Αποτελεί μία από τις πιο διάσημες ιστορίες της μόδας και της ενδυματολογίας, το πώς ο Hubert de Givenchy δουλεύοντας στο ατελιέ του στο Παρίσι μια μέρα το 1953, περίμενε την άφιξη της «Miss Hepburn».Ο Givenchy ήταν θαυμαστής της Audrey Kathleen Hepburn και ήταν ενθουσιασμένος που μια τόσο μεγάλη σταρ του Χόλιγουντ ήθελε να συναντηθεί μαζί του. Μόλις 26 ετών, ο Givenchy είχε ανοίξει το ατελιέ του αφού δούλεψε στα στούντιο των Cristobal Balenciaga, Jacques Fath και Elsa Schiaparelli. Και ενώ οι New York Times τον είχαν ανακηρύξει αστέρι μετά το ντεμπούτο της πρώτης του συλλογής το 1952, ο Givenchy ήξερε ότι αν η Hepburn γίνει πελάτισσά του, το όνομα και η δουλειά του θα έπαιρναν ακόμη μεγαλύτερη διάσταση. «Ξαφνικά μία όμορφη και πολύ μικρόσωμη, αδύνατη κοπέλα ήρθε [στο στούντιο]», είχε αναφέρει ο ίδιος ο Givenchy κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξής του στον Charlie Rose το 1998, εξιστορώντας την πρώτη του συνάντηση με την Audrey Hepburn, το καλοκαίρι του 1953.
«Μου ζήτησε να φτιάξω το φόρεμα για τη “Sabrina” αλλά της είπα ότι είναι δύσκολο, γιατί ήταν περίοδος που ασχολούμουν σχολαστικά με τις συλλογές του οίκου και δεν είχα χρόνο να την βοηθήσω». Η ίδια -σύμφωνα με τον σχεδιαστή- απάντησε «σε παρακαλώ, θέλω πολύ να δοκιμάσω τα ρούχα σου».
Χωρίς ακόμη να μαγευτεί από την τότε 24χρονη ηθοποιό – η οποία είχε φτάσει φορώντας ένα λεπτό, μαύρο παντελόνι κάπρι, ένα μπλουζάκι, μπαλαρίνες και ένα μεγάλο καπέλο – ο Givenchy της έδειξε τα τελειωμένα κομμάτια από τη συλλογή του και της είπε ότι μπορούσε να τα δει και να επιλέξει. Δεν ήξερε όμως ο ίδιος ότι η Audrey Hepburn ήταν προ καιρού θαυμάστριά του έχοντας αγοράσει ήδη ένα παλτό από τον οίκο του με κάποια από τα χρήματα που είχε κερδίσει από την ταινία “Roman Holidays”, την ταινία του 1953 που μέσα σε λίγες εβδομάδες θα μετέτρεπε την ηθοποιό σε σταρ των ΗΠΑ.
Η Hepburn επέλεξε τρεις εμφανίσεις από το ατελιέ του Givenchy για την ταινία “Sabrina”:
Ένα γκρι ταγιέρ από μαλλί, για τη σκηνή του σιδηροδρομικού σταθμού μετά την επιστροφή της πρωταγωνίστριας από το Παρίσι. Ένα μαύρο μεταξωτό κοκτέιλ φόρεμα με φιόγκους στους ώμους, για μια βραδινή έξοδο στη Νέα Υόρκη. Και για τη σκηνή του πάρτι, μία βραδινή λευκή τουαλέτα φτιαγμένη από στράπλες μπούστο τοποθετημένο πάνω σε μια μακριά εντυπωσιακή φούστα, και τα δύο διακοσμημένα με μαύρα κεντήματα σε σχήμα λουλουδιών και με τη φούστα να είναι στολισμένη στο τελείωμά της με μαύρο βολάν από οργάντζα. Η Hepburn πρόσθεσε ένα καπέλο σε στυλ τουρμπάνι στην εμφάνιση με το ταγιέρ και ένα βραδινό αξεσουάρ για το κεφάλι για να συνδυάσει το κοκτέιλ φόρεμα.
Η ίδια χαρακτήρισε τα σχέδια «τέλεια», είπε ο Givenchy. Ο σχεδιαστής με την μεγάλη σταρ του σινεμά κανόνισαν να πάνε για δείπνο, και τότε ξεκίνησε η ιστορία μίας στενής πολυετούς φιλίας. Μετά την επιστροφή της Audrey Hepburn στο Χόλιγουντ, ο σκηνοθέτης της “Sabrina” συμφώνησε για τα σχέδια του couturier. «Ο Billy Wilder είπε: “Είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε για τη Sabrina”», επεσήμανε ο Givenchy στον Charlie Rose.
Βασισμένη στο “Sabrina Fair”, ένα θεατρικό έργο του 1953 του Samuel Taylor, η ταινία αφηγείται την ιστορία της Sabrina Fairchild, κόρης ενός σοφέρ η οποία είχε αγαπήσει τον David Larrabee, τον νεότερο γιο της πλούσιας οικογένειας του Long Island για την οποία δουλεύει ο πατέρα της. Η ίδια, αφού επιστρέφει από ένα παρατεταμένο ταξίδι στο Παρίσι, ερωτεύεται τελικά τον μεγαλύτερο και πιο σοβαρό αδερφό της οικογένειας, Linus.
Στην ταινία -η οποία διαφέρει σημαντικά από το θεατρικό έργο- η Sabrina φεύγει από τη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει σε μία σχολή μαγειρικής στο Παρίσι. Αυτό το σημείο της πλοκής γέννησε την ιδέα στον Billy Wilder – σκηνοθέτη της ταινίας- να στείλει την Hepburn στο Παρίσι πριν από τα γυρίσματα, τόσο για να απορροφήσει την παριζιάνικη κουλτούρα όσο και για να επιλέξει το είδος της υψηλής ραπτικής που θα μπορούσε να φορέσει η πρωταγωνίστρια αφού βίωσε μια εκλεπτυσμένη μεταμόρφωση.
Μετά την επιτυχία της Audrey Hepburn στην ταινία “Sabrina”η ίδια όταν επέστρεψε στο Χόλιγουντ για να πρωταγωνιστήσει στο “Funny Face” το 1957, απευθύνθηκε πάλι στον κορυφαίο σχεδιαστή για τα look της ταινίας παρά τις διενέξεις που υπήρχαν μεταξύ της ενδυματολόγου Edith Head και του Hubert de Givenchy.
Όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Όσκαρ του 1958, ο Givenchy θα μοιραζόταν με την Head μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ενδυματολογίας. Το ζευγάρι ωστόσο έχασε, από τον Orry-Kelly, ο οποίος κέρδισε το τρόπαιο για τη δουλειά του στο Les Girls, με πρωταγωνιστές τους Gene Kelly, Mitzi Gaynor και Kay Kendall.
Η “Sabrina” απέσπασε διθυραμβικές κριτικές όταν προβλήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1954. Μάλιστα ο κριτικός κινηματογράφου Bosley Crowther των New York Times την χαρακτήρισε ως «την πιο απολαυστική κωμωδία-ρομάντζο εδώ και χρόνια» και είπε για τη Hepburn ότι «πράγματι, είναι υπέροχη στην ταινία – μια νεαρή κυρία με εξαιρετική ποικιλία ευαίσθητων και κινούμενων εκφράσεων μέσα σε ένα τόσο εύθραυστο και λεπτό πλαίσιο».
Για τη Hepburn και τον Givenchy, η “Sabrina” δεν αντιπροσώπευε μόνο το λανσάρισμα της πιο διάσημης σχέσης σχεδιαστή-μούσας στον χώρο της μόδας, αλλά και μια δια βίου φιλία. Το 1991 η σταρ ανέφερε χαρακτηριστικά, «πολύ λίγα λόγια μπορούν να εκφράσουν 40 χρόνια φιλίας και τα ρούχα του όχι μόνο με ενθουσιάζουν, αλλά μου έδιναν και μου δίνουν πάντα τόση αυτοπεποίθηση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου