Πώς ζούσε για δύο δεκαετίες ως δραπέτης ο «γιατρός» της δολοφονίας Καλαθάκη - Νικολαΐδη

Καλοντυμένος, συνεπής στις υποχρεώσεις του, αλλά με άγνωστη ταυτότητα. Με αυτά τα λόγια περιγράφουν οι γείτονές του, στη Νέα Σμύρνη, τον «γιατρό» της άγριας δολοφονίας Νικολαΐδη - Καλαθάκη, Ηλία Μαζαράκη.
Η ταυτότητά του Μαζαράκη έγινε γνωστή έπειτα από τον θάνατό του και συγκεκριμένα στο νεκροτομείο. Στο νοσοκομείο, όπου κατέληξε είχε αφήσει το τηλέφωνο της παιδικής του φίλης, η οποία είναι δικηγόρος, έτσι ώστε να την ενημερώσουν στην περίπτωση που εκείνος πεθάνει. Όπερ και εγένετο.
Η δικηγόρος πήγε στο νεκροτομείο προκειμένου να τον αναγνωρίσει και εκεί αποκαλύφθηκε η πραγματική του ταυτότητα. Μιλώντας η ίδια στο Live News αναφέρθηκε στο πως αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του «γιατρού».
«Με πήραν για να με ενημερώσουν ότι ο Άκης Τασιούλας, είχε αποβιώσει στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο. Τασιούλα δεν ήξερα. Άκη Ήξερα. Από τα παιδικά μου χρόνια τον ήξερα τον Άκη. Πήγα λοιπόν να δω περί τίνος πρόκειται. Με οδήγησαν στο νεκροτομείο και είπα ότι αυτός δεν λέγεται Τασιούλας, λέγεται Μαζαράκης Ηλίας. Ενημέρωσε κατά την εισαγωγή του ότι αν κάτι συμβεί να επικοινωνήσουν με εμένα και τους είχε δώσει το κινητό μου τηλέφωνο», ανέφερε αρχικά.
Ακόμη πρόσθεσε ότι δεν είχε επικοινωνία μαζί του και δεν γνώριζε ότι έμενε στη Νέα Σμύρνη. Επιπλέον επεσήμανε ότι ήταν παιδικοί φίλοι λόγω φιλικών οικογενειακών σχέσεων και κράτησαν επαφές ως φοιτητές. Όταν ο Μαζαράκης πέρασε την πόρτα της φυλακής όλα άλλαξαν μεταξύ τους. «Χαράμισε τη ζωή του», τόνισε χαρακτηριστικά.
Όσα χρόνια η αστυνομία αναζητούσε τα ίχνη του οι δυο τους δεν είχαν συναντηθεί. Η τελευταία φορά που είχαν βρεθεί ήταν όταν πήρε άδεια από τη φυλακή, το 1996. Όταν το όνομά του ενεπλάκη στην υπόθεση της δολοφονίας Νικολαΐδη - Καλαθάκη, ο Μαζαράκης είχε εξαφανιστεί και κανείς δεν ήξερε που βρίσκεται.
Σύμφωνα με το Live News το όνομα «Άκης Τασιούλας», ανήκει σε υπαρκτό πρόσωπο. Γείτονές του ανέφεραν ότι ήταν μοναχικός άνθρωπος και έπαιρνε φαγητό μέσω delivery. Παράλληλα ασχολιόταν με τον υπολογιστή του, ήταν τυπικός στις υποχρεώσεις του και σπάνια τον επισκεπτόταν κάποιος.
Επίσης ο ιδιοκτήτης του σπιτιου όπου διέμενε ο «γιατρός», είπε ότι έμοιαζε με φυσιολογικό άνθρωπο, ήταν πάντα καλοντυμένος και ισχυριζόταν ότι έψαχνε δουλειά στην Ελλάδα. Ένας άλλος γείτονας τον περιέγραψε ως μυστικοπαθή και ως έναν άνθρωπο που ήταν εσωστρεφής, ενώ ακόμη και στο σπίτι που διέμενε έγραφε το κουδούνι του ιδιοκτήτη και όχι το δικό του.