Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Cádiz, Ανδαλουσία

 
“Όλοι πρέπει να φορούν κοστούμι”, λέει η νεαρή Galena ενώ βάφει το πρόσωπό μου με
πολύχρωμα κραγιόν και με ντύνει με ένα κατακόκκινο φόρεμα γεμάτο λουλούδια και κορδέλες. Κόκκινο. Αυτό είναι το χρώμα που παίρνει το λιμάνι της Ανδαλουσίας, από τα ποτάμια των chirigotas, των coros και των comprasas που κατακλύζουν την πόλη για 11 μέρες με τις φορεσιές και τις εκκωφαντικές μουσικές τους. Οι κάτοικοι ζουν και αναπνέουν για το καρναβάλι: για τις πρόβες που θα κάνουν όλο το χρόνο, για τα σατιρικά σκετσάκια και τα τραγούδια με τους σκωπτικούς στίχους, για το διαγωνισμό που θα γίνει στο Gran Teatro Falla για να επιλεχθούν τα καλύτερα γκρουπ της παρέλασης.Σταματάω να τρέχω με το κατακόκκινο γκρουπ της Galena, στέκομαι στη μέση της Plaza de las Flores και προσπαθώ να αποτυπώσω την εικόνα στο μυαλό μου. Μαντολίνα, ντέφια, κιθάρες, σφυρίχτρες, πυροτεχνήματα και γύρω μου ένα ποτάμι από τους πιο χαρούμενους και γλυκούς ανθρώπους που συνάντησα ποτέ. Σαν τα churros, τα φρέσκα ντόνατς που βουτάω με λαιμαργία στο κυπελλάκι με την καυτή σοκολάτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου