Πιο πράσινα και πιο έξυπνα τα σπίτια του μέλλοντος

Οι ουρανοξύστες του μέλλοντος θα είναι εφοδιασμένοι με τοίχους που θα επισκευάζονται μόνοι τους και με παράθυρα που θα προσαρμόζονται στις καιρικές συνθήκες. Στη διάθεσή τους θα έχουν έναν στόλο από ιπτάμενα ρομπότ που θα φροντίζουν για την καθημερινή καθαριότητα όλων των εγκαταστάσεων. Τα κτίρια σε μερικές δεκαετίες από σήμερα θα παράγουν περισσότερη ενέργεια από όση θα καταναλώνουν και με λίγα λόγια θα προσαρμόζουν το
περιβάλλον τους στις ατομικές ανάγκες τού κάθε ενοίκου.

Έτσι τουλάχιστον οραματίζονται τη μορφή που θα έχουν τα μελλοντικά κτίρια επαγγελματικών χώρων οι ειδικοί μιας μεγάλης εταιρείας συμβούλων σε θέματα αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού, της Arup. Δηλαδή σε περίπου 40 χρόνια από σήμερα, όταν ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αγγίζει τα 9 δισεκατομμύρια. Οι ουρανοξύστες όπου θα εργάζεται ο κόσμος θα είναι περισσότερο φιλικοί στο περιβάλλον, περισσότερο έξυπνοι και θα διαθέτουν και παράθυρα από φύκια τα οποία θα είναι σε θέση να παράγουν βιοκαύσιμα.

Ο Γιόσεφ Χάργκρεϊβ, σχεδιαστής στην εταιρεία, λέει στους «Τάιμς» ότι «η νανοτεχνολογία και η βιοτεχνολογία μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που οι πόλεις αναπτύσσονται και μεγαλώνουν». Ο παράγοντας οικολογία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό των κτιρίων του μέλλοντος. Κάθε ουρανοξύστης θα αποτελεί ένα από τα καλύτερα εργαλεία για να αποσυμφορείται η ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του άνθρακα. Τα κτίρια θα παράγουν ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και θα αποτελούν τα ίδια τους πυλώνες ενός παράλληλου - με το εθνικό δίκτυο - ευφυούς ενεργειακού δικτύου. «Τα κτίρια θα σταματήσουν να είναι απλές δομές στα οποία εισέρχονται πράγματα και εξέρχονται απορρίμματα. Θα αποτελούν συστήματα όπου οι υποδομές θα είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους με πολύ πιο έξυπνο τρόπο».

Μία άλλη σημαντική παράμετρος που θα καθορίζει την ταυτότητα των κτιρίων του μέλλοντος είναι η «προσωπικοποίηση», δηλαδή αυτό που κάποιοι τεχνολόγοι ονομάζουν Ιντερνετ των πραγμάτων. Τμήματα ενός κτιρίου είναι συνδεδεμένα ασύρματα μεταξύ τους και οι λειτουργίες τους ελέγχονται από ένα ή περισσότερα κέντρα. Οι λάμπες, για παράδειγμα, μπορούν να αλλάζουν χρώμα με εντολή από κάποια εφαρμογή στο κινητό τηλέφωνο. Οι μπογιές, που μπορεί να λειτουργούν ως φωτοβολταϊκές κυψέλες, ή οι τοίχοι, που μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο, αποτελούν αναγωγή στο μέλλον εφαρμογών που επί του παρόντος βρίσκονται στο στάδιο των δοκιμών. Πολύ πιο κοντά στη φάση της ολοκλήρωσης βρίσκονται τα ιπτάμενα ρομπότ.

Ο Γιόσεφ Χάργκρεϊβ λέει ότι «ήδη στη Ζυρίχη ομάδα ειδικών εργάζεται πάνω σε τέτοιες ιπτάμενες συσκευές που μεταφέρουν τούβλα και μπορούν να φτιάξουν αυτόματα μία κατασκευή που μοιάζει με πύργο. Υπάρχουν ήδη ιπτάμενα ρομπότ που επιτελούν απλές λειτουργίες». Από την άλλη πλευρά, η ιδέα των παραθύρων που αντί για τζάμια θα καλύπτονται από οργανισμούς, όπως φύκια, στηρίζεται σε μία πρωτότυπη κατασκευή που δημιουργήθηκε στο Αμβούργο. Οι οργανισμοί, σύμφωνα με τους σχεδιαστές, αναπτύσσονται την ημέρα, όταν πέφτει επάνω τους το φως του ήλιου, και με μια τροποποίηση στη διάταξή τους καθορίζεται η σκίαση των παραθύρων. Οι σχεδιαστές λένε ότι τα φύκια μπορούν να αξιοποιηθούν και ως πηγή παραγωγής βιοκαυσίμων.

tanea.gr