Στις 27 Οκτωβρίου του 1959 η Αθήνα αλλά και όλη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από την είδηση ότι ο κτηματίας Γιώργος Μανίδης βρέθηκε νεκρός με πολτοποιημένο το κεφάλι στο σπίτι του στο Χαΐδάρι.Για το Γιώργο Μανίδη έχουν γραφτεί πολλά: Μεγλοκτηματίας από τη Χίο που έκανε λαμπρή καρίερα ως μετανάστης στις ΗΠΑ και επέστρεψε στα πάτρια εδάφη λίγο πριν την έναρξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στην Ελλάδα αγόρασε μεγάλες εκτάσεις γης στη περιοχή του Χαϊδαρίου, ενώ έφτιαξε και τα δικά του εργοστάσια ζωοτροφών. Για την εποχή του θεωρείται αναμφισβήτητα ως ένας από τους πιο πλούσιους επιχειρηματίες της Αθήνας.
Ο Μανίδης ήταν χήρος και άτεκνος και εντελώς μόνος του κατάφερε να χτίσει» από το μηδέν μια τεράστια περιουσία. Στις 26 Οκτωβρίου υπερηφανευόταν δημόσια σε μια ταβέρνα για ένα τεράστιο ποσό που είχε εισπράξει από μια εταιρία πετρελαίου. Μάλιστα, έχοντας πιθανότατα άγνοια κινδύνου, είπε ότι επρόκειτο να καταθέσει τα χρήματα στη τράπεζα τις επόμενες ημέρες.
Δεν πρόλαβε όμως. Το επόμενο βράδυ εισήλθε στο σπίτι του ένας άνδρας,ο οποίος παραβιάζοντας το παράθυρο της κουζίνας, αποπειράθηκε να τον ληστέψει. Αφού οι δύο άνδρες πάλεψαν, ο δράστης βρήκε την ευκαιρία και με ένα βαρύ σιδερένιο αντικείμενο διέλυσε το κεφάλι του άτυχου Μανίδη.
Σύμφωνα με τη mixanitouxronou.gr, οι αστυνομικές αρχές ξεκίνησαν αμέσως έρευνα για την εύρεση του στυγνού δολοφόνου και οι πρώτοι ύποπτοι θεωρήθηκαν οι αθίγγανοι που διατηρούσαν καταυλισμό στο Χαϊδάρι. Η χωροφυλακή μάλιστα προχώρησε στη σύλληψη 50 ανδρών, οι οποίοι βέβαια μετά τις ανακρίσεις αφέθηκαν ελεύθεροι.
Το «ανθρωποκυνηγητό» δεν σταμάτησε και ένα μήνα μετά άλλο ένα φρικτό στοιχείο εντάχθηκε στους φακέλους της αστυνομίας. Στα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού στα Σπάτα βρέθηκε πτώμα ανδρός με πολτοποιημένο κεφάλι. Η σορός άνηκε στον κωφάλαλο Νίκο Πειρουνάκη. Το συγκεκριμένο άνδρα, πριν δολοφονηθεί, οι κάτοικοι της περιοχής τον είχαν δει να κυκλοφορεί με ματωμένα ρούχα.
Οι αρχές «έβαλαν» όλα τα στοιχεία κάτω και ανακάλυψαν ότι ο Πειρουνάκης ήταν πιθανώς δολοφόνος του Μανίδη. Ωστόσο, είχε και έναν συνεργό, έναν άλλον κωφάλαλο που άκουγε στο όνομα: Βασίλης Παπαθανασίου.
Αρχικά ο Παπαθανασίου αρνήθηκε κάθε κατηγορία. Μετά από λίγες μέρες όμως, όπως αποκαλύπτουν οι εφημερίδες της εποχής, τα παραδέχθηκε όλα με πολύ κυνικό και ωμό τρόπο. Κατά την ομολογία του υποστήριξε ότι σκότωσε τον συνεργό του αφενός για να μην μπορέσει ποτέ να ομολογήσει τη δολοφονία του Μανίδη, αφετέρου για να κρατήσει το μερίδιο του από τα κλοπιμαία.
Στο δικαστήριο ο Παπαθανασίου ισχυρίστηκε ότι σκότωσε το γνωστό κτηματία, όταν κοιμόταν, χτυπώντας τον με μια καρέκλα στο κεφάλι. Η έδρα επέλεξε να μη τον στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα επειδή ήταν κωφάλαλος αλλά ο Τύπος ουσιαστικά τον «εκτέλεσε» με τα δημοσιεύματα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου