Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ και τα άλλα μέλη της κριτικής επιτροπής στο 70ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες απένειμαν τον επετειακό Χρυσό Φοίνικα στην ταινία The Square του Σουηδού σκηνοθέτη Ρούμπεν Όστλουντ.
Παραλλήλως, η κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ των Καννών απένειμε το βραβείο σεναρίου στον Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργο Λάνθιμο και τον Ευθύμη Φιλίππου, βραβείο που μοιράζονται από κοινού με τη Λιν Ράμσεϊ.
Η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «The Killing of a Sacred Deer» δίχασε τους κριτικούς, ωστόσο θεωρούνταν μια από τις βασικές υποψηφιότητες για τον «Χρυσό Φοίνικα».
Μαζί με το «Ιερό Ελάφι» του Λάνθιμου, το βραβείο σεναρίου μοιράζεται και η Λιν Ράμσεϊ για την ταινία «You Were Never Really Here» στη μεγάλη της επιστροφή, μετά το «Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Κέβιν». Η ταινία «You Were Never Really Here» της Λιν Ράμσεϊ είναι βασισμένη σε μυθιστόρημα του Τζόναθαν Εϊμς και πρωταγωνιστεί ο Χοακίν Φοίνιξ.
O Ρούμπεν Όστλουντ
Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ
Μισό βραβείου σεναρίου ο Λάνθιμος, χρυσός φοίνικας στο «τετράγωνο» της Σουηδίας
Τελικά, ο Λάνθιμος ήταν στα βραβεία. Μοιράστηκε το βραβείο σεναρίου μαζί με την Σκοτσέζα Λιν Ράμσεϊ για την ταινία της: «Δεν ήσουν ποτέ πραγματικά εδώ».
Όμως, θριαμβευτής είναι ο Σουηδός Ρούμπεν Οστλουντ, για το μινιμαλιστικό: «Το τετράγωνο». Ο σκηνοθέτης που πριν από τρία χρόνια είχε υπογράψει το αριστουργηματικό «Ανωτέρα βία».
Ζιλιέτ Μπινός και Ρούμπεν Όστλουντ
Ακολουθούν:
Μεγάλο βραβείο της επιτροπής (το δεύτερο σε αξία) για την Γαλλική ταινία «120 Battements Par Minute» με «θέμα» τραγικές ιστορίες AIDS στη δεκαετία του ενενήντα.
Βραβείο Σκηνοθεσίας στην Σοφία Κόπολα για το «The Beguiled» (ριμέικ της ομότιτλης ιστορίας που είχε σκηνοθετήσει ο Ντον Σίγκελ στις αρχές της δεκαετίας του ’70 με πρωταγωνιστή τον Κλιντ Ιστγουντ).
Βραβείο γυναικείας ερμηνείας στην Γερμανίδα Νταϊάν Κρούγκερ για την συναρπαστική υποκριτική της στο αντι-νεοαζιστικό δράμα του Φατίχ Ακίν «Aus Den Nichts». Μια ιστορία που συνδέει ευθέως τους Γερμανούς Νεοναζί με την «Χρυσή Αυγή» και που η τελευταία μισή ώρα είναι γυρισμένη στον Σχοινιά Αττικής.
Η Νταϊάν Κρούγκερ με τον σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν
Ανδρικής ερμηνείας στον Χοακίν Φίνιξ για την ταινία: «Δεν ήσουν πραγματικά ποτέ εδώ» της Σκοτσέζας Λιν Ράμσεϊ (είναι το δεύτερο βραβείο για την ίδια ταινία).
Ο Χοακίν Φίνιξ και η Λιν Ράμσεϊ
Και Ειδικό βραβείο στο «Lovelles» του Ρώσου Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ.
Αλλά και βραβείο για τα εβδομήντα χρόνια του Φεστιβάλ Καννών στην Νικόλ Κίντμαν. Που μ' αυτή την τιμητική διάκριση «ξεμπέρδεψαν» μαζί της και έβγαλαν την υποχρέωση από πάνω τους για μια σταρ που στο φεστιβάλ εμφανίστηκε σε τρεις ταινίες, σχεδόν «στρατοπέδευσε» στις Κάννες για αρκετές ημέρες, αλλά στην τελετή της απονομής των βραβείων «έλειπε» και έτσι «αναγκάστηκε» να ευχαριστήσει με βίντεο!
Το βραβείο σεναρίου που μοιράστηκε ο Γιώργος Λάνθιμος εκφωνήθηκε πρώτο, δηλαδή η αξία του είναι μικρή. Είναι το τρίτο, αλλά το λιγότερο σημαντικό βραβείο που κερδίζει στις Κάννες. Την πρώτη φορά με τον «Κυνόδοντα» το 2009 κερδίζει πρώτο βραβείο. ως καλύτερη ταινία για το παράλληλο πρόγραμμα «Ενα κάποιο βλέμμα». Και την δεύτερη φορά κερδίζει ειδικό βραβείο για τον «Αστακό» (ανώτερο από το βραβείο σεναρίου). Πάντως, τρεις ταινίες του Λάνθιμου και τις τρεις φορές φεύγει με κάποια διάκριση. Ρεκόρ. Άντε και με Χρυσό Φοίνικα!
