Το Transfagarasan δεν είναι ένα ακόμα ορεινό πέρασμα, αλλά περισσότερο ένας «ορίζοντας γεγονότων». Είναι τόση η έλξη που σου ασκεί ώστε η διαφυγή καθίσταται σχεδόν αδύνατη. Και δεν μιλάω για τη σωματική διαφυγή, αλλά τη νοητική. Το Transfagarasan, για όποιον αγαπάει την οδήγηση, είναι μια ανεξίτηλη διαδρομή.
Το δεύτερο σκέλος της απάντησης είναι ότι αυτή η διαδρομή -και όλες οι άλλες όπως αυτή- θα βρίσκεται εκεί αιώνια. Και σε κάμποσα χρόνια από τώρα αναπόφευκτα θα τη διασχίζουν αυτοκίνητα με μηδενικούς ρύπους, κυρίως ηλεκτρικά. Επιπλέον, δεν μιλάμε για ένα οποιοδήποτε ηλεκτρικό, αλλά, όπως διαπιστώσαμε και από πρώτο χέρι, για ένα από τα πιο απολαυστικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ακόμα και με αυστηρά οδηγικούς όρους. Οφείλω να ομολογήσω ότι και εγώ στην αρχή είχα επιφυλάξεις.
Μία μπερλίνα με βάρος που ξεπερνά τους 2 τόνους και μήκος που υπερβαίνει τα 5 μέτρα δεν τη λες την πιο κατάλληλη επιλογή για μια διαδρομή που στα περίπου 90 χιλιόμετρα στα οποία εκτείνεται ζήτημα να έχει μια-δυο ευθείες πάνω από 200 μέτρα. Από την άλλη, η i5 M60 xDrive αποδείχτηκε ότι δεν είναι μια συνηθισμένη ηλεκτρική μπερλίνα.
Αλλωστε η «5άρα» συλλήβδην ποτέ δεν ήταν ένα συνηθισμένο πολυτελές σεντάν. Πάντοτε έκλινε περισσότερο προς τη σπορ πλευρά της μετακίνησης. Από ένα σημείο και μετά βρέθηκε να γεφυρώνει τον δυναμισμό της Σειράς 3 και την τεχνολογική καινοτομία και την πολυτέλεια της Σειράς 7. Η όγδοη γενιά της Σειράς 5 παίζει έναν διττό ρόλο. Εξακολουθεί να διαθέτει θερμικά μοντέλα αλλά η αλλαγή μετουσιώνεται κυρίως με την αμιγώς ηλεκτρική i5.
Θα ήταν πιο διασκεδαστική και οδηγικά ενδιαφέρουσα η διάσχιση του Transfagarasan με μια M2, μια M3; Αναμφίβολα. Από την άλλη πλευρά όμως είναι εξίσου δελεαστική η αποτύπωση των δυνατοτήτων μιας καινούριας τεχνολογίας σε μια διαδρομή που μπορεί να ξεγυμνώσει κάθε αδυναμία ή να αναδείξει όλες τις αρετές της. Κι αν κάτι δεν λείπει από την i5 M60 είναι η τεχνολογία. Και η δύναμη. Και -ευτυχώς, γιατί είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε τελευταία- η εμφάνιση. Ας πιάσουμε όμως το νήμα από την αρχή.
Σκηνή πρώτη. Αφιξη στο Βουκουρέστι. Πολλή ζέστη παρότι ακόμα είναι σχετικά νωρίς. Δεν ενθουσιαζόμαστε -ακόμα. Ο καιρός στα βουνά της Τρανσιλβανίας είναι διαβόητα απρόβλεπτος. Δεν είναι τυχαίο που το πέρασμα του Transfagarasan κλείνει από τις 31 Οκτωβρίου μέχρι την 1η Ιουλίου, παρακαλώ. Ο Alexander, υπεύθυνος επικοινωνίας της BMW Ρουμανίας, μας περιμένει με το κλειδί του αυτοκινήτου στο χέρι. Προτείνει να προσεγγίσουμε τη διαδρομή από τη νότια είσοδό της, λίγο μετά την πόλη Pitesti, κάτι που είχαμε σχεδιάσει εξαρχής.
Μας δίνει επίσης και κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για τις πιο δημοφιλείς εφαρμογές φόρτισης στη Ρουμανία και μια τελευταία συμβουλή που εκείνη την ώρα μάς φάνηκε πολύ παράξενη: Προσοχή στις αρκούδες! Μετά μας δείχνει το αυτοκίνητο. Είχαμε οδηγήσει την 520d στην Ελλάδα, αλλά ετούτη εδώ, με το πακέτο M, είναι σαφώς πιο εντυπωσιακή. Κομψή και αθλητική συνάμα.
Με τα μεγάλα νεφρά στη μάσκα (το περίγραμμα των οποίων είναι φωτιζόμενο), το ανάγλυφο «5» στη γωνία Hofmeister, στο τελείωμα της γραμμής των πλαϊνών παραθύρων, την έντονη κλίση του πορτμπαγκάζ προς τα κάτω, κάτι αντηχεί την πρώτη 5άρα. Βέβαια σε σχέση με εκείνη, η τωρινή είναι ένα πολύ μεγαλύτερο και πιο επιβλητικό αυτοκίνητο. Και πολύ πιο αεροδυναμικό επίσης. Το εντελώς επίπεδο πάτωμα και η χρήση ενεργών αεροδυναμικών στοιχείων έχουν συμβάλει στην επίτευξη ενός εξαιρετικού συντελεστή οπισθέλκουσας cd:0,23, που ειδικά στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα παίζει τεράστιο ρόλο.
Σκηνή δεύτερη. Μέσα στην i5 στον δρόμο προς Pitesti. Κάτι μεταξύ αυτοκινητόδρομου και επαρχιακού. Σχεδόν όλες οι μεγάλες οδικές αρτηρίες στη Ρουμανία είναι κάπως έτσι. Σχετικά ασφαλείς, αλλά όχι με τις αυστηρές προδιαγραφές ενός ευρωπαϊκού αυτοκινητόδρομου. Αλλά η i5 έχει αυτή την εξαιρετικά ευπρόσδεκτη ιδιότητα να σε κάνει να αισθάνεσαι σχεδόν άτρωτος. Η εξαιρετική ηχομόνωση σε απομονώνει από το περιβάλλον και τονίζει περαιτέρω την ούτως ή άλλως σιωπηλή υπόστασή της. Η ενεργητική ανάρτηση στη ρύθμιση Comfort μοιάζει να αιωρείται σχεδόν μερικά εκατοστά πάνω από το έδαφος – τόσο απορροφητική και ήσυχη είναι. Και βέβαια, παίζει σημαντικό ρόλο το περιβάλλον μέσα στο οποίο φιλοξενείσαι ή οδηγείς.
Αψογα υλικά με vegan προέλευση και με αρχιτεκτονική που συνδυάζει πολύ αρμονικά την προαπαιτούμενη πολυτέλεια με την τεχνολογία αιχμής. Το ταμπλό έχει τη διάταξη Curved Display (με πίνακα οργάνων 12,3” και κεντρική οθόνη 14,9”) και τρέχει την έκδοση λογισμικού OS 8.5. Αυτή, μεταξύ άλλων, εκτός από την αναβαθμισμένη και διευρυμένη λειτουργία Προσωπικού Βοηθού προσφέρει νέα, πιο εύχρηστη δομή των μενού πλησιάζοντας τη λογική των smartphones, ενώ έχουν προστεθεί υπηρεσίες video streaming αλλά και gaming.
Τα ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα καθίσματα οδηγού και συνοδηγού πλησιάζουν το άριστα όσον αφορά την άνεση και το ίδιο ισχύει για τη θέση οδήγησης καθαυτή: χαμηλή με σωστή απόσταση από το τιμόνι και τα πεντάλ και καλή (για τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου) ορατότητα. Η i5 Μ60 xDrive βασίζεται στην πλατφόρμα CLAR και αποτελεί την κορυφαία έκδοση όλης της γκάμας. Είναι τετρακίνητη με δύο ηλεκτροκινητήρες συνολικής απόδοσης 601 PS και 820 Nm ροπής και φυσικά ανάλογες επιδόσεις, όπως 0-100 km/h σε 3,8’’ και ηλεκτρονικά περιορισμένη τελική ταχύτητα 230 km/h.
Εχει κύκλωμα 400 V και μπαταρία ωφέλιμης χωρητικότητας 81,2 kWh η οποία στον κύκλο WLTP είναι ικανή για αυτονομία έως 516 km. Μεταξύ μας, εφόσον θέλεις να οδηγήσεις σε δρόμους όπως το Transfagarasan, 516 km δεν βλέπεις ούτε με το κιάλι. Ούτε καν 300 km. Τουλάχιστον ποντάρεις στη λειτουργία Max Range, η οποία με κατάλληλη ρύθμιση των μονάδων ισχύος και όλων των συστημάτων του αυτοκινήτου μπορεί να αυξήσει την εκτιμώμενη αυτονομία έως και 25% σε περίπτωση ανάγκης. Και όταν βρίσκεσαι στην κορυφή της διαδρομής, στη λίμνη Balea, με τον κοντινότερο ταχυφορτιστή στα 110 km και αναγραφόμενη μέγιστη εμβέλεια 80 km, το λες σίγουρα περίπτωση ανάγκης.
Σκηνή τρίτη. Μετά από σχεδόν δύο ώρες βαρετής οδήγησης περνάμε το Pitesti και φτάνουμε σε ένα Lidl στην επόμενη πόλη, την Curtea de Arges, για να φορτίσουμε και την i5 και τα δικά μας στομάχια. Ξηροφαγία, όπως πάντα, με σάντουιτς, μερικές μπανάνες και μήλα και πολλά νερά, αλλά αυτή είναι η βασική διατροφή σε τέτοιες αποστολές. Περίπου 25 λεπτά αργότερα ξεκινάμε. Ο επαρχιακός κατευθύνεται προς την οροσειρά που θαμπώνει στο βάθος από την αφύσικη για την εποχή και την περιοχή ζέστη.
Τίποτα δεν προοιωνίζεται αυτό που θα ζήσουμε. Ενας συνηθισμένος επίπεδος δρόμος που διασχίζει μάλλον φτωχά αλλά καθόλου έρημα από κόσμο χωριά, με τα αυτοκίνητα να κολλάνε περιστασιακά πίσω από κάρα με άλογα που κινούνται ανέμελα μεταφέροντας σανό και ημίγυμνους (είπαμε, πολλή ζέστη) χωρικούς. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα όμως σχεδόν οσφραίνεσαι την επερχόμενη αλλαγή του σκηνικού. Η Τρανσιλβανία του θρυλικού Βλαντ Τσέπες, των βλοσυρών οροσειρών και του απέραντου, βαθύσκιωτου δάσους απλώνει τα πλοκάμια της. Ο δρόμος αρχίζει να σκαρφαλώνει και ξαφνικά, λίγο μετά από ένα χωριό με το παγκοσμίως άγνωστο όνομα Bascov, αντικρίζεις μια πινακίδα με το παγκοσμίως διάσημο όνομα Transfagarasan. Game on.
Σκηνή τέταρτη. Στα 26 και βάλε χρόνια που κάνω πια αυτή τη δουλειά έχω οδηγήσει σε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές του πλανήτη. To Transfagarasan είναι διαφορετικό ως προς τούτο: δεν έχει «εισαγωγές», περιόδους προσαρμογής, σταδιακό εγκλιματισμό. Είναι σαν να μπαίνεις κατευθείαν σε μια διαφορετική διάσταση. Από την πρώτη στροφή είναι σαν να σε ρουφάνε τα δάση των νοτίων Καρπαθίων, σαν να στριφογυρίζεις μέσα σε ένα βαθυπράσινο τούνελ με στόχο να εκτοξευτείς στον ουρανό. Και έπειτα είναι και οι… αρκούδες.
Αυτές για τις οποίες μας προειδοποιούσε στο Βουκουρέστι ο Alexander. Βρίσκονται παντού. Στέκονται στην άκρη του δρόμου και σε παρατηρούν φαινομενικά αμέριμνες, συνηθισμένες από τους εισβολείς. Γιατί -μην το ξεχνάμε αυτό- εσύ έχεις εισέλθει στο βασίλειό τους. Και αφού έχεις δει μια ντουζίνα από δαύτες από τα πρώτα λίγα χιλιόμετρα κιόλας, επικεντρώνεσαι σε έναν δρόμο που μέτρο-μέτρο σε αφήνει άναυδο με την πολυπλοκότητα της χάραξης, την εναλλαγή των τοπίων, την απαίτησή του να είσαι παρών και λόγω των αλλεπάλληλων στροφών και λόγω της αυξημένης κίνησης και επειδή το οδόστρωμα είναι γεμάτο μπαλώματα.
Σκέφτομαι πόσο καλά κάναμε και πήραμε ένα τόσο δυνατό αυτοκίνητο. Τα 90 συνολικά χιλιόμετρα του Transfagarasan με την τεράστια ποικιλομορφία τους μπορούν άνετα να καταπιούν ένα «κανονικό» μοντέλο, εφόσον βέβαια θελήσεις να πιέσεις και όχι να πηγαίνεις χαζεύοντας το τοπίο.
Η i5 αξιοποιεί στο έπακρο όλο το τεχνολογικό οπλοστάσιο της BMW σε ό,τι αφορά τον οδηγοκεντρικό της χαρακτήρα της. Διαθέτει, κατ’ αρχάς, ένα εξαιρετικά άκαμπτο πάτωμα λόγω και της ενσωμάτωσης της μπαταρίας ως στοιχείου του πλαισίου. Υστερα έχει στη διάθεσή της τεχνολογίες από το πολύ πάνω ράφι. Η στάνταρ στην περίπτωσή μας ενεργητική ανάρτηση Adaptive Μ Suspension Professional με ηλεκτρονικά ελεγχόμενα αμορτισέρ, 8 mm χαμηλότερο ύψος και συστήματα Active Roll Stabilization με Active Roll Comfort για ενεργή ρύθμιση των κλίσεων και των ταλαντώσεων του αμαξώματος, είναι μόνο μία πτυχή της ιστορίας. Στην οποία πρέπει να προσθέσετε την τετραδιεύθυνση Integral Active Steering (επίσης στάνταρ στην M60) και τα σπορ φρένα M.
Σκηνή πέμπτη. Κάπως έτσι, η απολαυστική λιμουζίνα που στο ταξίδι μέχρι εδώ μας κανάκευε μέσα σε ένα κουκούλι θαλπωρής και πολυτέλειας μετατρέπεται με την επιλογή του προγράμματος Sport σε κάτι πολύ διαφορετικό. Τανύζεται, μικραίνει σε διαστάσεις, ανταποκρίνεται ακαριαία στο πάτημα του γκαζιού, περνάει τα εσάκια σαν να ζυγίζει έναν τόνο λιγότερο, και όλα αυτά με μια αδιαπραγμάτευτη επιμονή στην αναλυτική απόσβεση. Το τιμόνι είναι γραμμικό, μεστό σε πληροφόρηση και με σωστό βάρος, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και το ενσωματωμένο στην ηλεκτρική μονάδα σύστημα ελέγχου ολίσθησης, που ουσιαστικά προβλέπει και ρυθμίζει την πρόσφυση με έναν τρόπο τόσο φυσικό που πρακτικά δεν σου επιτρέπει να αντιληφθείς τη λειτουργία του.
Οσο περνούν τα χιλιόμετρα, σε μια διαρκή, ανελέητη ανάβαση, διαπιστώνεις ότι ουσιαστικά το Transfagarasan, εκτός όλων των άλλων, είναι και ένα αμείλικτο δυναμόμετρο. Από στροφή σε στροφή, από φουρκέτα σε φουρκέτα σε προτρέπει να εξερευνάς το βάθος των αποθεμάτων της ροπής και της γραμμικότητας του κινητήρα. Τα οποία αμφότερα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι σχεδόν ανεξάντλητα.
Η i5 M60 έχει 0-100 km/h σε 3,8”, ένα νούμερο που δείχνει τις δυνατότητές της σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά δεν μπορεί να απεικονίσει την αίσθηση της σχεδόν βάναυσης επιτάχυνσης που δέχεται ο σβέρκος σου. Κάπως έτσι θα ήταν το ωστικό κύμα από τις χιλιάδες ελεγχόμενες εκρήξεις που πυροδοτήθηκαν για να δημιουργήσουν αυτόν τον δρόμο. Μου αρέσει επίσης το γεγονός ότι ο θόρυβος στη ρύθμιση Sport δεν αναλίσκεται σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μιμηθεί έναν V8. Είναι ένα βαθύ μουρμουρητό που εξελίσσεται σε μια υψίσυχνη απειλή. Θυμίζει πολύ τον ήχο που ακούγαμε να κάνουν τα εξωγήινα διαστημόπλοια σε ταινίες όπως το «Battleship Galactica» ή το «Star Wars». Hans Zimmer, respect.
Ουσιαστικά η διαδρομή είναι ένα ατελείωτο κοντράστ συναισθημάτων και μια μάχη ανάμεσα στην προσπάθειά σου να μείνεις συγκεντρωμένος στη χάραξη και τη σχεδόν επιτακτική ανάγκη να αφήσεις το βλέμμα σου να ατενίσει το περιβάλλον. Από ένα σημείο και μετά το δάσος παραχωρεί τη θέση του σε αλπικά λιβάδια και εκεί είναι που το Transfagarasan δίνει τα ρέστα του. Μια ασφάλτινη σερπαντίνα που στριφογυρίζει ανηφορίζοντας, κρύβεται κάτω από αλλεπάλληλα τούνελ που την προστατεύουν από πτώσεις βράχων, κοντοστέκεται δίπλα σε καταρράκτες που ξεπηδούν από τα έγκατα του βουνού, ατενίζει ένα εκπληκτικά πολύπλοκο ανάγλυφο που σαν να χύνεται προς την πεδιάδα, χιλιόμετρα πιο μακριά, διάστικτο από λίμνες, μικρά ξενοδοχεία, μεγάλα κοπάδια από πρόβατα, αυτοκίνητα και μηχανές που ανεβοκατεβαίνουν σαν στρατός μυρμηγκιών.
Αυλαία. Πλησιάζουμε προς την κορυφή, την οποία σηματοδοτεί η είσοδος στο τούνελ που σε βγάζει στη βόρεια πλευρά του όρους Fagarasan. Από το 1974, οπότε φτιάχτηκε αυτό το τούνελ μήκους 884 μέτρων, εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο στη Ρουμανία. Στην έξοδό του συναντάμε κυριολεκτικά το χάος. Δίπλα στη λίμνη Balea δεκάδες ξύλινα μαγαζιά με παραδοσιακές λιχουδιές και σουβενίρ, πάρκινγκ επί πληρωμή, δύο, όχι τρία, σαλέ με δωμάτια και εστιατόρια και το κτίριο του τελεφερίκ που ανεβαίνει από τις υπώρειες του βουνού. Οι 32 βαθμοί Κελσίου του κάμπου έχουν κατρακυλήσει σε σκάρτους 20 βαθμούς και το θέαμα, παρά την κοσμοσυρροή, είναι εξίσου μαγευτικό και προς αυτή τη μεριά.
Εδώ ο δρόμος είναι πιο απότομος ακολουθώντας ένα αντίστοιχο ανάγλυφο. Υπάρχουν περισσότερες γέφυρες, πολύ περισσότερες φουρκέτες και σαφώς μικρότερα περιθώρια να ευχαριστηθείς την οδήγηση. Η συμβουλή μου σε όσους βρεθούν εκεί: Προσεγγίστε από τη νότια πλευρά. Μην πάτε Σαββατοκύριακο. Διανυκτερεύστε κάπου κοντά στο φράγμα Vidraru. Ξυπνήστε μόλις χαράξει. Λυσσάξτε μέχρι το τέλος της, στον δρόμο που ενώνει το Brasov με το Sibiu. Επαναλάβατε, αυτή η φορά με πιο περιηγητική διάθεση. Κάντε την επόμενη διανυκτέρευση στο Sibiu (θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό από την ομορφιά της παλιάς πόλης).
Από εκεί και πέρα εξαρτάται από εσάς. Το Transfagarasan έχει έντονο βαρυτικό πεδίο που δεν σε αφήνει να ξεκολλήσεις εύκολα. Ενώ δεν το περίμενα σε τέτοιον βαθμό, αντίστοιχη έλξη σού ασκεί τελικά και η i5. Θα έλεγα μάλιστα ότι σε πιο εκδρομικούς ρυθμούς ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο σέβεται περισσότερο την ηρεμία των κοιλάδων, την αταραξία των κορυφών αυτού του μαγευτικού βουνού. Και μπορεί στην κορυφή να ξεροκατάπινα με την εναπομείνασα αυτονομία, αλλά είναι εκπληκτικό πόση ενέργεια ανακτά -και πόσο εύκολα- ένα σύγχρονο ηλεκτρικό αυτοκίνητο σε κουτρουβάλες αντίστοιχες με αυτή που μας έφερε στους πρόποδες του βουνού. Και με πόσο λιγότερη καταπόνηση των φρένων.
Αν έπρεπε να σκεφτώ το απόλυτο ταίριασμα με αυτή τη διαδρομή, ασφαλώς θα ήταν ένα roadster ή ένα κεντρομήχανο κουπέ, αλλά ομολογώ ότι η κορυφαία ηλεκτρική 5άρα με εξέπληξε με την αποτελεσματικότητα, το ζύγισμα και κυρίως το χιούμορ της. Δεν είναι δα και λίγο να διαπιστώνεις ότι μια τόσο «σοβαρή» -και μάλιστα αμιγώς ηλεκτρική- μπερλίνα διαθέτει μια τόσο διασκεδαστική οδηγικά πτυχή.
Επίμετρο. Στο μυαλό μου κονταροχτυπιούνται αμέτρητα κλισέ που επίμονα θέλουν να αποτυπωθούν. Συμπάσχω μαζί τους αλλά θα προτιμήσω να τελειώσω με μια απλή, σχεδόν απλοϊκή προτροπή. Αν μπορείτε, κάντε αυτό το ταξίδι. Δεν θα σας αλλάξει τη ζωή, αλλά σίγουρα θα την κάνει καλύτερη.
KEY TECH
Η ισχύς του συστήματος των δύο ηλεκτροκινητήρων της BMW i5 M60 xDrive είναι 517 PS και αυξάνεται στο μέγιστο των 601 PS στο My Mode Sport. Ο ηλεκτροκινητήρας που επενεργεί στους πίσω τροχούς παράγει μέγιστη ισχύ 340 PS, ενώ αυτός που είναι τοποθετημένος στον μπροστινό άξονα παράγει 261 PS. Η συνδυασμένη ροπή είναι 795 Nm ή 820 όταν είναι ενεργοποιημένη η λειτουργία M Sport Boost ή το M Launch Control.
Για την άμεση ενεργοποίηση της πλήρους ισχύος κίνησης υπάρχει paddle αριστερά από το τιμόνι με την ένδειξη Boost, το οποίο πρέπει να τραβηχτεί για περισσότερο από 0,8”. Η μπαταρία υψηλής τάσης έχει ιδιαίτερα επίπεδη σχεδίαση χάρη στις μονάδες που είναι ειδικά σχεδιασμένες για το μοντέλο. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να τοποθετηθεί στο κάτω μέρος του αμαξώματος της BMW i5 για εξοικονόμηση χώρου. Η μπαταρία υψηλής τάσης παρέχει ωφέλιμο ενεργειακό περιεχόμενο 81,2 kWh. Η BMW i5 M60 xDrive έχει αυτονομία από 455 έως 516 km που καθορίζεται στον κύκλο δοκιμών WLTP. Το σύστημα ελέγχου οδήγησης μπορεί να χρησιμοποιήσει δεδομένα πλοήγησης και πληροφορίες από αισθητήρες των συστημάτων υποβοήθησης οδηγού για να ρυθμίσει πόση ισχύς ανακτάται ανάλογα με τις αντίστοιχες κυκλοφοριακές συνθήκες. Επίσης, ο οδηγός μπορεί να επιλέξει υψηλή, μεσαία ή χαμηλή ενέργεια φρεναρίσματος.
Η ενσωματωμένη μονάδα φόρτισης επιτρέπει τη φόρτιση με εναλλασσόμενο ρεύμα έως 11 kW στάνταρ και προαιρετικά έως 22 kW. Η μπαταρία υψηλής τάσης μπορεί να φορτιστεί με συνεχές ρεύμα ισχύος έως 205 kW. Σε μια τέτοια περίπτωση το επίπεδο φόρτισης θα αυξηθεί από 10% σε 80% σε περίπου 30 λεπτά.
Η διαδρομή
Οταν το 1968 οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στην πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία, ο Νικολάι Τσαουσέσκου υπέθεσε ότι θα ήταν ο επόμενος στόχος. Μία από τις κινήσεις που έκανε ήταν να κατασκευάσει έναν δρόμο στα νότια Καρπάθια που θα επέτρεπε τη γρήγορη μετακίνηση στρατευμάτων. Το 1970 ξεκίνησε η κατασκευή του Transfagarasan από τον ρουμανικό στρατό. Χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 6.000 τόνοι εκρηκτικών και κατά τη διάρκεια της κατασκευής υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν δεκάδες στρατιώτες και εργάτες (ο επίσημος απολογισμός ήταν 40). Στη νότια πλευρά, κοντά στο χωριό Arefu, μπορείς να επισκεφτείς το Poenari, ένα από τα κάστρα του Βλαντ Τσέπες, του διαβόητου κόμη Δράκουλα. H διαδρομή έχει δεκάδες κοιλαδογέφυρες και συνολικά πέντε τούνελ, με το μεγαλύτερο από αυτά, το οποίο οδηγεί στην κορυφή και τη λίμνη Balea, να έχει μήκος 884 μέτρα. Κατά μήκος του Transfagarasan υπάρχουν πολλά μικρά ξενοδοχεία και εστιατόρια, ενώ θα βρείτε και πάρα πολλούς αυτοσχέδιους πάγκους που πουλάνε κουλούρια, ντόπια τυριά και αλλαντικά, φρέσκους χυμούς και φυσικά δεκάδες αναμνηστικά από τη διαδρομή.
TECH – BMW i5 eDrive40
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: ΔΥΟ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΕΣ, 601 PS, 820 Nm (Sport Mode)
ΜΠΑΤΑΡΙΑ: ΙΟΝΤΩΝ ΛΙΘΙΟΥ 81,2 kWh
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΜΟΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (Ε), ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ (Π)
0-100 KM/H: 3,8”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 230 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΔΟΚΙΜΗΣ: 23,2 kWh/100 km
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 455-516 km (WLTP)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 5.060/1.900/1.515 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.995 mm
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 490 lt
ΒΑΡΟΣ: 2.380 kg
ΤΙΜΗ: Από €106.500
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου