στιγμή ωστόσο, έχουν κάνει την εμφάνιση του και έρευνες που λένε ότι αν κόψεις το πρωινό θα χάσεις βάρος ή ότι το πρωινό -είτε το κόψεις είτε όχι- δεν έχει καμία επίδραση στο βάρος σου.
1. Πεινούσα σαν λύκος!
Το σώμα μου περίμενε ότι θα φάω το πρωί -συνήθως τρώω βρώμη (oatmeal) με κανέλα- και εκνευριζόταν που το παραμελούσα. Το στομάχι μου γουργούριζε όλη την ώρα, το κεφάλι μου πονούσε και ήμουν γκρινιάρα και ανυπόμονη.
2. Η πρωινή γυμναστική ήταν φιάσκο
Μπορούσα να κινηθώ παρά το άδειο στομάχι μου, αλλά δεν μπορούσα να τρέξω ούτε τόσο γρήγορα ούτε όσο μακριά πάω συνήθως. Αισθανόμουν ότι σερνόμουν, έτσι ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να ολοκληρώσω το συνηθισμένο 90λεπτο τρέξιμο. Μπορούσα να βγάλω μόλις τα 70 λεπτά και παραδέχομαι ότι απλά περπατούσα (βασικά σερνόμουν) τον περισσότερο χρόνο. Κάποιες μέρες πήγαινα μόνο για ένα γρήγορο περπάτημα, αλλά οι αντοχές μου ήταν τόσο μειωμένες ώστε έκανα απλά ένα χαλαρό περίπατο.
3. Αισθανόμουν χάλια
Χωρίς πρωινό, το μυαλό μου δεν μπορούσε να “ξυπνήσει” και δεν μπορούσα να είμαι παραγωγική, οργανωμένη και η μνήμη μου δεν με βοηθούσε. Ξεχνούσα έγγραφα που έπρεπε να πάρω μαζί μου σε ένα meeting, ξόδευα 20 λεπτά αναζητώντας ένα αρχείο και προσπέρασα δύο φορές μέσα στην εβδομάδα αυτή την έξοδο που βγαίνω στην εθνική για να πάω σπίτι μου.
4. Το παράκανα με το μεσημεριανό
Το μεσημεριανό μου συνήθως είναι αρκετά θρεπτικό και περιλαμβάνει σαλάτα με πολλά λαχανικά και αρκετή πρωτεΐνη από φυτικές πηγές. Αλλά ήμουν τόσο κουρασμένη και πεινασμένη μέχρι την ώρα του μεσημεριανού που οι καλές συνήθειες μου εξαφανίζονταν. Περισσότερο τυρί; Μπόλικο dressing; Ναι, παρακαλώ! Επίσης έτρωγα πολλά σνακ και το απόγευμα, όπως ξηρούς καρπούς, κρακεράκια, cookies και σοκολάτα. Το παράκανα και με τον καφέ, επίσης. Ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορώ να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου. Βέβαια, το να τρώω τόσο πολύ κατά τη διάρκεια του απογεύματος, σήμαινε ότι την ώρα του βραδινού δεν πεινούσα και έτσι απλά ίσως τσιμπολογούσα κάτι αργότερα. Δεν είχα καν όρεξη να μαγειρέψω.
5. Δεν κοιμόμουν καλά
Μπορεί τα βραδινά μου να συρρικνώνονταν, ωστόσο το να τρώω αργότερα το βράδυ σήμαινε ότι και η ώρα που πήγαινα για ύπνο μεταφερόταν προς τα πίσω, τουλάχιστον για 2 ώρες. Επίσης, ακόμη και όταν ξάπλωνα δεν μπορούσα να αποκοιμηθώ εύκολα, πιθανότατα εξαιτίας της υπερβολικής ζάχαρης και της καφεΐνης που είχα καταναλώσει.
6. Δεν έχασα καθόλου βάρος
Στα καλά νέα, ούτε πήρα κιλά. Αυτό βέβαια είναι θαύμα αν αναλογιστώ το πόσο έτρωγα τα απογεύματα. Το ότι δεν έτρωγα πολύ το βράδυ πρέπει να ισορρόπησε την κατάσταση.
Όταν ολοκλήρωσε το εβδομαδιαίο πείραμα της, η Nicole χάρηκε που μπορούσε να επιστρέψει στις κανονικές συνήθειες της, που περιελάμβαναν πρωινό κάθε μέρα. Και μπορεί να μην πήρε βάρος, αλλά δεν έχασε κιόλας και αισθανόταν και πολύ άσχημα όλες τις μέρες, άρα η απάντηση στο ερώτημα τι κάνουμε με το πρωινό είναι απλή: τρώμε πρωινό καθημερινά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου