικούς, ενδεικτικό τόσο της πόλωσης που τα τελευταία 4 χρόνια καλλιεργείται σε ολόκληρη την χώρα και από την άλλη μία αίσθηση πως εκτός από τον ποταμό Χάτσον που διαρρέει την πόλη υπάρχει ακόμη ένα «σιωπηλό» και κυρίως κόκκινο ποτάμι που θα κάνει αιφνιδιαστικά την εμφάνισή του λίγες ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης ειδικά στις ανατολικές ακτές.
Είναι αυτή η αίσθηση πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι ο νικητής στις εκλογές της ερχόμενης Τρίτης που δημιουργεί και ένα περίεργο αίσθημα σε όλους όσους είναι Αμερικανοί ή επέλεξαν να ζουν ως Αμερικανοί.
Ακόμη και δηλωμένοι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίζονται αρκετά προβληματισμένοι με το κλίμα που έχει καλλιεργηθεί και κυρίως με αυτό που έχει επικρατήσει.
Έλληνας επιχειρηματίας με όμιλο εταιρειών στο Μανχάταν, παραδοσιακός και κυρίως από τους δηλωμένους ανοιχτά ψηφοφόρους των Ρεπουμπλικάνων αυθόρμητα αλλά και αποστομωτικά σχολιάζει: «Την ερχόμενη Τρίτη εγώ και η οικογένειά μου θα φύγουμε από το σπίτι μας αλλά και τη Νέα Υόρκη. Είναι καλύτερα να είμαστε μακριά ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι τελικά νικητής».
Σε ερώτηση τι είναι αυτό που φοβάται, η απάντηση αποκαλύπτει και το βαθύτερο ζήτημα που έχει φέρει αυτή η μεγάλη σε διάρκεια «πηχτή» πόλωση: «Φοβάμαι πως η σύγκρουση των δύο άκρων θα φέρει κοινωνική έκρηξη. Κάπου κάτι θα συμβεί. Δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει. Σημασία για εμένα έχει να είναι η οικογένειά μου ασφαλής».
Ξεπερνώντας το σοκ που δεδομένα σου προκαλεί μία τέτοια τοποθέτηση ειδικά όταν έχεις δει έστω και από μακριά το χάος, τον θάνατο και τον απόλυτο τρόμο της 11ης Σεπτεμβρίου ξεκινάς να κατανοείς πως για τους εντός ΗΠΑ –μετριοπαθείς πολιτικά ανεξαρτήτως επιλογής– πολίτες οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου είναι κομβικό αλλά και επικίνδυνο δρώμενο.
Για μία νεαρή Ελληνίδα, που έκανε πριν από πέντε χρόνια την επιλογή να αφήσει την χώρα μας και να κυνηγήσει το απόλυτο καλλιτεχνικό της όνειρο, με οπτική και πρίσμα που εάν είχε δικαίωμα ψήφου δεδομένα θα στήριζε την Χάρις, η κατάσταση «ακροβατεί» σε μία δύσκολη ισορροπία.
«Υπάρχει όντως φόβος, όχι φανερός αλλά το αισθάνεσαι» λέει
Δύο άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά ζουν και δραστηριοποιούνται στην ίδια ζώνη ταυτίζονται. Δύο οπτικές έρχονται να ενωθούν με περισσότερα από 300 εκατομμύρια άλλες που σε 72 ώρες θα πάρουν μία απόφαση. Αυτό που μοιάζει κοινό σήμερα περισσότερο από ποτέ στις διχασμένες ΗΠΑ είναι πως, ανεξάρτητα από την επιλογή προσώπου, θα υπάρξουν σημαντικές, πολύπλοκες και ίσως χρονικά ευρείες αλλαγές, αναταραχή και προβληματισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου