«Ελ. Βενιζέλος»: Αεροδρόμιο της χρονιάς το εργατικό κάτεργο

Δεν αποτελεί σοκ το γεγονός ότι πριν από λίγες ημέρες ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών βραβεύτηκε ως το αεροδρόμιο της χρονιάς στην κατηγορία αερολιμένων εξυπηρετούμενης κίνησης από 10 έως 30 εκ. επιβατών.
Οι λόγοι που δεν μας σο­κά­ρει είναι δύο.  Πρώ­τον η επι­βα­τι­κή κί­νη­ση ξε­πέ­ρα­σε κάθε προσ­δο­κία και υπήρ­ξε επι­μή­κυν­ση της του­ρι­στι­κής πε­ριό­δου (αυτό οφεί­λε­ται βε­βαί­ως στην πο­λι­τι­κή οι­κο­νο­μι­κής εξα­θλί­ω­σης και υπο­βάθ­μι­σης της χώρας σε πά­ρο­χο υπη­ρε­σιών) και  δεύ­τε­ρον στο γε­γο­νός ότι την βρά­βευ­ση στην Γε­νεύη την διορ­γά­νω­σε ένα τα­ξι­διω­τι­κό πόρ­ταλ  το “Air Transport News” και όχι κά­ποιος φο­ρέ­ας με τε­χνι­κές γνώ­σεις.
Άλ­λω­στε έχου­με κάθε δι­καί­ω­μα να εί­μα­στε επι­φυ­λα­κτι­κοί απέ­να­ντι σε ιδιω­τι­κούς φο­ρείς που είναι πολύ πι­θα­νόν έως σχε­δόν βέ­βαιο ότι θέ­λουν να προ­στα­τεύ­σουν σκό­πι­μα τους πε­λά­τες τους.




Προ­φα­νώς το «Ελ. Βε­νι­ζέ­λος» είναι όντως ένα σύγ­χρο­νο αε­ρο­δρό­μιο σε ότι αφορά τις υπο­δο­μές του, ωστό­σο ένας ΑΜΕΑ επι­βά­της θα δυ­σκο­λευ­τεί αρ­κε­τά να εξυ­πη­ρε­τη­θεί αν δεν βάλει το χέρι στην τσέπη και δεν απευ­θυν­θεί  σε κά­ποια από της εται­ρεί­ες επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης.
Πέρα όμως από τα τε­χνι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του αε­ρο­λι­μέ­να καλό είναι να δούμε πάνω σε ποιους πραγ­μα­τι­κά «πα­τά­ει» η κάθε βρά­βευ­ση του αε­ρο­λι­μέ­να, δη­λα­δή στους ερ­γα­ζό­με­νους.
Το Συν­δι­κά­το Ερ­γα­ζο­μέ­νων στις Εται­ρεί­ες του Διε­θνή Αε­ρο­λι­μέ­να Αθη­νών (ΣΕΕ-ΔΑΑ) έχει ανα­φερ­θεί πολ­λές φορές στην προ­βλη­μα­τι­κή σχέση ερ­γα­ζο­μέ­νων – Δ.Α.Α.
Το μο­ντέ­λο κερ­δο­φο­ρί­ας και ανά­πτυ­ξης του «Ελ. Βε­νι­ζέ­λος» έχει στη­ρι­χτεί με­τα­ξύ άλλων στην επι­σφα­λή και ελα­στι­κή ερ­γα­σία, στην εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λειάς, στην κα­τα­πο­λέ­μη­ση της ελεύ­θε­ρης συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης αγω­νι­στριών και αγω­νι­στών που αντι­τί­θε­νται στην συμ­μα­χία ερ­γο­δο­τών και δια­χει­ρι­στή του αε­ρο­λι­μέ­να.
Οι δη­λώ­σεις του γε­νι­κού διευ­θυ­ντή του ΔΑΑ, Γιάν­νη Πα­ρά­σχη, συ­νι­στούν πρό­κλη­ση: «Το 2014 υπήρ­ξε μια χρο­νιά θε­α­μα­τι­κής ανά­πτυ­ξης για την κί­νη­ση του αε­ρο­δρο­μί­ου, μέσα σε ένα ιδιαί­τε­ρα ευαί­σθη­το οι­κο­νο­μι­κό και πο­λι­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον. Επι­χει­ρώ­ντας μέσα στη γε­νι­κό­τε­ρη μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κή κρίση στην Ελ­λά­δα, ο Διε­θνής Αε­ρο­λι­μέ­νας Αθη­νών, κα­τά­φε­ρε να αντα­πο­κρι­θεί με επι­τυ­χία στις προ­κλή­σεις, να προ­στα­τέ­ψει το επι­χει­ρη­μα­τι­κό μο­ντέ­λο του και να συ­νε­χί­σει να δη­μιουρ­γεί αξία σε όλα τα επί­πε­δα».
Η προ­στα­σία του επι­χει­ρη­μα­τι­κού μο­ντέ­λου που ανα­φέ­ρει ο κ. Πα­ρά­σχης  εί­ναι-κα­τά την γνώμη μας- η πα­γί­ω­ση ενός 70% επο­χια­κού προ­σω­πι­κού που ερ­γά­ζε­ται σε ένα πολύ εξει­δι­κευ­μέ­νο πε­ρι­βάλ­λον με συ­νε­χώς ανα­νε­ού­με­νες συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας, τε­τρά­ω­ροι των 270 ευρώ, ερ­γο­λα­βι­κοί κ.ο.κ.
Από αυτήν την τα­κτι­κή δια­σφα­λί­ζο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα των ερ­γο­δο­τών που θα έχουν πάντα ένα φτηνό και ευ­έ­λι­κτο προ­σω­πι­κό, ενώ από την διαρ­κή κι­νη­τι­κό­τη­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων (κά­ποιους μήνες ερ­γα­σία, κά­ποιους μήνες εκτός ερ­γα­σί­ας κ.ο.κ) ο δια­χει­ρι­στής του αε­ρο­δρο­μί­ου δια­σφα­λί­ζει το «σπά­σιμ» της συ­νο­χής των ερ­γα­ζο­μέ­νων και την απο­δυ­νά­μω­ση των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων.
Πι­θα­νόν κά­ποιος είτε κα­κο­προ­αί­ρε­τα είτε από αφέ­λεια μπο­ρεί να ρω­τή­σει «και τι δου­λειά έχει ο Δ.Α.Α με τις ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες και πως μπο­ρεί να επι­βλη­θεί σε αυτές»;
Έχου­με πει στο πα­ρελ­θόν πως ο έμ­με­σος ερ­γο­δό­της όλων στο αε­ρο­δρό­μιο είναι ο δια­χει­ρι­στής του «Ελ. Βε­νι­ζέ­λος». Όταν τα στε­λέ­χη του αε­ρο­δρο­μί­ου επι­κα­λού­νται την άρτια εξυ­πη­ρέ­τη­ση των επι­βα­τών θα πρέ­πει να εν­νο­ούν τους χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νους όλων των κλά­δων και την δου­λειά τους. Εί­μα­στε οι ερ­γα­ζό­με­νοι που συμ­βά­λου­με στην ορθή και ασφα­λή εξυ­πη­ρέ­τη­ση του αε­ρο­δρο­μί­ου και όχι τα «γρα­φειό­κτι­στα» golden boys.
Για πα­ρά­δειγ­μα, το κα­λο­καί­ρι βρε­θή­κα­με σε κι­νη­το­ποι­ή­σεις στο αε­ρο­δρό­μιο με αφορ­μή τις προει­δο­ποι­η­τι­κές απο­λύ­σεις στην Central Parking System. Η εται­ρία επι­κα­λέ­στη­κε την σύμ­βα­ση με τον ΔΑΑ που έληγε και τον επι­κεί­με­νο δια­γω­νι­σμό. Ζη­τή­σα­με τότε από τον δια­χει­ρι­στή να το­πο­θε­τη­θεί δη­μό­σια και μά­λι­στα προς όφε­λος των ερ­γα­ζο­μέ­νων και εκεί­νος αγνό­η­σε επι­δει­κτι­κά τόσο το αί­τη­μα των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, όσο και τους 150 πε­ρί­που απε­γνω­σμέ­νους ερ­γα­ζό­με­νους. Τις ίδιες ημέ­ρες στε­λέ­χη του Δ.Α.Α. διέρ­ρε­αν πως το έργο θα κα­τα­λή­ξει και πάλι στην ίδια εται­ρεία. Αυτό είναι μόνο ένα πα­ρά­δειγ­μα υπό­γειων συ­νεν­νο­ή­σε­ων και σύν­δε­σης δια­χει­ρι­στή και εται­ριών.
Στην πρό­σφα­τη γε­νι­κή συ­νέ­λευ­ση, το Σάβ­βα­το 28 Μάρτη, το ΣΕΕ-ΔΑΑ πήρε μια σειρά απο­φά­σε­ων που θα αντι­με­τω­πί­σουν αυτές τις κα­τα­στά­σεις. Βα­σι­κός πυ­ρή­νας των απο­φά­σε­ων αυτών, είναι ότι ο Δ.Α.Α ως έμ­με­σος ερ­γο­δό­της μας θα πρέ­πει να δια­σφα­λί­ζει τις σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας, τον βα­σι­κό μισθό, την ασφα­λι­στι­κή κά­λυ­ψη (π.χ οι ερ­γά­τες πί­στας δεν «κολ­λούν» βαρύ έν­ση­μο), την απορ­ρό­φη­ση του με­γά­λου όγκου του έμπει­ρου προ­σω­πι­κού που έμει­νε άνερ­γο από Olympic Handling, Olympic Catering, Olympic Air.
Αυτές οι πρω­το­βου­λί­ες αφο­ρούν το συν­δι­κα­λι­στι­κό κομ­μά­τι.
Στο πο­λι­τι­κό κομ­μά­τι, η κυ­βέρ­νη­ση που έχει κορμό τον Σύ­ρι­ζα θα πρέ­πει να αξιο­ποι­ή­σει στο έπα­κρο τα με­γά­λα ερεί­σμα­τα που έχει στους ερ­γα­ζό­με­νους του αε­ρο­δρο­μί­ου και να πα­ρέμ­βει υπέρ των δι­καιω­μά­των τους, αξιο­ποιώ­ντας πα­ράλ­λη­λα το σπου­δαίο οι­κο­νο­μι­κό ερ­γα­λείο που είναι ο αε­ρο­λι­μέ­νας. Αυτό συ­νε­πά­γε­ται την από­συρ­ση του 55% των με­το­χών του δη­μο­σί­ου από το ΤΑΙ­ΠΕΔ (όπως βέ­βαια και των άλλων πε­ρι­φε­ρεια­κών αε­ρο­δρο­μί­ων) και την ενί­σχυ­ση της πα­ρου­σί­ας της στο διοι­κη­τι­κό συμ­βού­λιο με στε­λέ­χη που θα κι­νού­νται στους πα­ρα­πά­νω άξο­νες, όπως και την πα­ρου­σία των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, σε αυτό.

Δημήτρης Μπόζας
 πρό­ε­δρος ΣΕΕ-ΔΑΑ