Στο Στόουνχετζ θάφτηκαν πτώματα που μεταφέρθηκαν από την Ουαλία

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στις 2 Αυγούστου 2018, στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, αναφέρει ότι τουλάχιστον 10 από τα 25 άτομα που είχαν καεί και τοποθετηθεί στο Aubrey Hole 7 δεν ήταν από τη νότια Αγγλία, αλλά είχαν περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής τους περίπου 200 μίλια δυτικά, στην Ουαλία
Ας το παραδεχτούμε: Ξέρουμε ελάχιστα για το Stonehenge .Υπάρχουν στοιχεία ότι οι Νεολιθικοί άνθρωποι που έχτισαν και συντηρούσαν το χώρο το χρησιμοποιούσαν ως τόπο για να καίνε και να θάβουν τους νεκρούς τους για περίπου 500 χρόνια. Εκτός αυτού, αυτό που συνέβη σε αυτό το σωρό βράχων είναι αρκετά μυστηριώδες. Αλλά χάρη σε κάποια νέα τεχνολογία, γίνονται βήματα για να απαντηθεί το ερώτημα ποιος ακριβώς είναι θαμμένος στο Stonehenge. Και δεν είναι αυτό που νομίζετε.

Νέα ανάλυση των αποτεφρωμένων λειψάνων εκείνων που είχαν ταφεί στις «τρύπες Aubrey» (56 κοιλώματα που βρίσκονται γύρω από το εξωτερικό του κύκλου του Stoneolge από μονόλιθους), βρήκε ότι δεν ήταν μόνο ντόπιοι οι θαμμένοι. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στις 2 Αυγούστου 2018, στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, αναφέρει ότι τουλάχιστον 10 από τα 25 άτομα που είχαν καεί και τοποθετηθεί στο Aubrey Hole 7 (το οποίο είναι ένα μείγμα με απομεινάρια που έχουν εκταφεί από άλλες τρύπες στη δεκαετία του 1920 και ξαναθάφτηκαν) δεν ήταν από τη νότια Αγγλία, αλλά είχαν περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής τους περίπου 200 μίλια δυτικά, στην Ουαλία.

Παράξενο, αλλά υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δύο τόπων. Το 2015, ένα λατομείο στους λόφους Preseli στο Pembrokeshire, στην Ουαλία, αναγνωρίστηκε ως ο τόπος όπου δημιουργήθηκαν οι μικρότεροι λίθοι από διαβάση (δολερίτη) του Stonehenge. Αν και τα μεγαλύτερα κομμάτια ψαμμίτη του μνημείου εισήχθησαν από απόσταση 20 χιλιομέτρων, τα μικρότερα (αλλά ακόμα τεράστια) από διαβάση (δολερίτη) είχαν μεταφερθεί κατά κάποιον τρόπο στο Στόουνχεντζ από την Ουαλία.

Η ανάλυση ισότοπων στροντίου είναι η τεχνολογία που επέτρεψε στην ερευνητική ομάδα να καταλάβει ότι κάποιες περιπετειώδεις ψυχές περπατούσαν γύρω από τα βρετανικά νησιά πριν από 5.000 χρόνια, ενδεχομένως σέρνοντας τεράστιους ογκόλιθους πίσω τους. Αν και το γενετικό υλικό καταστρέφεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καύσης, το στοιχείο στρόντιο, το οποίο απαντάται στα πετρώματα και στο έδαφος και το οποίο συσσωρεύεται στα ανθρώπινα οστά όταν οι άνθρωποι τρώνε φυτά, δεν καταστρέφεται. Διαφορετικά ισότοπα στροντίου μπορούν να βρεθούν σε διαφορετικές γεωγραφικές τοποθεσίες, έτσι οι ερευνητές μπόρεσαν να «δουν» από τα καμένα οστά, πού ζούσαν οι άνθρωποι που είχαν ταφεί στο Stonehenge, την τελευταία δεκαετία της ζωής τους. Και το 40% των ανθρώπων ήταν από την ίδια περιοχή με τους λίθους δολερίτη.

Είναι πιθανό ότι οι Ουαλοί που θάφτηκαν στο Stonehenge δεν το είδαν ποτέ με τα μάτια τους. Ο κ. William Hawley , αρχαιολόγος που αρχικά βρήκε τις τρύπες του Aubrey στη δεκαετία του 1920, ανέφερε στις σημειώσεις του ότι μερικά από τα καμένα υπολείμματα βρέθηκαν σε δερμάτινες τσάντες, υποδηλώνοντας ότι ήρθαν εκεί από κάποιο άλλο μέρος.

Ίσως ήταν μέρος των αποσκευών που περιλάμβαναν και περίπου 60 ογκόλιθους δολερίτη.