Λάθος όλα
Όμως, κατά τη γνώμη μου λάθος το βραβείο σεναρίου. Το δυνατό σημείο του Λάνθιμου είναι η αισθητική και η σκηνοθεσία του. Αυτές οι μεγάλες αρετές του. Προφανώς η Επιτροπή έπρεπε κάπου να χωρέσει και τον Λάνθιμο. Δεν μπορούσε εντελώς να τον αποφύγει!
Γιώργος Λάνθιμος
Λάθος ο Χρυσός Φοίνικας. Η ταινία του Ρούμπεν Οστλουντ «Το τετράγωνο» που σαρκάζει, υπογείως, την ζωή του υπεύθυνου Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Σουηδία. Και είναι λάθος γιατί η ταινία είναι φλύαρη και γιατί το δυνατό της σημείο, όπως του Λάνθιμου, είναι η αισθητική της!
Προφανώς αυτό που θα εντυπωσίασε τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, πρόεδρο της Επιτροπής, ήταν η ξεκαρδιστική σκηνή με το προφυλακτικό, Όπου μετά από μια «μηχανική» σεξουαλική σκηνή με τον υπεύθυνο του μουσείου και μια δημοσιογραφίνα, εκείνη προσπαθεί να κρατήσει για λογαριασμό της το προφυλακτικό και το υγρό περιεχόμενο σ' αυτό. Εκείνος αντιλαμβάνεται τις προθέσεις της, σκεπτόμενος ότι μέσα στην τρέλα της μπορεί να το γονιμοποιήσει, κι έτσι ο ένας τραβάει το «λάστιχο» απ' εδώ και η άλλη απ' εκεί. Παιδιά, το υγρό θα εκτιναχθεί!
Τζέσικα Τσάστεϊν και Πέδρο Αλμοδόβαρ
Εντελώς λάθος το βραβείο σκηνοθεσίας στην Σοφία Κόπολα για το «The Beguiled». Μα εντελώς λάθος. Τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε σκηνοθέτες ανώτεροι από εκείνη. Και ανάμεσά τους ο Γιώργος Λάνθιμος. Προφανώς έπρεπε και οι Αμερικανοί να φύγουν με κάποιο βραβείο...
Και λάθος το «μικρό» βραβείο στον Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ για το «Lovelles» που κατά γενική ομολογία είχε κριθεί ως μία από τις τρεις καλύτερες παρουσίες των φετινών Καννών.
Ο Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ
Με απλά λόγια, η Αμερική πριμοδοτήθηκε. Η Ρωσία υποτιμήθηκε. Και η ταινία της Λιν Ράμσεϊ υπερτιμήθηκε.
Η μαύρη δαντέλα της Μόνικα Μπελούτσι
Hostess της τελετής η Μόνικα Μπελούτσι με μαύρη μακριά τουαλέτα με κεντημένη δαντέλα. Κάθε φορά που εκφωνούσε τα ονόματα η φωνή της έσταζε από αισθησιασμό.
Μόνικα Μπελούτσι και Ζιλιέτ Μπινός
Εκθαμβωτική η Νταϊάν Κρούγκερ. Κι αυτή με μαύρη τουαλέτα. Αλλά εξώπλατη.
Η Νταϊάν Κρούγκερ
Ο Χοακίν Φίνιξ με σμόκιν αλλά με ελβιέλες. Πάντα «ιδιαίτερος». Και μάλλον υπό την επήρεια αλκοόλ.
Ο Γάλλος σκηνοθέτης Ρομπίν Καμπιγιό με μαύρο κοστούμι αλλά λευκό φανελάκι.
Κώστας Γαβράς και Ρομπίν Καμπιγιό
Και κάτι ακόμα, ο δικός μας Κώστας Γαβράς ήταν ο άνθρωπος που παρέδωσε στον Καμπιγιό το Μεγάλο βραβείο της Επιτροπής, το δεύτερο σε αξία μετά τον Χρυσό Φοίνικα.
Μία στις δύο βραβεύτηκαν
Οκτώ βραβεία σε εννιά ταινίες (γιατί δύο μαζί μοιράστηκαν το βραβείο σεναρίου). Δηλαδή μία στις δύο ταινίες του επίσημου, διαγωνιστικού προγράμματος βραβεύτηκε. Απίστευτο!
Γενικά το πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ δεν θα έλεγα ότι ήταν και το καλύτερο των τελευταίων χρόνων.
Όταν οι ταινίες προβληθούν στην Αθήνα, ζήτημα είναι αν ο μέσος όρος εισιτηρίων θα ξεπεράσει τις είκοσι χιλιάδες. Πλην του Λάνθιμου που έχει από τώρα εξασφαλίσει μια πρώτης τάξεως δημοσιότητα.
Και τέλος, κατά τη γνώμη μου αδικήθηκαν τόσο οι δύο Αμερικανοί σκηνοθέτες αδελφοί Σάφντι για την ταινία «Good Time», όσο και ο πρωταγωνιστής τους Ρόμπερτ Πάτινσον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου