Κωνσταντία Φαγαδάκη: «Ο Δρόμος»

Έξω από το θέατρο, η νύχτα συνέχιζε το μπαλέτο στο δρόμο, μαζί μ’ ένα ζεστό κουβάρι από χούφτες, όταν τα δάχτυλα πλέκονται σ’ άλλα δάχτυλα και οι φωνές σαν ανέμη τυλίγονται στα σώματα των χορευτών του πεζοδρομίου.
Ο χρόνος συνουσιάζεται εκστασιασμένος όταν οι πρωταγωνιστές συντονίζονται στην μέση μιας μελωδίας και οι ρόλοι ξεφλουδισμένοι ζυγίζονται στους ώμους μοιρασμένοι.




Ο τρόπος και ο χαρακτήρας ακολουθούσε τις φιγούρες
να σηκώνουν, να ορθώνονται, να περιστρέφονται,
να κρατούν τον ρυθμό των παύσεων,
να υποκλίνονται, να μην φοβούνται την τελευταία νότα.

Ο δρόμος... είναι χτισμένα βήματα και για άλλους προορίζεται...

photo: unknown photographer - konstantiafagadaki