Εγώ είμαι ο Νικολάκης, έβαλα τηλέφωνον!!! - Οι ιστορίες από την παλιά Αθήνα

Όταν στις αρχές του 20ου αιώνα οι συνδρομητές του τηλεφώνου στο δίκτυο Αθηνών, Πειραιώς και Νέου Φαλήρου δεν ξεπερνούσαν τους 400
Το 1902 οι συνδρομητές του τηλεφώνου στο δίκτυο Αθηνών, Πειραιώς και Νέου Φαλήρου δεν ξεπερνούσαν τους 400! Όλες οι συνδέσεις περνούσαν μέσα από το κέντρο όπου ειδική ομάδα εκπαιδευμένων τηλεφωνητριών διεκπεραίωνε με πολύ κόπο και αρκετά μπλεξίματα τις «γραμμές».




Πάρτε γεύση από το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Χρόνος» 1905 :
«-Κέντρον;
-Μάλιστα.
-Είσθε το κέντρον;
-Ολόκληρος.
-Είμαι εγώ που έβαλα το τηλέφωνο. Τι αριθμό έχω παρακαλώ;
-3403.
-Α! 3403! Μπα; Και είνε τόσοι πολλοί οι συνδρομηταί;
-Είνε.
-Δεν μου λέτε, εγώ γνωρίζω ήδη την χρήσιν;



-Μα αφού ομιλείτε.
-Τίποτε άλλο δεν πρέπει να μάθω;
-Να το ξεσκονίζετε.
-Το τηλέφωνον;
-(Φωνή στενοχώριας) Και το τηλέφωνον.
-Παρακαλώ, έχω φόβον από τους κεραυνούς;
-Εν καιρώ θυέλλης να βάζετε τον διακοπτήρα.
-Εκείνο το τσιμπιδάκι;
-Μάλιστα.
-Λαμπρά. Με τας Πάτρας παρακαλώ ημπορώ να συγκοινωνήσω;
-Όχι, αν δεν πληρώσετε ιδιαιτέρως μίαν δραχμήν.
-Μία δραχμή δι' όλίγας λέξεις! Α, είνε φοβερόν.
-Τίποτε άλλο θέλετε;
-Δόστε μου παρακαλώ το 999.
-Λάβετε.



-Ευχαριστώ. Κρρρ...
-Κρρρ...
-Κρρρ... Ποίος;
-Σεις ποιος είσθε.
-Εγώ είμαι! Σεις ποίος;
-Εγώ.
-Α, μα αυτό είνε πάρα πολύ! Συ είσαι Δημητράκη ή κανείς άλλος;
-Εδώ κύριε είνε το Χημείον.
-Α μα έγινε λάθος, διάβολε. Κλείστε τη γραμμή. Κρρ-κρρ-κρρ...
-Κρρ-κρ-κρ
-Λαμπρά. Ε λοιπόν Δημητράκη!
-Εδώ είναι το Χημείον.
-Πάλι το Χημείον! Κρρ-κρρ-κρρ. Κέντρον.
-Εδώ Κέντρον.
-Δόστε μου το 999, σας είπα, δεν μπορεί να συνεννοηθή κανείς;
-Λάβετε.
-Δημητράκη;
-Ποιος είνε;
-Εγώ και σεις;
-Εγώ.
-Ποιος;
-Ο υπηρέτης του κ.Δημητράκη. Να φωνάξω τον κύριον;
-Μάλιστα.
-Ορίστε.



-Δημητράκη;
-Ποιος;
-Εγώ, ο Νικολάκης.
-Μπα, έβαλες τηλέφωνο! Ω δυστυχία. Τι θέλεις;
-Έλα βρε αδερφέ, έχω καιρό να σε ιδώ...
(Αρχίζει μια ακατάσχετη φλυαρία για όλα τα "νέα" του προηγούμενου μηνός:)
... ενθυμούμαι καυμένε Δημητράκη μίαν σκηνήν από το ρωσικόν δράμα "το κράτος του Ζόφου", άκουσε να σου την πω.
-Την σκηνήν;
-Όχι καλλίτερα να ακούσης την δευτέραν πράξιν. (διηγείται τηλεφωνικώς την δευτέραν πράξιν). Πως σου φαίνεται; (βαθειά σιωπή) Ε Δημητράκη; (Ουδεμία απάντησις) Είσαι εδώ; (σιγή) Μα τι διάβολο, έκοψαν την γραμμή; Κρρ... Κρρ... Κέντρον;
-Γββγρρβγββββ...
-Ποιος ομιλεί.
-Γβββγρρρβγββ...
-Μα κέντρον, που είσαι κέντρον;
-Βγαυγαββγγββ... φέρε το τυρί... αύριο θα σε ιδώ... εις το Σύντ... βγβγγ...
-Διάβολε... άλλοι μιλούν. Ατέλεια του μηχανήματος. Ας ξανακτυπήσω. Κρρρ... Κέντρον!
-Ποιος είνε;
-Εγώ το 3403.
-Ακούστε κύριε, 3403 είνε ο αριθμός σας, όχι όμως και οι υπάλληλοι του τηλεφώνου δια να προφθάσουν να σας υπηρετούν.



-Έτσι ε! Μα αφού έχω επειγούσας υποθέσεις! Τι, θα χάσω τα συμφέροντά μου δι'έλλειψιν επαρκούς υπηρεσίας; Ας πληρώση το κράτος. Ορίστε. Δόστε μου αυτό που ζητώ.
-Τον ίδιο αριθμό θέλετε; Μα δεν σας διακόψαμεν εμείς. Ο κύριος εις τον οποίον ωμιλούσατε έφυγε μόνος του όταν αρχίσατε να του διηγήσθε το δράμα.
-Πως; Ώστε ακούγατε και σεις;
-Βέβαια.
-Μα αυτό είνε αδιακρισία.
-Δεν είνε ιδική μας αδιακρισία, είνε του κράτους.
-Έστω, του κράτους! Είνε αδιάκριτον! Εγώ ξεύρετε δεν λογαριάζω κανένα. Λέγω τας γνώμας μου ελευθέρως. Πάντοτε ήμην ειλικρινής.
-Λοιπόν τι θέλετε τώρα;
-Δόστε μου το 888.
-Λάβετε.
-(Κρρρ κτλ.) Γιωργάκη.
-Ε;
-Εγώ είμαι ο Νικολάκης. Έβαλα τηλέφωνον.
-Έβαλες τηλέφωνον! Ω συμφορά...».

Θωμάς Σιταράς (Αθηναιογράφος)
Διαβάστε περισσότερα στο www.paliaathina.com