Μην ασχολείσαι...θα σε θυσιάσουν

Μια εικόνα 1.000 λέξεις.

Υπάρχει και η φράση "πρόβατο για σφαγή"... αλλά αυτή η φωτογραφία είναι πιο
δυνατή.

Παρακολουθώ στο "χαζοκούτι" τις ατελείωτες συζητήσεις που στην ουσία δεν λένε τίποτα, απλά γεμίζουν τον τηλεοπτικό χρόνο. Και πολύ καλά κάνουν μια και βγάζουν λεφτά και απασχολούν τα τεμπέλικα μυαλά και τα κουρασμένα μάτια.

Να πούμε και κάτι πιπεράτο την εποχής...
Σχετικά με την πολυσυζητημένη "Λίστα Λαγκάρντ"...
Από τα 2.500 ονόματα που περιέχει, εκτός από τις 3 εξαδέλφες του Παπακωνσταντίνου, τον Παπακωνσταντίνου και τον Βενιζέλο, με τα υπόλοιπα 2.495 ονόματα τι γίνεται; Αυτοί γιατί είναι σε εκκρεμότητα; Μήπως είναι και αυτοί γνωστοί και μη εξαιρετέοι που χρειάζονται χρόνο να τακτοποιηθούν;
Μάλλον πρόκειται για μια λίστα που περιγράφει κατόχους χρημάτων τα οποία μπορεί να μην είναι νόμιμα αλλά σίγουρα είναι νομότυπα και νομιμοφανή. Αυτή η λίστα, απλά είναι μια ευκαιρία, γι' αυτούς, με κάποιο σχετικό κόπο, να απενοχοποιηθούν και να καθαρίσουν τις τεράστιες περιουσίες τους στα χέρια τους.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τις "εξαδέλφες". Τα λεφτά τα έχουν εντελώς νόμιμα. Είναι αδύνατον να είναι παράνομα. Είναι πάμπλουτες από εποχής του παππού τους και εκατονταπλασιάστηκαν επί εποχής του πατέρα τους.

Διαβάζω αναλυτικά άρθρα στο διαδίκτυο με περίπλοκες πολιτικές αναλύσεις που προσπαθούν να συγκεράσουν την ιστορία του Ελληνικού κράτους με τα σημερινά γεγονότα.
Ακούω για νόμους και διατάξεις που μόνο εξόντωση μπορεί να προκαλέσουν στην πιθανή ανάπτυξη και από την άλλη τους αξιωματούχους της κυβέρνησης να τάζουν ανάπτυξη "εδώ και τώρα".
Κυβερνητικοί παράγοντες ανταλλάσσουν κουβέντες που μόνο σε λαϊκές συζητήσεις μπορείς να τις ακούσεις και όχι από τα έδρανα της Βουλής.

Εγώ ζω στο τομάρι μου την κρίση από το 2005 και την έχω προβλέψει από το 2003. Όταν τα έγραφα τότε με αποκαλούσαν φαντασιόπληκτη, καταστροφολόγος και υπερβολικά πεσιμίστρια. Τώρα αναβαθμίστηκα, έγινα μάντης Κάλχας και Πυθία.

Αναρωτιέμαι, και εγώ πόσο πρόβατο είμαι;
Τα διαβάζω, τα σκέπτομαι, τα αναλύω, φτάνω σε συμπεράσματα, αλλά τα λόγια τους χωρίς έργα με καταδικάζουν να παραμένω πρόβατο... κατάλληλο μόνο για θυσία εξευμενισμού της κακής μας νοοτροπίας.

Τα λόγια δεν τελειώνουν ποτέ. Τα έργα κάποτε ολοκληρώνονται μόνο που πρέπει πρώτα να έχουν αρχίσει, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να σταματήσουν τα λόγια.
Η μάνα μου έλεγε: "Όταν τρώμε δεν μιλάμε"
Η δασκάλα έλεγε: "Προσέχετε μη μιλάτε"