Mercedes που έσωσε την Porsche;

Σήμερα τα μοντέλα της Porsche αποτελούν όνειρο για εκατοντάδες χιλιάδες petrolheads. Κάποτε, όμως, η μάρκα φλέρταρε με την καταστροφή. Και έπρεπε να εμφανιστεί ένα μοντέλο της Mercedes για να της δώσει το φιλί της ζωής.
Porsche. Ένα εκ των κορυφαίων brands στο πεδίο της πολυτελούς, σπορ κινητικότητας, που τα μοντέλα της γίνονται ανάρπαστα και τα οικονομικά της αποτελέσματα ζαλίζουν.
Η ευρωστία, όμως, της γερμανικής εταιρείας απειλήθηκε σφοδρά στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν οι πωλήσεις της πήραν την κατιούσα, μετά από κάποιες απροσδόκητα ασθενικές εμπορικές επιδόσεις με πρωταγωνιστές ορισμένα μοντέλα της.

Πρόκειται για τις 924, 944 και 928 που ακολουθούσαν την ίδια συνταγή: Ο κινητήρας μπροστά και η κίνηση στους πίσω τροχούς. Τίποτα, όμως, δεν πήγε βάσει σχεδίου. Η παραγωγή της 928 ήταν ιδιαίτερα κοστοβόρα και ο όγκος πωλήσεων δεν κρίθηκε ικανός να αποτρέψει τη χασούρα. Παράλληλα, τόσο η 924 όσο και η 944 κατασκευάζονταν στο εργοστάσιο της Audi στο Neckarsulm και κατά συνέπεια τα κέρδη μοιράζονταν με την εταιρεία από το Ingolstadt.

Μην ξεχνάμε, επίσης, πως στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η Ασία –με εξαίρεση την Ιαπωνία- αποτελούσε terra incognita για την Porsche. Όταν σήμερα η εταιρεία δεν σταματά να εξάγει αυτοκίνητα στην Κίνα.

Την ίδια εποχή, η συντοπίτισσα Daimler βρισκόταν στο άκρον άωτον της δόξας της. Η W126 αποτελούσε τον ακλόνητο κυρίαρχο στην κατηγορία των πολυτελών σεντάν και λίγο πιο κάτω η 190 E (W201) έμοιαζε πως μπορούσε να διασταυρώσει τα ξίφη της με την BMW Σειρά 3. Μόνο στην κατηγορία των μεσαίων sedan υπήρχε ένα καταφανές κενό το οποίο είχε διαγνωσθεί από την BMW M5 των 300+ ίππων.

Η Daimler, λοιπόν, έπρεπε να αντιπαρατάξει ένα εξίσου ικανό μοντέλο. Κάτι ισχυρό και ταυτόχρονα «σοβαρό» για τους εύπορους και συντηρητικούς πελάτες της. Και η απάντηση δόθηκε μέσω της Mercedes–Benz 500E, η οποία συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής.

Πρόκειται για το πρώτο μεσαίου μεγέθους μοντέλο της Merc με 8κύλινδρο μοτέρ, έναν V8 των 326 ίππων / 480 Nm που συνδυαζόταν με 4ταχυτο αυτόματο κιβώτιο και επέτρεπε την επιτάχυνση στα πρώτα 100 χλμ./ώρα από στάση σε 6,0 δλ.

Παρ’ όλα αυτά, η 500 E, που βασιζόταν στο 4θυρο αμάξωμα της W124, δεν ήταν εφικτό να κατασκευαστεί στο εργοστάσιο της Mercedes στο Sindelfingen, καθώς οι διαστάσεις της δεν ήταν συμβατές με τη γραμμή συναρμολόγησης.

Τη λύση έδωσε ο τότε επικεφαλής της μάρκας, Werner Niefer, που εγκαινίασε δίαυλο επικοινωνίας με την Porsche. Η τελευταία ήταν αυτή που ανέλαβε το δύσκολο έργο της μεταμόσχευσης ενός V8 εντός του σώματος της W124 η οποία ήταν συμβατή αποκλειστικά με 4κύλινδρα και 6κύλινδρα μοτέρ.



Για την εξασφάλιση χώρου για τον 8κύλινδρο σε διάταξη V έγιναν επεμβάσεις στο τούνελ μετάδοσης, στην πίσω σειρά το μεσαίο κάθισμα απομακρύνθηκε και η μπαταρία μεταφέρθηκε στο πορτπαγκάζ. Επιπροσθέτως, το σύστημα πέδησης και το πλαίσιο ήταν της 500 SL (R129) και τα φτερά ήταν φαρδύτερα.

Τα ανταλλακτικά πηγαινοέρχονταν μεταξύ των δύο εργοστασίων (της Porsche και της Mercedes), με την τελική έγκριση, ωστόσο, να δίνεται από τη γραμμή συναρμολόγησης της Daimler στο Sindelfingen.



Αρχικός στόχος ήταν η παραγωγή 10 με 12 μονάδων της 500E την ημέρα, αλλά η αυξημένη ζήτηση διπλασίασε τον ρυθμό παραγωγής σε 20. Η Mercedes 500 E κατασκευάστηκε από το 1991 έως και τον Απρίλιο του 1995, με τις συνολικές πωλήσεις να ανέρχονται σε 10.479 αντίτυπα.

Η συνεργασία της Porsche με τη Mercedes για την κατασκευή της 500E ήταν η σανίδα σωτηρίας που αναζητούσε επί μήνες η ηγεμονεύουσα σήμερα εταιρεία παραγωγής πανίσχυρων μοντέλων.



«Η παραγγελία της Mercedes για την 500E έσωσε τις δουλειές μας», αναφέρει σε δηλώσεις του Michael Mönig, ένας συνταξιούχος μηχανικός της Porsche που εργαζόταν στο τμήμα κατασκευής αμαξωμάτων.